ประกาศิตกามเทพ
ตอนที่ 15
ทัศนัยกลอกตาสวนทันควัน “กูรู้สันดานมึงดี มึงปลิ้นปล้อนหักหลังได้ทุกคนเพื่อผลประโยชน์ มึงคิดฆ่ากูใส่ร้ายลูกกูจนเกือบเป็นฆาตกร กูไม่มีวันปล่อยให้มึงกลับไปทำร้ายเจ้าทศอีก ถ้ามึงยังมีชีวิตอยู่ กูไม่มีวันนอนตายตาหลับ”
พูดจบก็จะยิงปราการ เหมันต์ต้องร้องห้ามก่อนเริ่มไกล่เกลี่ยให้สองพี่น้องเลิกโกรธกัน
“เสี่ยคิดผิดแล้ว...ตอนที่พ่อเหมวัตยังอยู่ เสี่ยคิดว่าพ่อเป็นคนมาขวางความสุขของเสี่ย แต่พอไม่มีพ่อเสี่ยก็ยังต้องเข่นฆ่ากันเอง แล้วถ้าไม่มีพวกเสี่ยแล้วเสี่ยคิดว่าลูกๆของเสี่ยจะอยู่กันได้อย่างสงบสุขอย่างงั้นเหรอ...ไม่หรอก พวกเขาก็จะทำอย่างที่เสี่ยเคยทำ เกลียดชัง แย่งชิง เอาชนะกันต่อไป แล้วสุดท้ายก็ไม่มีใคร ได้อะไรเลย”
ทั้งทัศนัยกับปราการอ้าปากค้าง เถียงไม่ออก เหมันต์เห็นดังนั้นรีบกล่อมต่อ
“เสี่ยก็รู้กันอยู่แก่ใจว่าสิ่งที่พวกเสี่ยอยากได้มากที่สุดไม่ใช่สมบัติ แต่ต้องการล้างปมด้อยที่ฝังในใจนั่นคือความเป็นเด็กกำพร้าอย่างพวกเรา และสิ่งที่มันชดเชยได้ก็คือความอบอุ่น ความห่วงใยจากพ่อแม่ที่รับพวกเสี่ยเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัว ความรักในแบบที่พ่อแม่มีให้กับลูกจริงๆต่างหากที่เราต้องการ”
สถานการณ์ระหว่างทัศนัยกับปราการยังน่าเป็นห่วง ดาบหลงที่ตามเหมันต์มาจับปราการรีบส่งข่าวบอกผาณิตา เหมทองเป็นห่วงลูกชายทั้งสองจะตามไปช่วย ประกิตห้ามไม่ไหวเลยอาสาไปส่งพร้อมลูกสาว
ดาบหลงพยายามเกลี้ยกล่อมทัศนัยให้มอบตัว เหมันต์ช่วยอีกแรงเพราะห่วงปราการที่เลือดออกไม่หยุด ทัศนัยไม่ยอมไล่ให้เหมันต์ออกไปหาตำรวจพร้อมปราการ ดาบหลงเข้ามาข้างในพอดีเลยเกิดการปะทะจนเหมันต์ถูกยิงถากๆที่หัวไหล่ ทัศนัยตกใจมากยกปืนจะฆ่าตัวตาย เหมทองมาถึงทันเวลาตะโกนห้าม
“พอเถอะเจ้าสาม หยุดทำโง่ๆได้แล้ว”
ทัศนัยหน้าซีดเมื่อเห็นพ่อบุญธรรม เหมทองนั่งบนรถเข็นโดยมีประกิตเข็นมาให้
“ใช่ ผมมันโง่....ทำอะไรก็ไม่ได้ดังใจ สู้ไอ้เหมวัตไม่ได้ ชอบไล่ผมไปตายไม่ใช่เหรอ วันนี้ผมจะตายให้ดู”
ขาดคำก็จะเหนี่ยวไกปลิดชีวิตตัวเองแต่กระสุนหมด เปิดโอกาสให้พวกตำรวจจับกุมเขาแทน ผาณิตาเห็นเหมันต์กุมไหล่เลือดอาบจึงรีบไปดูด้วยความเป็นห่วง ส่วนลาวัลย์วิ่งไปดูปราการที่ถูกตำรวจหามใส่เปลเตรียมส่งโรงพยาบาล
เหมทองให้ประกิตเข็นรถไปหาทัศนัยแล้วลูบหัวเบาๆ
“ไอ้ลูกโง่...แกไม่รู้เหรอว่าถ้าแกตายพ่อจะเสียใจแค่ไหน”
ทัศนัยน้ำตาไหล สะเทือนใจต้องก้มกอดขาพ่อบุญธรรม เหมทองก็โน้มตัวกอดตอบ
“พ่อไม่เคยเกลียดแก เพราะแกคือลูกชายของพ่อ ทั้งหมดพ่อผิดเอง...พ่อขอโทษ”
ooooooo
