ด้วยแรงอธิษฐาน
ตอนที่ 9
“ทำอะไรของคุณน่ะ”
“ฟังนะ...หกโมงเย็นวันนี้เราจะคอยเธอที่สวนใกล้ๆหลุมหลบภัย ถ้าเธอคิดถึงเราเหมือนกันก็อย่าให้เรารอเก้อล่ะ”
กฤตย์จำได้ว่านั่นคือครั้งสุดท้ายที่เขาเห็นวรดายังมีชีวิต โดยไม่รู้เลยว่าผาณิตแอบได้ยินการนัดแนะระหว่างเขากับวรดา...นั่นทำให้เขาคาใจจนวันนี้ว่าเกิดอะไรกับหญิงสาวที่เขารักสุดหัวใจกันแน่
นัทธมนก็เก็บเรื่องกฤตย์ไปคิดหนักเช่นกันและเริ่มสำรวจห้องเก็บของที่พิษณุเพิ่งพาไป
“ใครที่มันขังเธอไว้ในหลุมหลบภัยจนตาย ฉันก็จะขังมันไว้ในห้องนี้แก้แค้นให้เธอนะวรดา”
แม้จะเตือนกฤตย์ให้ระวังตัวแล้วแต่ถุงแป้งก็ไม่สบายใจลากเต้ยไปเปิดอกกับนัทธมนถึงออฟฟิศ
“อย่ามาคิดร้ายกับน้ากฤตย์”
“ฉันไปคิดร้ายอะไรกับน้ากฤตย์ของเธอ”
“เธอคิดว่าตัวเองเป็นวรดาเมื่อชาติก่อน แล้วเธอก็คิดว่าน้ากฤตย์ฆ่าวรดา ยัยนัท...เธอมันบ้าไปแล้ว”
นัทธมนปรายตาไปทางเต้ยซึ่งแก้ตัวเสียงอ่อย
“เราขอโทษนะนัทที่ต้องเล่าเรื่องนี้ให้ถุงแป้งฟัง แต่เราหวังดีกับเธอนะนัท”
“นี่เรียกหวังดีเหรอเต้ย”
เต้ยถอนใจยาวก่อนพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ใช่! เมื่อเพื่อนหลงเลือกเดินทางผิดจะให้เรานิ่งเฉยอย่างงั้นเหรอ เธอจะคิดร้ายกับใครคนนึงเพราะสาเหตุแค่เธอฝันถึงแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ”
ถุงแป้งสนับสนุน “ถูก...เธอมีหลักฐานอะไรมาปรักปรำน้ากฤตย์ นอกจากความฝันบ้าๆของเธอ”
“งั้น...ถ้าวันนึงฉันมีหลักฐานแน่ชัดขึ้นมาล่ะ”
“ถ้าเป็นอย่างนั้นเธออยากจะทำอะไรก็ทำ ฉันจะไม่ก้าวก่ายเธอ”
เต้ยค้านเสียงหลง “ถุงแป้ง...พูดแบบนั้นได้ยังไง”
“พูดได้สิเต้ย...เพราะฉันมั่นใจว่าคนอย่างน้ากฤตย์ไม่มีวันคิดทำร้ายวรดาเด็ดขาด น้ากฤตย์รักวรดามากเสียจนไม่ยอมมีผู้หญิงคนไหนจนถึงตอนนี้”
“อืม...ก็จริงนะ เราก็นึกไม่ออกเหมือนกันว่าน้ากฤตย์จะทำร้ายวรดาทำไม นึกยังไงมันก็ไม่มีเหตุผลเอาซะเลย”
“เต้ยก็คิดเหมือนเราใช่ไหม...เสียดายมีบางคนที่คิดไม่เป็น”
พูดพลางเหลือบตามองนัทธมน “ไหนเธอบอกมาสินัท...ในความคิดบ้าๆของเธอน่ะน้ากฤตย์มีเหตุผลอะไรต้องทำร้ายวรดา น้ากฤตย์เขาจะฆ่าวรดาไปเพื่ออะไร ไหนบอกเหตุผลมาซิ”
นัทธมนอึกอักเพราะหลักฐานที่เธอมีก็แค่ภาพในฝัน ถุงแป้งได้ทีรีบพูด
“ไม่มีใช่ไหมล่ะ...ถ้ายังไม่มีหลักฐานเธอก็ไม่ควรปรักปรำใคร เลิกคิดร้ายกับน้ากฤตย์ซะก่อนที่ฉันจะเกลียดเธอ!”
ooooooo
นัทธมนเสียใจมากที่มีปากเสียงกับเต้ยและถุงแป้ง กฤตย์สังเกตเห็นแววตาแดงๆเพราะร้องไห้อย่างหนักเลยอนุญาตให้เธอลาครึ่งวันไปพักผ่อนที่บ้าน
แกมแก้วพาลินจันทร์มาจากโรงเรียนพอดี เด็กสาวเห็นหน้านัทธมนก็ถอยกรูด พึมพำเสียงสั่น
