นักวิชาการบางท่าน มองระเบิดในโรงพยาบาลพระมงกุฎฯ ไกลไปถึงต่างประเทศ ยกกรณีระเบิดฆ่าตัวตายที่อินโดนีเซีย เตือนประเทศไทย...ต่อไปนี้อะไรก็เกิดขึ้นได้แต่ผมยังมองใกล้...มองเหมือนที่รัฐบาลท่านมอง เป็นงานของคนกันเองนั่นซีก็รู้ๆกัน คนกันเอง โจทย์ที่ต้องแก้ก็คือเขาต้องการอะไรถ้าตีโจทย์แตก...จะรุกกลับฉับไวแค่ไหน ก็ทำกันไปท่าทีโผงผางของท่านแม่ทัพภาคหนึ่ง...ว่ารู้แล้วใครเป็นใคร...ขอจัดการสะใจโจ๋ครับ แต่กับคนแก่รุ่นผม ยังชอบบทสุขุมนุ่มๆของนายกประยุทธ์ จะทำอะไรต้องแน่ใจกว่านี้ประการสำคัญทำไปแล้ว ต้องแน่ใจได้มากกว่าเสียผมนึกถึงงานปรองดองของรัฐบาล นึกถึงหน้า ดร.สุวิทย์ เมษินทรีย์ ป่านนี้แล้วท่านคงนึกไม่ออกว่า งานในความรับผิดชอบของท่านคืบหน้าไปถึงไหนจะทำให้นักการเมืองปรองดองสมานฉันท์กันได้อย่างไร ในเมื่องานปราบคอร์รัปชันของรัฐบาลทหาร ล้วนแต่อยู่ตรงข้ามกับความปรองดองระเบิดสามสี่แห่ง ลายเซ็นเป็นของใคร...น้ำหนักของระเบิด ไม่ได้มุ่งสังหารผลาญชีวิตเหมือนในอังกฤษ ฝรั่งเศส ไม่ได้มุ่งก่อกวนความสงบสุข เหมือนในสามจังหวัดใต้...ในความเห็นผม น้ำหนักระเบิด แม้จะวางในโรงพยาบาลดูว่าเลวร้ายแต่ยังเห็นได้ว่า “ยั้งมือ” บอกนัย การต่อรองทหารหนุ่มคงพอรู้อยู่บ้าง แต่ทหารแก่น่าจะรู้แบบแจ้งใจ...จึงไม่เล่นบทวู่วามผมมีเรื่องจริงที่แอบรู้มา ที่อยากขอเล่าแบบนิทาน...กาลครั้งหนึ่งไม่นานมานี้ ก็เกือบสิบปีแล้ว หลังการปฏิวัติยึดอำนาจผู้นำคนใหม่นั่งสบายๆอยู่ในทำเนียบ โทรศัพท์สายหนึ่ง จากต่างประเทศก็ต่อมาขอพูดเจ้าของเสียง...มีคนจำได้ เป็นผู้นำเก่าที่เพิ่งหมดอำนาจ ขอร้องกับผู้นำใหม่ว่า ฝากดูแลครอบครัว ซึ่งหมายถึงความปลอดภัยของเมียและลูกๆผู้นำคนใหม่ใจดีรับปากเพราะเหตุนี้คนในบ้านเมืองจึงไม่ได้ยินข่าว ลูกเมียผู้นำเก่า ถูกตอแยรังแก อยู่ดีมีสุขทุกคนนับแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ ผู้นำเปลี่ยนหน้า...การเปลี่ยนถ่ายอำนาจ ทหารถึงทหารนั้น ผู้นำที่ถูกยึดอำนาจ คงจะเข้าใจเองว่าคงรวมเงื่อนไข ที่ขอไว้เผื่อลูกเผื่อเมียด้วยนิทานเรื่องนี้จบแค่นี้ ไม่มีคำสอนต่อ คนฟังต้องคิดต่อเอาเองเรื่องที่คิดต่อ น่าจะมีว่า การเมืองก็เล่นกันไปมา ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะ แต่เงื่อนไข...ไม่วอแวครอบครัว น่าจะยังคงเดิมจนเมื่อไม่นานมานี้...มีข่าวคดีลูกชายผู้นำเก่า หมักดองกันนาน ดองต่อไปไม่ไหว ถูกยกขึ้นมาดำเนินคดีน้องสาวก็เจอคดีจำนำข้าว เป็นคดีการเมือง เป็นเรื่องยาว จะติดคุกหรือไม่ยังไม่รู้ แต่คดีลูกชายเล็กกว่า ทำท่าจะจบลงสั้นๆ คือเข้าคุกในเร็ววันเรื่องอื่นๆถูกกระทำย่ำยีสารพัดพอทนได้ แต่เรื่องลูกชาย... เป็นเรื่องที่ทนไม่ไหวสำนวนนิยายว่า เหมือนตีขนดหางมังกร...ถ้าเหตุระเบิดเกิดตรงนี้ โจทย์ก็แก้ไม่ยากเกินไป...พูดจากันให้รู้เรื่อง เคยพูดจากันไว้ยังไงถ้าพูดกันไม่รู้เรื่อง ระเบิดที่ทำขู่กัน ก็จะกลายเป็นระเบิดจริง เหมือนที่สามจังหวัดใต้ คราวนี้ใครที่ทำเก่งว่าไม่กลัว ก็คงต้องกลัว ผมเองก็กลัว.กิเลน ประลองเชิง