วันชิวอิ้ดของหลานจีนวัย 6–7 ปี แวะหา “โกว” ได้แต๊ะเอีย มาสิบบาท ได้นั่งเรือข้ามอ่าวแม่กลอง ไปอ่าวบางตะบูน ไหว้หลวงพ่อวัดเขาตะเครา หรือทวนน้ำแม่กลอง ไปไหว้หลวงพ่อโต วัดเจริญ บางนกแขวกช่างเป็นมหกรรมความสุขแสนยิ่งใหญ่ ไม่มีงานสนุกใดเปรียบชิวอิ้ดปีนี้ คนอายุย่าง 77 ปี ไม่ได้นึกฝัน...ก็แค่เหตุบังเอิญ วันหวยออก ไม่ต้องเขียนต้นฉบับ เพื่อนพ้องน้องพี่มีแรงหนุนจากนายใหญ่ ให้ไปกินไปเที่ยวด้วยกันสักวันผมชวนเพื่อนไหว้พระนอน (นิ้วเท้าเก้านิ้ว อีกนิ้วฝากไว้ที่พระประธานวัดใหญ่เมืองเพชรฯ) ในถ้ำวัดเขายี่สาร...เป็นงานบุญที่ตรงใจมื้อกลางวันครัวคุณจ๋า กินชะครามจิ้มน้ำพริก ปลาทู ปลากะพงทอดน้ำปลา ห่อหมก หอยแครงลวก ฯลฯ อร่อยชุ่มลิ้นของอร่อยมื้อนี้ เผื่อไปถึงคนที่รัก อีกหลายคนในกรุงฯ หิ้วกันนุงนังคนละมือสองมือระหว่างเปิบ ผมก็โม้ เขายี่สาร แหล่งจอดเรือสำเภาจีนโบราณ ตลาดอาหารทะเลส่งถึงกรุงศรีอยุธยา แถมเรื่องของขลัง ตะกรุดหลวงพ่อร้ายวัดเขายี่สาร เด็กๆรุ่นผมนิยมคาดเอว ผู้ใหญ่บอกว่ามีติดตัวไว้ ไม่จมน้ำตายอิ่มแล้ว นั่งรถผ่านบางแสมบ้านแม่ ไม่ได้แวะ เพราะจะไปบ้านข้างวัดบางกะพร้อม อัมพวา เพื่อนแก้ว...รออยู่พร้อมกับเรือ... เหตุผลก็แค่ ทางรถเข้าถึงวัดจุฬาฯยาก รุกทางน้ำง่ายถึงวัด เออ! ชิวอิ้ด ปีนี้ คนไม่แน่นหนึบเกินไป เหมือนหลายปีก่อนๆสารภาพ เป้าหมายการเดินทาง...เที่ยวนี้อยู่ที่การไปหาท้าวเวสสุวรรณ เทพแห่งลาภผล เทพเจ้าในใจของ “น้องจิ๋ม” และอีกหลายคนเดินผ่านกุฏิสมภาร มีป้ายบอกพระอาจารย์ไม่รับแขก พระเกจิฯดังถึงขึ้น เสกยักษ์รุ่นหายาก ลูกศิษย์ลูกหาเช่ากันห้าแสน เผลอเมตตารับแขกก็คงไม่ไหวเสียงกระซิบจากพ่อค้าแม่ขาย ในละแวก...ของกินของใช้ พลอยขายดิบขายดี ก่อนปิดวัดแบบ วัดเปิดยี่สิบสี่ชั่วโมง แต่ตอนนี้เปิดวัด มีป้ายบอกเปดถึงหกทุ่ม...ก็คงทำมาค้าขายกันพอหอมปากหอมคอตอนเรือวิ่งผ่านตลาดน้ำอัมพวา ผมเห็นโฮมสเตย์ รีสอร์ต ที่เคยเงียบเหงาคึกคักขึ้นบ้าง จะว่าด้วยปาฏิหาริย์ ท้าวเวสสุวรรณ ก็คงไม่ผิดจากความเป็นจริงเท่าใดเสร็จงานไหว้ยักษ์วัดจุฬาฯ กลับมาบ้านเพื่อนแก้ว ไม่เคยนึกว่า บ้านหลังที่เคยเห็นหลวงพ่อบ้านแหลมองค์โตเต็มห้อง ยังมีท้าวเวสสุวรรณ องค์ขนาดเท่าคน ลงมาถึงเท่าท่อนแขนนับไม่ถ้วนผมเลิกสงสัย...ถ้าเลือกไหว้พระพุทธแบบเดียว แล้วไม่ไหว้ผี ไหว้ยักษ์มาร...คงไม่ใช่พุทธแบบไทยถ้าไม่มีพุทธแบบนี้ โบสถ์วิหาร ศาลาการเปรียญ และองค์เจดีย์ในวัด ก็จะไม่งดงามเจริญตาเหมือนที่เห็นข้อสำคัญ พุทธแบบนี้ใช่หรือไม่ ช่วยฉุดเศรษฐกิจในบ้านเมือง ให้กระเตื้องขึ้น โควิดสายพันธุ์ไหน ก็ต้านไม่อยู่กลับถึงบ้าน ทบทวนชิวอิ้ดปีอายุ 77 ปี ให้บังเอิญย้อนกลับไปเหมือนชิวอิ้ดปี 7 ขวบ ไม่ว่าเส้นทางและบรรยากาศ สามทุ่มน้องโทร.มาบอก ชิวอิ้ดปีนี้ 1 ก.พ. ตรงกันวันแม่ลาพวกลูกๆไปเที่ยว เมื่อปี 2540...แวบแรก ผมเสียใจไม่ได้แวะบ้านแม่ กราบโกศเถ้ากระดูกแม่... แต่หลังสวดมนต์ภาวนาก็ทำใจ แม้แม่ไปเที่ยวเที่ยวนั้น ไม่กลับมาอีก แต่แม่ยังอยู่ในใจ ไม่ได้ห่างลูกๆทุกคนไปไกลถึงไหนเลยชิวอิ้ดปีนี้ อัศจรรย์ตรงกับวันที่แม่ลาไปเที่ยว ผมเตรียมใจ ใกล้เวลาตามแม่ไปเที่ยวเต็มที.กิเลน ประลองเชิง
