บทความส่วนหนึ่งของ ผศ.ดร.หลี่ เหรินเหลียง คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ กล่าวถึงเป้าหมายการพัฒนา 2035 ของจีน และการทำแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม 5 ปีฉบับที่ 14 จากการประชุมเต็มคณะครั้งที่ 5 แห่งคณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์จีนชุดที่ 19 จัดขึ้นที่กรุงปักกิ่ง เมื่อไม่นานมานี้ หลังประเทศจีนเริ่มประกาศใช้แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคม 5 ปี (ค.ศ.1953-1957) ฉบับแรกในปี ค.ศ.1953 ปัจจุบันใช้ “แผนฯ 13” (ค.ศ.2016-2020)ดังนั้น “แผนฯ 14” จึงมีความสำคัญยิ่งต่อการพัฒนาในอนาคตของจีนและเป็นที่สนใจจากประเทศต่างๆ ซึ่งยึดมั่นในลัทธิมาร์ก เลนิน ความคิดเหมา เจ๋อตุง ทฤษฎีเติ้ง เสี่ยวผิง “ตัวแทนสามประการ” และวิสัยทัศน์ว่าด้วยการพัฒนาตามหลักวิทยาศาสตร์ ความคิดสังคมนิยมที่มีเอกลักษณ์จีนยุคใหม่ของสี จิ้นผิงโดยหลักที่ต้องปฏิบัติ อันได้แก่ ยืนหยัดในการนำของพรรคฯ อย่างรอบด้าน, ยืนหยัดในหลักการ “ประชาชนเป็นศูนย์กลางของการพัฒนา”, ยืนหยัดแนวทางการพัฒนาใหม่, ยืนหยัดการปฏิรูปและเปิดประเทศ และยืนหยัดในการพัฒนาแบบองค์รวม ให้ส่วนกลาง ส่วนภูมิภาคและทุกภาคส่วนของสังคมได้แสดงบทบาทในการพัฒนาอย่างเต็มศักยภาพสำหรับเป้าหมายของการพัฒนาในแผนฯ 14 ต้องทำให้ตลาดในประเทศมีความเข้มแข็งมากขึ้น โครงการเศรษฐกิจมีความเหมาะสมมากขึ้น เพิ่มขีดความสามารถในการสร้างนวัตกรรมมากขึ้น ยกระดับโครงการอุตสาหกรรม ห่วงโซ่การผลิตสมัยใหม่ที่มีความสมบูรณ์ พื้นฐานการเกษตรมีความมั่นคง พัฒนาระหว่างเมืองกับชนบทมีความสมดุลด้วยการปฏิรูประบบเศรษฐกิจกลไกการตลาด ระบบกรรมสิทธิ์การจัดสรรทรัพยากร ระบบการแข่งขันที่เป็นธรรมมากขึ้น พัฒนาระบบเศรษฐกิจแบบเปิดกว้างให้มีระดับสูงมากขึ้น เช่นเดียวกับระบบอารยธรรมสังคมก็ได้รับการยกให้สูงขึ้นอย่างต่อเนื่องนอกจากนี้ ยังมีการพัฒนาการใช้ทรัพยากรดิน น้ำ ปล่อยของเสียน้อยลง ระบบนิเวศวิทยาปรับปรุงให้ดีขึ้น เพื่อให้ประชาชนมีสิ่งแวดล้อมที่ดี เพิ่มความสุขให้กับประชาชน เพิ่มการจ้างงาน รายได้ประชาชนเพิ่มขึ้น ระบบการศึกษา สาธารณสุข ประกันสังคมก็เช่นเดียวกันยิ่งไปกว่านั้น ระบบนิติรัฐมีความสมบูรณ์มากขึ้น ความเป็นธรรมในสังคมได้รับความคุ้มครองมากขึ้น ความทันสมัยของการป้องกันประเทศและกองทัพมีความก้าวหน้าใหม่...
