ช่วงเวลาที่ราชวงศ์ฉินยังไม่เป็นปึกแผ่น “เฉินเซิ่ง” หนุ่มลูกชาวนา คุยกับเพื่อน เมื่อเติบใหญ่ได้ดี เราไม่ควรทิ้งกัน เพื่อนๆหัวเราะทัก เราก็แค่ลูกชาวนา...เฉินเซิ่งรำพึงว่า “นกกระจอกพวกเจ้า ไหนจะเข้าใจอุดมการณ์หงส์”วิถีของหงส์เฉินเซิ่ง เริ่มด้วยการเลือกเข้าเป็นทหารราชวงศ์ฉิน ตำแหน่งหัวหน้าค่าย คุมพล 900เดือน 7...210 ปีก่อน ค.ศ. เฉินเอ้อซื่อขึ้นครองบัลลังก์ เฉินเซิ่งรับคำสั่งนำทหารไปรบกับพวกซงหนูเดินทางถึงหมู่บ้านต้าเจ๋อ เมืองเซ่อโจว ก็เจอฝนตกหนัก น้ำในแม่น้ำเอ่อล้นตัดเส้นทางขาด เฉินเซิ่งรอหลายวันไม่มีเค้าฝนจะหยุดสถานการณ์ชัด เขาคงนำทหารไปไม่ถึงตามคำสั่งราชสำนัก ซึ่งโทษมีสถานเดียว...คือประหารเฉินเซิ่งกระซิบอู๋กว่างรองหัวหน้าค่าย การเมืองราชสำนัก เฉินเอ้อซื่อ ไม่ใช่โอรสองค์ใหญ่ ไม่มีสิทธิ์นั่งบัลลังก์เขาอ้างเรื่องที่ไม่เป็นจริง...ฝูซูโอรสองค์ใหญ่ควรได้บัลลังก์แต่ถูกเฉินเอ้อซื่อฆ่า แล้วชักชวนเชิดชูฝูซู นำทหาร 900 ไปเข้าร่วมกับเยียนซิ่ง แม่ทัพใหญ่แคว้นฉู่ ที่กำลังสู้อยู่กับแคว้นฉินอู๋กว่างเอาด้วย แต่ปัญหาอยู่ที่ทหาร...จะฟังคำสั่งแค่ไหนเฉินเซิ่ง เดินหน้าเอาหมึกแดงเขียนคำ (เฉินเซิ่งหวัง) ลงในผ้าแพร ยัดใส่ท้องปลาให้คนทำเป็นไปซื้อได้จากตลาด คำ “เฉินเซิ่งหวัง” (อ๋องเฉินเซิ่ง) ก็เล่าลือกันปากต่อปากขณะผู้คนกำลังวิจารณ์ข่าวเฉินเซิ่ง ก็ใช้คนเข้าไปซ่อนในป่า...ส่งเสียงหอนดังกังวาน เมื่อเข้าหูชาวบ้านมีคนแปลเสียงหมาหอนว่า “ฟื้นฟูฉู่ เฉินเซิ่งหวัง”ข่าวลือแพร่สะพัดจากบ้านมาถึงค่ายทหารแล้วก็ถึงแผนสุดท้ายซื้อใจทหาร...เฉินเซิ่งมอมเหล้านายทหารตรวจการณ์ตัวแทนราชสำนัก ยุให้โบยอู๋กว่าง รองหัวหน้าค่าย แล้ว ก็โยนดาบให้อู๋กว่างฆ่านายทหารตรวจการณ์ขณะที่ทหาร 900 ตื่นตะลึง เฉินเซิ่งก็ขึ้นประกาศเราเดินทางไปไม่ทันกำหนดโทษถึงตายทหาร 900 คนยังลังเล เฉินเซิ่งประกาศเสียงดัง“บรรดาผู้มีอำนาจทั้งหลาย เป็นมาตั้งแต่เกิดหรือ?” ปลุกระดมให้ทหารพร้อมใจต่อต้านราชสำนักฉินสิ้นเสียงคำประกาศนี้ ประวัติศาสตร์จีนจึงต้องจารึกว่า“การลุกขึ้นสู้ที่ต๋าเจ๋อเซียง” ซึ่งก็คือ การปฏิวัติครั้งแรกของชาวนา ก็ปะทุขึ้น ลุกลามแพร่หลายไปไกล กลายเป็นต้นแบบการปฏิวัติอีกหลายๆครั้งของชาวนาในแผ่นดินจีนทำเนียบประวัติเฉินเซิ่ง จึงต้องเขียน...สถานภาพ ชาวนา หวัง (อ๋อง)เฉินเซิ่งสู้กับรัฐบาล สถาปนาตัวเองจากชาวนาเป็นอ๋อง เขาสามารถทำให้คำพูดที่เคยดูเหมือนเลื่อนลอย ที่รำพึงไว้กับเพื่อนๆ “นกกระจอกหรือ จะรู้ใจหงส์” เป็นจริงได้ในเวลายี่สิบกว่าปีต่อมาเคล็ดวิชา...ปล่อยข่าวลือ...เขียนชื่อตัวเองลงในผ้าแพรยัดใส่ท้องปลา...แถมด้วยวิชา แปลงเสียงหมาหอน เป็นเสียงอุดมการณ์ทางการเมือง...ก็ยังถูกนักการเมืองรุ่นต่อๆมาลอกแบบไปใช้หลายคนรบชนะ ก็ถูกเรียก “เจ้า” แต่หลายคนที่แพ้ก็ถูกเรียก “กบฏ”และที่สำคัญที่สุด ประโยคปลุกใจทหารการเป็นผู้มีอำนาจไม่ใช่เป็นมาตั้งแต่กำเนิด ซึ่งพูดกันตั้งแต่กว่าสองพันปีที่แล้ว ก็ยังมีคนพูดกันอยู่ถึงวันนี้.กิเลน ประลองเชิง