ก่อนเที่ยงวันอังคาร ผมคิดว่าเป็นสื่อมวลชน...ถูกสภาเชิญออกจากที่ประชุม ขณะสภาประชุมลับเลือกสองรองประธานสภา จึงใช้เวลานี้ เขียนคอลัมน์ เรื่องที่หมายใจไว้ล่วงหน้าจู่ๆพระเจ้าโซโลมอน พระราชาผู้ยิ่งใหญ่แห่งอาณาจักรฮิบรูก็มีพระบรมราชโองการไปถึงเจ้าเมืองใหญ่น้อย...ขอให้จัดทำของวิเศษ...จะเป็นอะไรก็ได้ แต่ขอให้มีอานุภาพ เปลี่ยนพระอารมณ์พระองค์ได้“ของวิเศษ” เปลี่ยนพระอารมณ์ ถ้าจำกัดความแค่ “ทรงพอพระทัย” เจ้าเมืองทั้งหลายก็คงคิดกันสมองแทบจะแตก แต่มันไม่แค่นั้น...ของวิเศษที่เปลี่ยนอารมณ์นั้น...พระเจ้าโซโลมอน ยังระบุเงื่อนไข“เมื่อข้ามีทุกข์ ก็จะให้คลายทุกข์ เมื่อข้ามีสุขก็ขอให้คลายสุข หรือเมื่อข้าหัวเราะ หรือร้องไห้ ก็ให้เปลี่ยนอารมณ์ได้โดยเร็ว”แน่นอน...ของวิเศษที่ทรงอยากได้ เป็นของหายาก พระเจ้าโซโลมอนทรงให้เวลายาวนาน...แต่กระนั้น เมื่อถึงกำหนดเวลาเจ้าเมืองใหญ่น้อยในพระราชอาณาเขต ก็เกือบจะจัดหามาถวายไม่ได้เลย เกือบทุกคนมามือเปล่าแต่ในพระอารมณ์ที่ทรงสิ้นหวัง ก็ยังมีเมืองเล็กๆ อยู่ไกลสุดชายแดน...เมืองหนึ่ง ...ถวายแหวนทองคำที่ดูแสนจะธรรมดา ไม่มีลวดลายวิจิตรบรรจง ไม่มีเพชรพลอยมีค่าประดับ...วงเดียว“ข้าไม่เป็นความวิเศษอะไรเลย” พระเจ้าโซโลมอนทัก “หรือเจ้าคิดจะล้อเล่นกับข้า”“ขอเดชะ พระอาญาไม่พ้นเกล้า” เจ้าเมืองชายแดนกราบทูล “ขอพระองค์ทอดพระเนตร ให้ถ้วนถี่”พระเจ้าโซโลมอน เห็นสิ่งที่มองเป็นลวดลายบนเรือนแหวน ที่จริง เป็นตัวหนังสือ สลักข้อความว่า“แล้วมันจะผ่านไป” ทรงยั้งพระสติสดับคำชี้แจง“ขอเดชะ ใต้ฝ่าพระบาท ทรงมีสิทธิ์คิดเป็นเรื่องล้อเล่นได้ แต่ขอให้ทรงรับรู้ว่า ข้อความไม่กี่คำนี้ เกิดจากนักปราชญ์ราชบัณฑิต ในเมืองข้าพระองค์ ประชุมกันช่วยกันคิดขึ้น”ข้อความ “แล้วมันจะผ่านไป” “อ่านผิวเผินไม่มีความหมาย แต่ถ้าใต้ฝ่าพระบาทจะทรงรับฟัง...เป็นข้อความที่พลานุภาพ ยิ่งใหญ่มหัศจรรย์ เปลี่ยนพระอารมณ์สุข เปลี่ยนพระอารมณ์ทุกข์เปลี่ยนเสียงหัวเราะ เปลี่ยนเสียงร้องไห้ ได้ในเวลารวดเร็วพระเจ้าโซโลมอน ทรงเป็นกษัตริย์ที่ประวัติศาสตร์บันทึกว่าฉลาดรอบรู้ที่สุด...เมื่อทรงได้ฟังก็ทรงเห็นตาม ข้อความ “แล้วมันจะผ่านไป” เป็นยิ่งกว่าคาถาวิเศษใดๆ ช่วยปรับพระอารมณ์พระองค์ได้มันเป็นของวิเศษ ตามเจตนาที่พระองค์ทรงอยากได้จริงๆเรื่องเล่าเรื่องนี้...จบแค่นี้ ไม่ได้เล่าต่อ พระเจ้าโซโลมอน ได้แหวนวิเศษไว้แล้ว ทรงพระราชทานรางวัลอะไรให้เจ้าเมืองเล็กชายแดนเป็นการตอบแทนในบรรยากาศของการเลือกประธานสภา รองประธานสภา...ซึ่งผ่านไปด้วยดี ตามกฎกติกา ตามความคาดหมายของหลายๆฝ่าย...ผมขอทำตัวเป็นหนุมานถวายแหวนแต่ไม่ใช่เอาแหวนนางสีดาไปถวายพระราม...ตามเรื่องรามเกียรติ์ แต่ขอเปลี่ยนเป็นแหวนวิเศษ ที่จารึกคาถาวิเศษ เปลี่ยนทุกข์เป็นสุขได้...ให้ทุกๆคน ที่อาจสมหวังและผิดหวังได้ทุกเวลา ตามสถานการณ์ที่เปลี่ยนไม่เชื่อก็ลองท่องดู “แล้วมันจะผ่านไป” เป็นไง!ไม่ว่าคุณพิธา จะเป็นนายกฯได้ในรอบหนึ่งรอบสอง ถึงรอบที่สาม แม้ชื่อนายกฯจะเปลี่ยนเป็นคุณเศรษฐา หรือจะเป็นใคร... เราจะไปมุ่งมั่นจริงจังอะไรนักหนา เพราะไม่ว่าจะเป็นใคร ผลที่ตามมาเป็นอย่างไร “แล้วมันก็จะผ่านไป” ได้ทุกเรื่องราว.กิเลน ประลองเชิง
