เปิดประเด็นกันด้วยการเล่นสำนวน พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ องค์ในคอลัมน์วันนี้แหละ ควรจะจำแนกท่าน เป็นพิมพ์ใหญ่ ใหญ่กว่า ทั้งเส้นสายองค์พระอ้วนล่ำลึก ทั้งขนาดก็เขื่อง...ป้อมกว่าพิมพ์ใหญ่ที่เห็นคุ้นตาทฤษฎี “ตรียัมปวาย” วัดขนาดพิมพ์ใหญ่ แบบเขื่อง และแบบโปร่ง...ไว้ ความกว้างเต็มที่ 24 ซม. สูงเต็มที่ 36 ซม. แต่องค์นี้ วัดแล้ว ความกว้าง วัดจากนอกเส้นซุ้มล่าง 26 ซม. วัดความสูง จากเส้นซุ้มล่างถึงขอบเส้นซุ้มบน 4 ซม. คนรักพระสมเด็จประสบการณ์น้อย บอกเต็มปาก “ผิดพิมพ์”แต่คนเป็นพระประสบการณ์สูง จะยิ้มน้อยๆ ยืนยันสั้นๆ “พิมพ์นี้มี นานๆทีจะเจอสักองค์”ความจริงที่ควรจดจำ เจอพิมพ์นี้เมื่อไหร่ ก็มักได้พระสมเด็จวัดระฆังแท้เมื่อนั้นข้อพิจารณา ใช้หลัก เนื้อใช่ พิมพ์ใช่ ...เรื่องแม่พิมพ์ ทุกเส้นสายพิมพ์ งดงามกลมกลืน ตั้งแต่ปลายพระเกศลงมา จดเส้นซุ้มล่าง ฝีมือช่างทองหลวง หลวงวิจารณ์เจียระไนเต็มๆผ่านด่านเรื่องพิมพ์ไปถึงเรื่องเนื้อด้านหน้าเนื้อพระละเอียดขาว เหมือนสีงาช้าง ทฤษฎีครูเรียกเนื้อเกสรดอกไม้ ร่องรอยริ้วลายงา ทั้งบนองค์พระและพื้นผนัง...เล่าเรื่องชัดเจนว่า รักหนาสีดำลอกล่อนออกไปเกือบหมดแล้ว เหลือเป็นปื้นหนาที่ฐานชั้นที่สาม และนอกเส้นซุ้มรักเป็นปื้นดำชัดเจนครึ่งค่อนแผ่นหลัง ส่วนที่เห็นเนื้อขาวซึมซับฝ้ารักเอาไว้ในหลุมร่อง รอยยุบรอยแยกโดยภาพรวม ยังถูกสัมผัสจากมือน้อย เงาสว่างจึงออกมาแบบดิบๆด้านๆ ภาษาตรียัมปวาย เรียกว่า ความแห้งบริสุทธิ์ โครงสร้าง เนื้อหนึกนุ่มแห้งๆ ก็ให้ความซึ้งตากับคนเป็นพระได้ไม่น้อยกว่าพระที่เห็นเงาสว่างจากการใช้สึกช้ำแต่ทั้งที่ไม่สึกช้ำ แต่ส่วนที่รักลอกล่อน ก็เห็นความงามความซึ้งของเนื้อมวลสารอย่าง “ก้อนขาว” เล็กใหญ่ ที่มีเนื้อรักยาไว้รอบๆหลุมและร่อง ส่วน “กากดำ” ส่องแว่นดูให้ลึกๆแล้วก็พอจะแยกออกได้ ชิ้นไหนเป็น “กากดำ” ของเถ้าก้านธูป หรือกากดำของชิ้นรักข้อสังเกตจากประสบการณ์ พระที่ลอกรัก มักมีหลุมร่อง รอยยุบรอยแยกน้อยกว่า พระที่ขาวเกลี้ยงเกลา แทนที่ด้วยริ้วรอยลายงาอ่อนๆที่เห็นเป็นเส้นดำจางๆพื้นผนังแบบองค์นี้ เห็นจะต้องยืมคำพรรณนาครูตรียัมปวาย...มาใช้ “ผิวพระงามเยี่ยงนกไข่ปรอททีเดียว!”ส่วนด้านหลัง...มองทะลุความขมุกขมัวของเนื้อรักที่หนา และบาง จะเห็นริ้วระแหง ที่ทั้งยาว และสั้นกระจายอยู่ทั่วไป ริ้วระแหง เป็นธรรมชาติหลังสมเด็จวัดระฆังแท้...หนึ่งใน 8 อย่าง ที่ถูกคนรักพระประสบการณ์น้อย ประเมินค่าเป็นหลังพระปลอมพระที่มีสภาพดิบด้านๆ ภาษาวงการ เนื้อเดิมๆอย่างนี้ ขอแนะนำให้รักษาสภาพเอาไว้ อย่าหงุดหงิด หรือขัดเคืองใจที่เห็น เป็นสีกระดำกระด่าง สำหรับคนเป็นพระจริงๆ...ดูตาเปล่าก็จ่ายตังค์ได้โปรดอย่าล้าง อย่าตบแต่ง...จะเป็นการทำลายหลักฐาน...ธรรมชาติของเนื้อของรักเก่า ให้เสียสภาพพระที่เจ้าของจิตตก เพราะถูกสวด ทั้งล้างทั้งขัดแต่ง ขอบอก จะทำให้พระที่ดูแท้ได้ง่ายๆกลายเป็นพระยากยิ่งเป็นพิมพ์ใหญ่แบบเขื่องผิดตาอย่างองค์นี้ หมิ่นเหม่เรื่องเก๊แท้อยู่แล้ว ก็จะถูกผลักไส กลายเป็นพระเก๊ข้อแนะนำ พระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์ใหญ่ สภาพองค์นี้ การตลาดไม่เปิดกว้าง พูดตรงๆ ขายยาก...หากรักมากทนไม่ได้ จะต้องซื้อ ก็ต้องซื้อ ด้วยราคาที่ทนจ่ายไหว แต่ขอบอก หากจะประเมินด้านคุณค่า ไม่ได้ด้อยกว่าพระสมเด็จวัดระฆังพิมพ์อื่นใดตรงไหนเลย.พลายชุมพลคลิกอ่านคอลัมน์ “ปาฏิหาริย์จากหิ้งพระ” เพิ่มเติม
