บ่วงรักซาตาน
ตอนที่ 6
เหมราชไม่รู้เรื่องชมพูนิษฐ์ถูกลอบทำร้าย วุ่นวายกับภารกิจพิเศษซึ่งมีเป้าหมายคือลิมกวนปิงพ่อของลิมเปงเซียง ซาตานหนุ่มหาข้อมูลและทำการบ้านอย่างดีจึงไปดักเจอเป้าหมายถูกที่ถูกเวลา
ลิมกวนปิงเห็นหน้าหุ้นส่วนของลูกชายก็ยิ้มกว้างทักทาย “อ้าวคุณเหมราช...มาสิงคโปร์ทำไมไม่บอก”
เหมราชยกมือไหว้อย่างนอบน้อม “สวัสดีครับคุณลิม”
“แล้วนี่เปงเซียงลูกชายผมไม่มาด้วยเหรอ”
“ไม่ได้มาครับ...คุณลิมยังอยู่เมืองไทย พอดีผมมาคุยธุรกิจกับเพื่อนน่ะครับ”
เพื่อนที่เหมราชพูดถึงคือวิลเลียมนักธุรกิจหนุ่มชาวอังกฤษที่เขาอยากให้ลิมกวนปิงลงทุนด้วย ภารกิจพิเศษดำเนินด้วยดีและถูกคอ ไม่นานลิมกวนปิงก็ตัดสินใจลงทุนก้อนใหญ่กับวิลเลียม...
โบนิตาคาใจเรื่องธามันกับชมพูนิษฐ์ เมื่อสบโอกาสอยู่กับเขาตามลำพังก็อดถามไม่ได้
“คุณชอบไอ้นิดเหรอ”
“เรื่องของผม”
“แต่คุณก็รู้ว่า...”
ธามันรู้ดีว่าโบนิตาจะอ้างถึงไพศาลพ่อที่ไม่เคยดูดำดูดีเขารีบตัดบทเสียงเข้ม
“ไม่เกี่ยวกับคุณ...ผมจะทำในสิ่งที่ผมอยากทำเท่านั้น!”
พูดจบก็ผละไป ทิ้งโบนิตาให้มองตามตาละห้อย ชมพูนิษฐ์เห็นหลังธามันไกลๆก็อดถามเพื่อนรักไม่ได้
“ไอ้โบ...รู้จักคุณธามด้วยเหรอ...เห็นคุยกัน”
โบนิตาอารมณ์ค้างเลยรวนใส่เพื่อนรัก “ไม่รู้จักคุยกันไม่ได้รึไง”
“เปล่า...ฉันก็แค่สงสัย จริงๆอยากให้แกรู้จักคุณธาม เขาดีมากเลยนะ เมื่อกี้เขาก็ช่วยฉันกับทุกคนไว้”
ชมพูนิษฐ์เล่าตามประสาซื่อ ไม่รู้เลยว่าถ้อยคำชื่นชมธามันของเธอจะทำให้โบนิตากำหมัดแน่นก่อนตัดสินใจเด็ดขาดเรื่องเอกสารมอบอำนาจที่เพิ่งเจอโดยบังเอิญ ชมพูนิษฐ์ไม่ติดใจท่าทางหงุดหงิดของเพื่อนรักแต่สงสัยซองเอกสารในมือเพื่อนรักมากกว่า โบนิตาอึ้งไปอึดใจก่อนกลบเกลื่อน
“อะไรก็ไม่รู้...ฉันหยิบผิดติดมือมาน่ะ”
“โอ๋...แมวเซาของฉัน แกทำงานหนักไปไหมเนี่ย”
“เปล่า...ฉันกลับก่อนนะ มีงานค้าง”
ooooooo
ชมพูนิษฐ์ลืมเรื่องท่าทางแปลกๆของโบนิตาไปหมดหลังกลับถึงบ้าน เพราะมีเรื่องให้หนักใจมากกว่าคือมีใครอีกที่อยากได้สวนสนุกสุขสยาม...นอกจากเหมราช!
ธามันทำคะแนนกับชมพูนิษฐ์ได้มากมายที่สวมบทฮีโร่ขี่ม้าขาวช่วยเธอจากพวกนักเลง แต่นายจ้างตัวจริงอย่างมนปริยาโกรธจัดตบหน้าเขาทันทีที่เจอหน้า
“แกมายุ่งเรื่องของฉันทำไม...ไอ้ลูกเมียน้อย!”
“ทำไมคุณต้องใช้วิธีสกปรกทำร้ายคุณนิด”
“ทำอย่างกะแกไม่เคยทำ ที่แกทำเลวกว่าฉันเยอะ”
“แต่ผมก็ไม่เคยทำร้ายผู้หญิง คุณเป็นผู้หญิงเหมือนกัน ทำไมโหดร้ายแบบนี้”
“กล้ามีเรื่องกับฉันเพราะนังเด็กนั่นงั้นเหรอ อย่าบอกนะว่าแกชอบมัน”
“เรื่องของผม!”
“ถ้าแกทำให้แผนของฉันกับคุณป๋าพังอีก...ได้เห็นดีกันแน่”
“คุณก็อย่ามายุ่งกับคุณนิดก็แล้วกัน”
“นี่แกกล้าสั่งฉันใช่ไหม”
มนปริยาปรี๊ดมากถลาไปตบแต่ธามันจับมือเธอไว้
“ผมไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของคุณเหมือนตอนเด็กๆอีกแล้ว!”
