เงินปากผี
ตอนที่ 16
รุ้งแก้วเห็นด้วย รู้จักนิสัยแฟนหนุ่มดี “มันยากตรงที่พุธต้องอยากเรียนจริงๆนี่แหละ ตราบใดที่พุธยังดื้อและไม่ยอมรับว่าคุณเขาเป็นพ่อ เราคงเอาชนะพวกมันไม่ได้”
นอกจากวิชาวิหคภูตแล้ว เลี้ยงยังไปขอให้บุญคงช่วยอีกแรง
“สอนวิชาพญาอินทรีให้วันพุธได้ไหม”
“ได้สิครับ ถ้าคุณพุธอยากเรียน”
“ขอบใจ...ผงธูปร้อยแปดวัดเป็นของวิเศษที่จะเอาชนะจูหยวนได้ หลวงตาอ่ำไม่ยอมให้ฉันเพราะกลัวว่าฉันจะเอาไปใช้ในทางที่ผิด...เธอกำหนดจิตถามหลวงตาดู บางทีเธอจะได้รู้วิธีใช้มัน...”
ooooooo
หลังตกลงร่วมมือกันอีกครั้ง มาลินกับอาคมจึงไปหาจูหยวนเพื่อแย่งเหล็กไหลโกฏิปีของเนียงคืน เลยได้เห็นสภาพเละเทะภายในศาลเจ้าเหมือนเพิ่งผ่านการต่อสู้มาอย่างสดๆร้อนๆ
จูหยวนรับรู้การมาถึงของมาลินกับอาคม จึงโผล่มาให้เห็น “ฝีมือไอ้เลี้ยง...กับไอ้พุธลูกของมัน...ฉันไม่น่าสอนมนต์คาถาให้มันเลย ขนาดทำพิธีถอนของออกจากมันหมดแล้วนะ...มันยังมีฤทธิ์”
อาคมลอบเบ้หน้า อดแขวะไม่ได้ “ก็ถอนออกแล้ว ทำไมมันยังสู้ซินแสได้”
“คาถาที่เป็นพุทธคุณ...ใครใช้ก็ได้ ถ้าจิตแข็งมีสมาธิพอ ข้อนี้ฉันถอนจากร่างไอ้พุธไม่ได้ แต่อะไรที่เป็นไสยศาสตร์ มันไม่มีเหลือแล้ว”
มาลินกลัวอาคมจะทำเสียเรื่องเพราะแค้นเรื่องเนียง รีบหลอกถามเข้าเรื่อง
“แต่ไอ้เลี้ยงมีเหรียญทองเงินปากผี ซินแสเลยสู้มันไม่ได้ใช่ไหมคะ”
“ไอ้เลี้ยงไม่มีพลัง ฉันพยายามยั่วให้มันคายเหรียญ เหรียญจะได้อยู่ที่เรา แต่ไม่สำเร็จ...โชคดีที่ฉันยังมีของดี...”
อาคมตาลุกวาว เชื่อว่าเป็นเหล็กไหลโกฏิปีของเนียง ยิ่งจูหยวนทำบ่ายเบี่ยงไม่อยากให้รู้เรื่อง ยิ่งมั่นใจ มาลินเห็นสีหน้าอดีตชู้รักแล้วรีบเปลี่ยนเรื่องขอให้จูหยวนปราบเลี้ยง แต่ซินแสใหญ่ก็ลีลาจนอาคมเหลืออด โพล่งลั่น
“เหล็กไหลโกฏิปีของเนียงเมียกูอยู่ที่มึงใช่ไหม เอามาให้กูเดี๋ยวนี้...ไอ้ซินแสชั่ว!”
มาลินพยายามห้าม แต่อาคมเลือดขึ้นหน้าแล้ว โถมตัวหาจูหยวน ก่อนผงะเมื่อถูกเล่นงานคืน
“กูขอถอนพลังไสยศาสตร์ที่กูเคยประสิทธิ์ประสาทให้มึงออกให้หมด”
จูหยวนร่ายคาถาเรียกมนต์ดำในตัวอาคมคืนทั้งหมด “มึงรู้ไหมว่าผงธูปที่กูบูชามาหลายปีมันคือของวิเศษในสำนักกู ไอ้อาคม...มึงตายเสียเถอะ...กูจะเผามึงด้วยเตโชธาตุของกู!”
อาคมดิ้นพล่านด้วยความทรมานเพราะถูกไฟของจูหยวนแผดเผา แต่ยังกระเสือกกระสนหนีไปนอกศาลเจ้าจนได้ มาลินพยายามห้ามแต่ซินแสใหญ่ไม่ยอมหยุด แถมสั่งให้เธอตามไปฆ่าอดีตชู้รัก
“คาถาสะกดจิตที่ฉันเคยสอน...จำได้ไหม จงใช้มัน...ไอ้เสี่ยกำมะลอนั่นไม่มีวิชาอาคมอะไรแล้ว จัดการมันซะ หน้าที่ของเธอคือฆ่ามัน”
“แล้วทำไมซินแสไม่ลงมือเอง”
“นี่เป็นงานของเธอ...ฉันสั่งให้ทำ ถ้าตัดใจจากมันไม่ได้ก็ไม่ต้องกลับมาหาฉัน...รอให้ไอ้เลี้ยงฆ่าเธอ”
มาลินไม่มีทางเลือกต้องทำตามคำสั่ง อาคมเห็นหน้าอดีตชู้รักก็ของขึ้น
“ทำไมเมื่อคืนเธอถึงไม่บอกฉันว่าเหล็กไหลของเนียงอยู่ที่ไอ้จูหยวน...คิดมีเล่ห์เหลี่ยมกับฉันเหรอมาลิน ฆ่าเมียฉันตาย เอาของดีของเนียงไปให้ชู้...คิดว่าฉันไม่รู้ทันเธอเหรอมาลิน”
อาคมเดือดจัด กระชากตัวอดีตชู้รักเข้าหาจะฆ่าให้หายแค้น แต่มาลินก็สะบัดตัวออกจนได้
“แค้นที่จูหยวนเอาเหล็กไหลนังเนียงไป หรือเสียใจที่นังเนียงตายกันแน่ อาลัยอาวรณ์มันมากเลยเหรอ”
“รู้ไว้แค่ว่าสำหรับฉันแล้วเนียงมีค่ามากกว่าอีผู้หญิงแพศยาเห็นแก่เงินอย่างเธอหลายเท่า”
“ที่มีกินมีใช้สุขสบายนี่ไม่ใช่เพราะผู้หญิงแพศยาอย่างฉันรึ”
