“เงินหลวง” ตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ ประโยคเข้มขลังที่ได้ยินได้ฟังกันมาตั้งแต่โบราณกาล จนถึงปัจจุบันงบ ประมาณแผ่นดินก็ยังเป็นสิ่งที่ต้องระมัดระวังไม่ให้ตกหล่น สูญหาย แม้แต่การใช้จ่ายกันแบบสุรุ่ยสุร่าย โดยเฉพาะในหมู่ข้าราชการที่ต้องรับผิดชอบเป็นอันดับแรก ระวังตัวแจ เพราะพลาดหมายถึงหายนะใหญ่กับตัวเองเหตุปัจจัยนี้คือจุดที่อธิบายได้ กับภาพความสับสนวุ่นวายจากการที่ผู้ประสบภัยใน อ.หาดใหญ่ จ.สงขลา และชาวบ้านพื้นที่ใกล้เคียงที่เผชิญน้ำท่วมใหญ่ พากันแสดงตัวเข้ารับเงินช่วยเหลือจากรัฐบาล เบื้องต้นครัวเรือนละ 9,000 บาท กันเป็นจำนวนมาก แต่ติดขัดขั้นตอนและหลักฐานยืนยันตัวตนกับทางราชการ ไม่ผ่านง่ายๆเหมือนตลกร้ายแต่ขำไม่ออก ประชาชนต้องต่อแถวเข้าคิวถ่ายเอกสาร สำเนาบัตรประชาชน ทะเบียนบ้าน ไปยืนยันกับเจ้าหน้าที่ ทั้งๆที่นายอนุทิน ชาญวีรกูล นายกรัฐมนตรี และ รมว.มหาดไทย ประกาศปาวๆออกอากาศให้ชาวบ้านใช้บัตรประชาชนแค่ใบเดียวในการแสดงตัวเพื่อขอรับเงินช่วยเหลือเบื้องต้นจากทางรัฐบาลเหยื่อรองรับอารมณ์ก็คือข้าราชการ ฝ่ายปฏิบัติในพื้นที่หน้างานที่โดนผู้ประสบภัยด่าประจานผ่านสื่อมวลชน ความสับสนระหว่างฝ่ายบริหารระดับบนที่ไปกันคนละทางกับเจ้าหน้าที่ส่วนท้องถิ่น แบบที่บิ๊กมหาดไทยให้สัมภาษณ์ปาวๆว่าไม่ต้องใช้สำเนา เอาแค่บัตรประชาชน แต่เมื่อนักข่าวชี้ให้ดูภาพชัดๆคนต่อแถวถ่ายเอกสารถึงกับอึ้งซึ่งก็เข้าใจในสภาพหงุดหงิดของผู้ประสบภัยที่สิ้นเนื้อประดาตัว เงิน 9,000 บาท เทียบไม่ได้กับความเสียหาย มันก็แค่ปัจจัยเบื้องต้นในการประคองตัวกลับมาตั้งหลัก แต่ก็ยังชักช้าไม่ทันต่อความเดือดร้อนฉุกเฉิน ขณะที่มุมกลับกันก็ต้องเข้าใจในข้อติดขัดของข้าราชการฝ่ายปฏิบัติ ไม่มีใครอยากเสี่ยงกับปัญหาการใช้เงินแผ่นดินมั่วๆนักการเมืองสั่งลอยๆแล้วก็ไป แต่ข้าราชการฝ่ายปฏิบัติคือคนที่ต้องรับผิดชอบในระยะยาว ต้องอธิบายกับหน่วยตรวจสอบงบประมาณ ทั้งสำนักงานการตรวจเงินแผ่นดิน (สตง.) ไปยันคณะกรรมการป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ (ป.ป.ช.) ในกรณีที่อนาคตถูกไล่เช็กการเบิกจ่าย ต้องใช้สำเนาหลักฐานที่ชัวร์กว่าการโชว์เลขบัตรลอยๆถึงจุดที่ไม่มีกระแสและสื่อช่วยเร้ากดดัน ต้องว่ากันด้วยข้อกฎหมายล้วนๆ เป็นวิบากที่ข้าราชการไม่กล้าเสี่ยงแน่ ถ้าพลาดก็หมายถึงอนาคต ความก้าวหน้าทางราชการสะดุด ที่แย่กว่านั้นก็คือคดีอาญาฐานทุจริตเงินแผ่นดิน เซ่นอาถรรพณ์เงินหลวงตกน้ำไม่ไหล ตกไฟไม่ไหม้ มองยังไงก็ไม่คุ้มเมื่อแลกกับคะแนนนิยมนักการเมืองที่จมไปกับสายน้ำ.คลิกอ่านคอลัมน์ “บทบรรณาธิการ” เพิ่มเติม
