ตอนที่ 12
“ปิง...ต่อไปดูแลอำนวยความสะดวกให้เสี่ย แล้วจัดหารถมาให้เสี่ยใช้ด้วย”
“ครับนาย”
เสี่ยโจกับซิตี๋ลอบยิ้มให้กันอย่างสมหวังดังใจ งานนี้ได้รับความไว้วางใจจากฟงไปเต็มๆ
ooooooo
วันถัดมามีคำสั่งด่วนที่ผู้กำกับหาญต้องรีบมาบอกกล่าวลูกทีมของตนโดยเร็ว
“มีคำสั่งด่วนให้โอนคดีของอาฟงทุกคดีไปให้คนอื่นทำ”
“อะไรนะครับ”
“คุณได้ยินไม่ผิดหรอกผู้กอง ตอนนี้มีคำสั่งห้ามคุณยุ่งเกี่ยวกับคดีของอาฟงอีกต่อไป”
“ทุกคดีเลยเหรอครับ”
“ใช่...ทุกคดี”
“ถ้าผู้กองโดนห้าม...แล้วมดกับจ่าเฉียบล่ะคะ”
“พวกคุณโดนถอดออกทั้งยวงยกเว้นผม ถึงคดีจะถูกโอนไปให้คนอื่นแต่คนดูแลเรื่องนี้ก็ยังเป็นผมเหมือนเดิม”
ผู้กองทอม หมวดมดและจ่าเฉียบพยักหน้าเข้าใจ ครั้นพากันออกจากห้องประชุม ทอมบอกว่าตอนนี้ว่างงานกันแล้ว อีกหน่อยคงจะโดนย้ายไปอยู่ฝ่ายจราจร
“ก็ดีเหมือนกันค่ะผู้กอง มดจะได้มีเวลาไปเข้าคอร์สเจ้าสาวกับเขาซะที”
“จะทันเหรอหมวด อีกไม่กี่วันก็จะแต่งแล้ว”
“ไม่ทันก็ต้องทันนะจ่า เป็นเจ้าสาวทั้งทีก็ต้องให้สวยหน่อย”
“แล้วนี่เตรียมงานทันมั้ย”
“งานเล็กๆไม่ได้เชิญใครมากหรอกค่ะ แต่งกันแบบประหยัด”
“ไปๆ ไปคุยกันที่ร้านข้าว ขาดเหลืออะไร ผมจะได้ช่วย” ทอมเดินนำลูกน้องไปขึ้นรถ
ลูกน้องฟงคนหนึ่งจับตามองและแอบถ่ายรูปรถของทอมส่งไปให้ฟงทางไลน์ ฟงต้องการเล่นงานทอมขั้นเด็ดขาด โชว์รูปที่ได้รับมาให้เชนกับลินดาดู
“นี่คือรถที่ผู้กองทอมใช้เป็นประจำ เชน...แกหาคนไปจัดการมันซะ”
“แต่นายคะ”
“มีอะไรลินดา”
“แค่มีคำสั่งให้ผู้กองทอมหลุดจากการดูแลคดีก็น่าจะพอแล้วนะคะ ลินดากลัวว่าถ้าเกิดผู้กองทอมตายเรื่องมันจะไปกันใหญ่”
“ถ้ามันตายฉันก็เป่าคดีให้เงียบได้อยู่แล้ว เธอไม่ต้องห่วง”
“แต่ว่า...”
“พอแล้วลินดา...ฉันรู้ว่าเธอมีใจให้มัน อย่าเอาเรื่องงานไปปนกับเรื่องส่วนตัว ไม่งั้นฉันไม่เลี้ยงเธอแน่”
“ค่ะนาย”
“แล้วคุณไมค์ล่ะครับ นายจะจัดการยังไง”
“เรื่องไอ้ไมค์เดี๋ยวฉันจะคุยกับโทนี่เอง”
เชนพยักหน้าเข้าใจ แต่ลินดาดูยังอาวรณ์ทอมอยู่ไม่น้อย แล้วเชนกับลูกน้องอีกคนของฟงก็ตามพวกทอมไปถึงร้านอาหาร เชนแอบเอาระเบิดผูกติดใต้ท้องรถของทอมสำเร็จ แต่ตอนมันถอยออกมาจ่าเฉียบซึ่งลืมของไว้ในรถออกจากร้านมาเห็น
“เฮ้ย! นั่นมันคนของอาฟงนี่หว่า”
เชนชักปืนยิงเปรี้ยงแล้วโดดซ้อนท้ายรถมอเตอร์ไซค์ที่ลูกน้องติดเครื่องรออยู่หนีไป จ่าเฉียบหลบทันและยิงสวนไปหนึ่งนัด ทอมได้ยินเสียงปืนรีบวิ่งออกมาถามจ่าเฉียบว่าเกิดอะไรขึ้น
“ผมเห็นลูกน้องอาฟงครับ มันมากันสองคน”
“มันมาทำอะไรกัน”
“นั่นสิครับ ผมก็ไม่รู้เหมือนกัน”
“มันต้องไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆที่มาเจอ
พวกมันที่นี่ บางทีพวกมันอาจตามเรามา”
“มาทำอะไรครับ”
ทอมฉุกคิดแล้วก้มลงมองใต้ท้องรถ ครู่เดียวก็เห็นระเบิดจึงรีบบอกจ่าเฉียบให้ถอยห่างออกมา จังหวะนี้เองเชนกับลูกน้องวนรถกลับมาหมายกดรีโมต แต่รีโมตดันไม่ทำงานเลยต้องขยับเข้าไปใกล้อีกหน่อย ทอมฉวยโอกาสนี้ใช้จ่าเฉียบเป็นตัวล่อแล้วเขาจะซุ่มยิงพวกมันเอง
จ่าเฉียบจำยอมทั้งที่กลัวจนฉี่แทบราด แต่ทอมก็ไม่พลาดเป้า ยิงนัดแรกโดนไหล่เชนเลือดทะลัก
แล้วอีกนัดโดนลูกน้องของมันขาดใจตาย แต่เชนกระเสือกกระสนขี่มอเตอร์ไซค์หนีไปได้ หลังจากนั้นทอมก็แจ้งหน่วย EOD มากู้ระเบิดใต้ท้องรถ
เชนกลับมาในสภาพบาดเจ็บเลือดโชก ขอโทษฟงที่ตนจัดการทอมไม่สำเร็จ
“ไม่เป็นไร โอกาสหน้ายังมี”










