หลบโควิด-19 เข้าวัดกราบไหว้พระเพื่อเป็นสิริมงคล มีต้นไม้ชนิดหนึ่งที่นิยมปลูกในวัดกันเป็นจำนวนมาก...ต้นพิกุล ชื่อพื้นเมืองอื่นๆ แก้ว (ภาคเหนือ) ซางดง (ลำปาง) พิกุลเขา (นครศรีธรรมราช)ไม้ต้น สูงประมาณ 8-15 ม. เปลือกต้นสีเทาปนดำ แตกเป็นร่องลึกและเป็นสะเก็ด เปลือกในเป็นเส้นใยนุ่ม สีชมพู ลำต้นและกิ่งมักคดงอเป็นปุ่มปม ไม้ผลัดใบ เรือนยอดสีเขียวเข้มรูปเจดีย์ เป็นพุ่มกลมแน่นทึบ ใบเป็นใบเดี่ยว ออกเรียงสลับกัน ลักษณะใบรูปขอบขนานแกมรูปไข่กลับ ปลายใบแหลม โคนใบมน ขอบใบเรียบ เนื้อใบหนากรอบผิวใบเรียบมัน ใบมีสีเขียวเข้มดอกเดี่ยวหรือออกเป็นกระจุกครั้งละ 2-6 ดอก ตามส่วนยอดและซอกใบ ดอกย่อยมีสีขาวปนเหลือง กลิ่นหอม กลีบเลี้ยงมี 8 กลีบ แบ่งเป็น 2 ชั้น กลีบดอกประมาณ 24 กลีบ ออกดอกเกือบตลอดปี ผลลักษณะรูปไข่ กว้าง 1.5 ซม. ยาว 2.5 ซม. ผลสุกมีสีส้ม รสหวาน และมักมีเมล็ดเดียว ถิ่นกำเนิด อินเดีย พม่า และไทย เป็นไม้พบขึ้นตามป่าดิบชื้นทั่วๆไปที่มีอากาศร้อนชื้น การปลูกและขยายพันธุ์ ทั้งการเพาะเมล็ด ตอนกิ่ง หรือปักชำกิ่ง ได้ทุกฤดูกาล เจริญเติบโตได้ดีในดินร่วนสรรพคุณทางยา นิยมทำเป็นยาต้ม เอาน้ำอมบ้วนปาก แก้ปากเปื่อย แก่นต้น บำรุงโลหิต แก้ไข้ ใช้ทำเป็นยาบำรุงหัวใจ ราก แก้เสมหะ บำรุงโลหิต และแก้ลม เปลือก แก้เหงือกอักเสบ ใบ ใช้แต่งกลิ่น เข้ายาไทย รักษาลม ขับเสมหะ เมล็ด โขลกให้ละเอียด เป็นยาขับปัสสาวะ ยาเหน็บทวารหนักเด็ก รักษาอาการท้องผูก.
