เพชรร้อยรัก
ตอนที่ 3
“ค่า...คุณนุดี ลิลลี่กลับมาแล้วค่ะ เอาเป็นว่ากลับมา ยังไง หายไปยังไงไว้ค่อยพูดกันทีหลังนะคะ ตอนนี้เจ๊กำลังปวดท้องเลือดจะมาลมจะไปค่ะ” เปมี่ตัดสายอย่างเร็วโดยไม่รอให้อีกฝ่ายได้พูดอะไร
“งั้นผมกลับก่อนนะครับเจ๊” วีทัศน์บอกลาเปมี่ขยับเข้ามาใกล้กระซิบถามเขาว่า
“ชอบลิลลี่มากใช่ไหม”
“เจ๊ก็เห็นอยู่ ยังจะมาถามอีก...ยังไงช่วยๆกันหน่อย ผมไปละ”
เปมี่พยักหน้ายิ้มๆ ฝ่ายนุดีที่โทร.มานั้น เธอนั่งอยู่ในบ้านธาวิน พอเห็นเขากลับมาก็ลุกพรวดบอกว่าเป็นห่วงเขามาก จู่ๆเขาหายไปจากงานพร้อมกับนางเอก
“เหลวไหล...กลับไปเถอะนุดี ผมง่วงนอน”
นุดีไม่สนใจฟัง อยากรู้ว่าเขาหายไปตอนไหน ตอนที่โกลาหลหรือว่าก่อนหน้านั้น
“ผมบอกว่าง่วงนอน” ธาวินเริ่มเสียงแข็ง
“วินมีพิรุธ”
“ผมไม่จำเป็นต้องตอบคำถามอะไรที่ไม่อยากตอบ ป้าสมพรครับช่วยส่งแขกที”
ธาวินเดินหนีขึ้นข้างบน นุดีหมดโอกาสตามเซ้าซี้เพราะสมพรก้าวมายืนขวาง ตีหน้ายักษ์...
ทางฝ่ายสบสมัยหายไปทั้งคืน เพิ่งกลับเข้าบ้านเอาตอนใกล้รุ่ง เห็นจักรภพนั่งรอก็ทำเป็นทักถามเสียงหวานว่าทำไมยังไม่นอน
“ถามแบบนี้ได้ยังไง ก็เห็นอยู่ว่าผมมานั่งรอคุณ คุณหายตัวไปเป็นใครก็ต้องเป็นห่วง แถมปิดมือถืออีก”
“แบตมันหมดนี่คะ”
“นั่นไม่สำคัญเท่ากับว่าคุณหายไปไหนมา”
“ไม่ได้หายไปไหน สบไปเข้าห้องน้ำ มีคนวิ่งหนีมาที่ห้องน้ำ บอกว่าเกิดเรื่องใหญ่ที่งาน สบไม่กล้ากลับเข้าไป เดินออกมาเจอเพื่อน เขาชวนไปนั่งที่ร้านของเขา สบก็เลยไป จะโทร.บอกก็โทร.ไม่ได้”
“ผมว่าสบดูแปลกๆไปนะ มีอะไรพูดมาตรงๆดีกว่า”
“ไม่มีค่ะ ไปนอนกันเถอะนะคะ สบขอโทษที่ทำให้หงุดหงิด”
“ผมห่วงจนกลายเป็นดูหงุดหงิด คนหายไปหลายคน ลิลลี่ คุณธาวิน ท่านสมศักดิ์”
“ช่างเถอะค่ะ สบกลับมาแล้ว คนอื่นอย่าไปพูดถึงเลยค่ะ”
“ผมไม่ไว้ใจท่านสมศักดิ์ ท่านมองสบด้วยสายตาที่ผมไม่พอใจเลย”
“เหรอคะ ไว้ใจสบเถอะค่ะ ให้สบสาบานที่วัด ต่อหน้าพระก็ได้ อ้อ พูดถึงพระ พระท่านให้คนโทร.มาแล้วนะคะเรื่องฤกษ์แต่งงานของลูกโอมกับนิตยา ทีนี้ครอบครัวเราก็จะดองกันจนแน่นเหนียวเป็นเนื้อเดียวกันแล้วค่ะ” สบสมัยเบี่ยงเบนประเด็นเอาตัวรอดไปได้อีกตามเคย
ooooooo
