แม่สื่อปากร้าย ผู้ชายรสจัด
ตอนที่ 13
“ไม่! เดี๋ยววันนี้ฉันกับคุณนิต้าร์จะแต่งตัวแบบในคลิปแล้วมาช่วยเสิร์ฟ ลูกค้าเขาจะได้ไม่ว่าเราโกหก”
“คุณกลิ่นคะ แหววอยากรู้ว่าคุณกลิ่นเอาอะไรยัดหน้าอกหน้าใจคะ”
กลิ่นจันทร์ไม่ตอบแต่เปิดกระเป๋าหยิบของออกมาโชว์ “ชามตราไก่ไง เหมาะมากเลยค่ะพี่แหวว”
“นั่นไง จับได้แล้วว่าใครขโมยชามที่ร้านไป เธอนี่เอง ยัยเกลือ”
“ขโมยอะไรล่ะ ยืมไปแป๊บเดียวเอง”
“เอาคืนมา แล้วไม่ต้องมาส่งมาเสิร์ฟเลยนะเย็นนี้”
“ไม่ ฉันนัดกับคุณนิต้าร์แล้ว ฉันไปก่อนล่ะ” กลิ่นจันทร์ พูดพลางหันหลังจะวิ่งหนี แดนสุขรีบสกัดขอชามคืน
เธอบ่นอุบว่าแค่ชามสองใบทำขี้เหนียวไปได้
“เอาคืนมา อยากยัดไปหาแตงโมหรือทุเรียนเอาโน่น”
แดนสุขกับกลิ่นจันทร์ยื้อแย่งชามกันจนหลุดมือลอยหวือไปตกบนหัวหมิงหมิงที่โผล่เข้ามาพอดี
ooooooo
กลิ่นจันทร์ไม่รอช้า รีบชิ่งเอาตัวรอดออกไปขึ้นรถให้แดนสุขรับหน้าหมิงหมิงไปคนเดียว แต่พอจะออกรถเห็นข้อความของหมอเอ็กซ์ส่งมาชมคลิปว่าเซ็กซี่มาก เขาอยากเม้าท์ต่อ ถามว่าพรุ่งนี้ว่างไหม
หญิงสาวอ่านข้อความแต่ไม่ได้สนใจอะไรนัก เพราะมัวแต่คิดว่าหมิงหมิงจะหัวแตกหรือเปล่า
ในร้านอาหาร หมิงหมิงนั่งหน้าบึ้ง แดนสุขนิ่งเงียบก้มหน้าอย่างรู้สึกผิด
“ทีหมิงจะช่วยโปรโมตด้วยวิธีดีๆพี่แดนไม่เอา ทีคุณกลิ่นกับยัยนิต้าร์ทำอะไรแบบนี้พี่แดนกลับชอบ”
“พี่ไม่ได้ชอบ เขาแอบไปทำกันเอง”
“จะบอกว่าพี่แดนไม่รู้เรื่องเลย ว่างั้น” แดนสุขพยักหน้ารับ แต่หมิงหมิงสวนกลับว่าไม่เชื่อ
“อ้าว แล้วพี่จะโกหกหมิงทำไมล่ะ”
หมิงหมิงข่มอารมณ์ เปลี่ยนไปพูดเรื่องร้านว่าถ้าไปไม่รอดเขาจะทำยังไง
“คือ...หมิงแค่พูดเผื่อๆไว้น่ะค่ะ ทำธุรกิจมันต้องมีแผนสำรอง รองรับกับสถานการณ์ต่างๆ”
แดนสุขตอบไม่ถูก พอดีสุรินทร์เข้ามาขัดจังหวะขอคุยกับแดนสุขตามลำพัง หมิงหมิงอยากรู้อยากเห็นแต่ไม่กล้าเสียมารยาท ได้แต่จับตามองสองคนอยู่ห่างๆ
สุรินทร์มาขอโทษที่เขาช่วยบริษัทของทวีปไม่ได้ทั้งที่พยายามเต็มที่แล้ว แต่ก็ยังพลาด...แดนสุขไม่ได้ถือโทษสักนิด หนำซ้ำยังยกมือไหว้ขอบคุณคนสนิทของพ่อด้วยความซาบซึ้ง
“คุณทำเพื่อพวกเรามามากแล้วนะครับ มากจนตัวคุณเองต้องเดือดร้อน พอแล้วนะครับ ไม่ต้องทำอะไรไปมากกว่านี้แล้ว”
“แต่ท่านสร้างมากับมือ”
“ผมเชื่อว่าคุณพ่อต้องเข้าใจ ในเมื่อมันถึงที่สุดแล้วจริงๆก็ต้องยอม ผมจะขายหุ้นของคุณพ่อเอาเงินมาใช้หนี้ ส่วนที่ขาดค่อยหาไปใช้เขา”
“แน่ใจเหรอครับ”
“มันไม่ใช่ของผมตั้งแต่แรกแล้วนี่ครับ ผมเองก็คงไม่เหมาะไปทำอะไรแบบนั้นอยู่แล้ว อีกอย่างผมก็มีงานที่ผมรักอยู่แล้วนี่ไง” แดนสุขกวาดตามองรอบร้านด้วยสีหน้าผ่อนคลาย สุรินทร์ปลื้มใจที่เขาเปลี่ยนไปในทางที่ดี
ooooooo
