ตอนที่ 12
“ควรย้ายมันไปพักฟื้นที่อื่น ไม่งั้นถ้าใครแจ้งเบาะแสจะพลอยเดือดร้อนกันหมด”
“ให้มันไปอยู่โกดังร้างกับเสี่ยโจ”
“อย่าครับนาย...ผมกับเสี่ยโจเคยผิดใจกัน เสี่ยโจคงยังแค้นผมแน่นอน”
“งั้นก็ให้ไปอยู่กับโทนี่ก่อน...ดีไหมคะ”
“ก็ดี เธอจัดการหาคนมาทำแผลให้มันด้วย”
ลินดารับคำแล้วเข้ามาดูบาดแผลให้เชน
ooooooo
เช้าวันนี้ชัยกับหมวดมดนำการ์ดแต่งงานมาเชิญเสี่ยเฉินถึงบ้าน เสี่ยเฉินแสดงความยินดีและนำเงินจำนวนหนึ่งใส่ซองให้เป็นของขวัญและสินน้ำใจตอบแทนที่ชัยมาช่วยดูแลความปลอดภัย
หวินจับตามองและแอบส่งข่าวให้ฟงที่เวลานี้อยู่กับเสี่ยโจ เมื่อฟงพูดชื่อชัยขึ้นมาเสี่ยโจคำรามด้วยความแค้น
“ไอ้ชัย”
“เสี่ยรู้จักเหรอครับ”
“รู้จักสิ ผมรู้จักมันเป็นอย่างดีเลย มันเคยมาเป็นสายในแก๊งผม”
“แต่คนที่อันตรายกับผมที่สุดตอนนี้ก็คือไอ้ไมค์ ไอ้ทอม”
“ถ้าคิดจะจัดการสองคนนี่...ลองให้อาปิงแสดงฝีมือบ้างสิครับ” ซิตี๋นำเสนอ ซึ่งเสี่ยโจก็สนับสนุน ถามปิงว่าพร้อมหรือเปล่า
“พร้อมครับ ถ้านายสั่งมา ผมพร้อมเสมอ”
“ยังก่อน...ฉันคุยกับโทนี่เอาไว้แล้ว งานนี้ให้โทนี่มันดูแล”
คำตอบของฟงทำให้ปิงผิดหวัง เสี่ยโจกับ
ซิตี๋จับตามองและลอบยิ้มให้กัน หลังจากนั้นเมื่อ
ฟงกลับไปแล้ว เสี่ยโจก็ทำเป็นแสดงความเห็นอกเห็นใจปิง
“ฉันรู้ว่าแกเป็นคนมีฝีมือนะอาปิง แต่ตอนนี้แกยังไม่มีโอกาส”
“ตั้งแต่ไอ้โทนี่มันเข้ามา โอกาสของผมก็หมดไป”
“แต่ถ้าจะเล่นงานไอ้โทนี่ตอนนี้มันยังไม่เหมาะ ใจเย็นๆนะ เดี๋ยวฉันจะหาทางสนับสนุนให้แกได้แสดงฝีมือเอง”
ปิงนิ่งไปไม่พูดอะไร เสี่ยโจแอบยิ้มร้าย...เริ่มบ่อนทำลายคนในแก๊งของฟงไปเรื่อยๆ
ooooooo
ถึงวันแต่งงานของหมวดมดกับชัยซึ่งจัดที่บ้านอย่างเรียบง่าย มีแขกเหรื่อเฉพาะคนสนิทเท่านั้น ตอนเช้าเป็นพิธีใส่บาตรพระตรงหน้าบ้าน ทอม ไมค์ ฟาง และจ่าเฉียบเกาะกลุ่มช่วยดูแลแขก
ห่างออกไปจากบ้านงานโทนี่จอดรถส่องกล้องทางไกล ลินดาทำหน้าที่ขับรถ สีหน้าท่าทางเธอมีความกังวล
“อยู่กันพร้อมหน้าทั้งแก๊ง”
“โทนี่...อย่าทำอะไรผู้กองทอมได้ไหม”
“เธอคิดอะไรอยู่ลินดา”
“เอาเป็นว่าฉันขอนะ อย่าเพิ่งทำอะไรเขา”
“ก็ได้...แต่แค่ครั้งนี้ครั้งเดียวนะ”
โทนี่ย้ายไปนั่งติดหน้าต่างที่เบาะหลังแล้วโหนตัวออกมากราดยิงใส่หน้าบ้านขณะลินดาเคลื่อนรถไป ทุกคนหลบกันจ้าละหวั่น จนกระทั่งเสียงปืนสงบลงก็พบว่าคนเดียวที่ถูกยิงคือชัย
ชัยถูกยิงตายทั้งที่ยังไม่ได้สวมแหวนแต่งงานให้หมวดมด บรรยากาศชื่นมื่นกลายเป็นโศกสลดขึ้นมาทันใด มดกอดศพชัยร้องไห้คร่ำครวญน้ำตานองหน้า ฟางและคนอื่นๆต้องช่วยกันปลอบโยน
หลังจากนั้นพวกทอมมารวมตัวที่บ้านเสี่ยเฉิน มดเปลี่ยนจากชุดเจ้าสาวเป็นชุดดำไว้ทุกข์ ทั้งหมดรวมตัวอยู่ในห้องรับแขก ยังคงมีอาการโศกเศร้ากับการจากไปของชัย
“เสียใจด้วยนะหมวด ถ้าชัยยังอยู่เขาก็คงอยากให้หมวดเข้มแข็งและต่อสู้กับพวกคนร้ายต่อไป”
“ค่ะ มดก็ตั้งใจจะทำแบบนั้นเหมือนกัน”
ทอมแค้นมากบอกทุกคนว่าตอนนี้ศัตรูพยายามทุกวิถีทางที่จะดีดพวกเราออกจากเกม ขณะที่ไมค์ดูเหมือนจะแค้นมากกว่าพูดโพล่งขึ้นมาอย่างเหลืออด
“ถามจริงๆเหอะ มันเล่นขนาดนี้แล้วยังจะโลกสวยรอให้กฎหมายจัดการพวกมันอยู่อีกมั้ย
พวกนายยังจะต้องรอให้มีคนตายเพิ่มอีกกี่คน”
“แต่เราไม่ใช่โจรนะคะไมค์”










