ภุชคินทร์ทุรนทุรายด้วยความคิดถึง ต่างจากเจ้าอุรคาที่ลืมตามองฟ้าด้วยหัวใจปลอดโปร่ง แม้เศร้าใจที่ไม่ได้เห็นหน้าชายหนุ่ม แต่ไม่รู้สึกผิดมากนักเพราะเลือกทำสิ่งที่ถูกต้องแล้ว “แค่ได้ระลึกถึงท่านและรู้ว่าท่านคิดถึง เราก็เป็นสุขใจแล้วภุชเคนทร์” เจ้า อุรคากลายร่างเป็นพญานาคี แหวกว่ายในลำน้ำโขงอย่างสบายใจ...
