ตอนที่ 1
กลิ่นจันทร์อดทนอย่างมาก แต่พอหมดจากลูกค้าแทนที่จะได้คุยกัน แดนสุขกลับขอเวลาช่วยพนักงานล้างถ้วยจานกองพะเนิน หญิงสาวข่มอารมณ์โกรธยอมช่วยงานเขาจนเสร็จสิ้น แต่กลายเป็นเจ้าของร้านนอนหลับปู๊ด ปลุกไม่ตื่น เธอเลยคว้าขวดซอสพริกและซอสมะเขือเทศบีบใส่ปากเขาจนสำลักพรวด กระเด้งตัวลุกขึ้นมาบ้วนทิ้งแทบไม่ทัน
“ทำอะไรของเธอน่ะยัยเกลือ”
“ตื่นแล้วเหรอคะ รับไข่ดาวสักหน่อยไหม จะได้เข้ากับซอสที่กินลงไป”
กลิ่นจันทร์ลอยหน้าลอยตาอย่างเหนือกว่า แดนสุขโมโหผลักไสไล่ส่งเธอขึ้นรถแต่เธอแข็งขืนไม่ยินยอม เขาเลยขึ้นรถเธอเสียเอง ขับพรืดออกไปพร้อมโบกมือลา
อินธาอยู่บริษัทกำลังบริการลูกค้าสาว พอได้รับการติดต่อจากบอสว่ารถโดนขโมยก็รีบซิ่งรถตัวเองไปรับแล้วพากลิ่นจันทร์ไปตามเอารถคืนจากแดนสุขที่ใช้โทรศัพท์มือถือของเธอในรถแชร์โลเกชันมา
ปรากฏว่าที่นั่นคือโรงแรมม่านรูด กลิ่นจันทร์ตกใจมาก ไม่ยอมให้อินธาขับรถพาตนเข้าไปเพราะกลัวโดนครหาว่าเข้าโรงแรมกับผู้ชาย จึงเดินเข้าไปเอง แต่พอเจอรถแทนที่จะได้ขับมันออกมา กลับโดนแดนสุขหลอกขยี้หัวจนผมกระเซิงแล้วขับรถหนี
“ไอ้คุณแดน ทำบ้าอะไรอีกเนี่ย”
“ฉันจะเอากลับไปคืนที่เดิมให้ไง เมื่อกี้มันจอดอยู่หน้าร้าน เธอก็ตามไปเอาที่นั่นแล้วกัน”
“ไอ้แดนแสบบบบบ...กลับมาเดี๋ยวนี้เลยนะ ไอ้หัวป๊อปคอร์น ฉันไม่ตามไปถึงร้านอีกหรอกนะ ฉันจะเอาที่นี่”
อินธาเข้ามาได้ยินเสียงบอสสาวตะโกนอย่างนั้นก็ผงะ สองมือกุมขมับ บอกว่าเจ๊พลาดเสียแล้ว!
ooooooo
กว่าจะกลับถึงบ้านเล่นเอามืดค่ำ กลิ่นจันทร์ทั้งเครียด เหนื่อย และหนักใจ แถมยังต้องมายุ่งยากใจและอับอายกับคำพูดของตัวเองที่พูดไปโดยไม่ยั้งคิด จนมีการตีความหมายไปสองแง่สามง่าม
ระหว่างนี้ทวีปโทร.มาถามความคืบหน้า อยากให้เธอเร่งมือทำให้แดนสุขได้คู่ครองเร็วๆ กลิ่นจันทร์รับปากทั้งที่หนักใจสุดๆ
ด้านแดนสุขที่กลั่นแกล้งเจ้าของบริษัทจัดหาคู่ไว้แสบสัน เขากลับบ้านอย่างอารมณ์ดี แต่พอเห็นข่าวผ่านหน้าจอโทรศัพท์มือถือว่าชินสุริเวทธุรกิจติดลบ หุ้นร่วงกราว ก็หน้าเจื่อน อดนึกถึงพ่อขึ้นมาไม่ได้
เช้าวันถัดมา แดนสุขกับโตไปจ่ายตลาดโดยไม่รู้ว่ากลิ่นจันทร์แอบสะกดรอยตาม แต่เพราะความที่ไม่เคยเดินตลาดสด เธอซุ่มซ่ามชนข้าวของจนลื่นล้มไม่เป็นท่า เจ็บตัวและอับอายพ่อค้าแม่ค้าแทบแทรกแผ่นดิน
เมื่อแดนสุขกับโตซื้อของเสร็จกลับมาถึงร้าน เห็นที่ประตูและกระจกร้านมีรูปผู้หญิงขนาดโปสเตอร์ติดไว้โดยรอบ แต่ละใบบอกคุณสมบัติครบ ยกเว้นหน้ากับชื่อที่ทำโมเสกเบลอเอาไว้
กลิ่นจันทร์ก้าวออกมาพอยต์เท้าโพสท่าราวนางแบบ โปรยยิ้มพูดเชิญชวน “Become Us จัดรัก จัดเต็ม ยินดีให้บริการค่ะ เชิญคุณแดนสุขเลือกคู่เดตที่ต้องการได้เลยค่ะ”
แดนสุขหน้าแดงด้วยความโกรธ ตรงเข้าไปดึงโปสเตอร์ออกหมด ถามด้วยท่าทีฉุนเฉียวว่า
“คิดอะไรของคุณ ถึงได้ทำแบบนี้”
“ก็ช่วยให้คุณเลือกคู่เดตได้ง่ายขึ้นไง เห็นคุณไม่เลือกสักที”
“แล้วมันใช่เรื่องที่ต้องเอาไปติดอะไรแบบนี้ไหม”
“แหม แค่ติดนิดติดหน่อย ดึงก็ออกแล้ว ถ้ากลัวเลอะเดี๋ยวฉันเช็ดให้ก็ได้”
“เธอนี่มันคิดอะไรตื้นๆ ฉันไม่ได้กลัวว่ามันจะเลอะ”
“แล้วกลัวอะไร แล้วทำไมต้องโกรธขนาดนี้”










