ดวงใจในไฟหนาว
ตอนที่ 11
ระหว่างที่เปรมจิตจัดการเรื่องหุ้นส่วนของธนานุวัตร ปิ่นมุกทรมานกับความรู้สึกผิดและความหวาดกลัว กระแสต่อต้านเธอรุนแรงกว่าทุกครั้งจนเธอใกล้บ้า
เยี่ยมยุทธแวะมาหาและเตือนให้เธอปิดเครื่องมือสื่อสารทุกชนิดแต่ความหวาดระแวงในใจก็ทำให้เธอคลุ้มคลั่ง
“ฉันกลัว...ถ้ามันตามขุดเรื่องครูอารี ถ้ามันรู้ว่าฉันฆ่าครูอารีล่ะ ตำรวจต้องมาจับ ฉันต้องติดคุก ฉันทนไม่ได้”
เยี่ยมยุทธสงสารปลอบประโลมปิ่นมุกให้ใจเย็นและถือโอกาสดึงเส้นผมเธอไปตรวจดีเอ็นเอโดยจะให้ธนูส่งตรวจแต่ไม่ทันเริ่มเรื่องก็ต้องเตือนสติผู้ช่วยหนุ่มเรื่องจินดาก่อน
จินดาแวะมาง้อธนูเสมอแต่เขาไม่ใจอ่อน กลัวสถานะไม่เท่าเทียมจะทำให้เธอมีปัญหา เยี่ยมยุทธเข้าใจสถานการณ์ผู้ช่วยหนุ่มดีแต่อยากให้ทบทวนดีๆ
“นายไม่เคยผิดศีลแต่ยอมโกหกและปฏิเสธคุณจินดาเพราะปอดแหกที่ตัวเองต่ำต้อยใช่ไหม”
ธนูพยักหน้ายอมรับแกนๆ “ครั้งก่อนที่คุณเยี่ยมแนะนำผมก็ไปซื้อบ้าน แต่ผมมันจนมีเงินแค่นิดเดียวก็เลยได้แค่บ้านหลังเล็กๆไม่คู่ควรกับคุณจินดาเขาอยู่ดี”
“แล้วนายเคยถามผู้หญิงเขาไหมว่าเขาอยากได้บ้านใหญ่จริงหรือเปล่า”
“แล้วมีใครบ้างล่ะครับอยากได้บ้านเล็กๆ”
“ผู้หญิงบางคนอยากช่วยกันสร้างบ้านกับผู้ชาย อยากช่วยกันสร้างบ้านหลังเล็กๆให้มันกลายเป็นบ้านหลังใหญ่ด้วยกัน ผู้หญิงที่รักจริงเขาเป็นแบบนี้...นายเป็นคนเก็บเงินเก่งมาก สิ่งที่ฉันจะแนะนำต่อไปคือการลงทุน”
“การลงทุนมีความเสี่ยง ผู้ลงทุนควรศึกษาข้อมูล...ผมทำงานให้คุณเจอประโยคนี้ทุกวัน”
เยี่ยมยุทธไม่เถียงแต่อยากให้ผู้ช่วยหนุ่มคิดอีกมุม “ความกลัวเนี่ยดีมากนะ...ช่วยให้เรามีสติ แต่เราต้องอย่าให้มันมากเกินไป เศรษฐีทุกคนต้องเป็นคนกล้าเสี่ยงและไม่กลัวความล้มเหลว”
“พูดง่ายทำยากอีกแล้ว”
“กฎเหล็กของการลงทุนมีแค่สามข้อ ทำตามนี้รับรองนายไม่มีวันเดือดร้อน หนึ่ง...ลงทุนด้วยเงินที่เสียไปแล้วไม่เดือดร้อน สอง...ลงทุนกับสิ่งที่ตัวเองรู้ดีเท่านั้น ถ้าลงทุนเพราะอยากรวย เพราะตามเพื่อน เพราะญาติแนะนำเจ๊งทุกราย สาม...กำหนดเงินลงทุนที่แน่นอนถ้าเกินจากนี้ต้องเลิก!”
ooooooo
