รู้ควร รู้ปฏิบัติ สู่ความสำเร็จ

ว่าไปแล้วควันหลงจากเหตุการณ์ ถ้ำหลวง-ขุนน้ำนางนอน น่าจะมีอะไรอีกมากมายที่จะกล่าวถึงกันไปทั่วโลก

เป็นโมเดลการกู้ภัยที่มีองค์ประกอบที่สำคัญอยู่หลายประการ ไม่ว่า “คน-แนวคิด-ความเป็นทีม”

ที่สำคัญก็คือ ความเสียสละและอดทน

เท่าที่ติดตามเหตุการณ์มาตลอด มีจุดหนึ่งที่อยากจะนำมาพูดถึง ก็มาจากข่าวนั่นแหละ...ที่ระบุว่า หน้าถ้ำดังกล่าวมีบอร์ดติดเอาไว้เป็นข้อความภาษาอังกฤษ แต่มีการแปลเป็นภาษาไทยแล้ว

“เรามาที่นี่เพื่อจุดประสงค์เดียวกัน”

อันเป็นการบ่งบอกถึงการเข้ามาปฏิบัติหน้าที่ในฐานะผู้อาสา ซึ่งมีเป้าหมายเดียวกันคือ การช่วยเหลือ 13 หมูป่าอะคาเดมีออกจากถ้ำให้ได้

ถัดจากนั้นได้เป็นข้อความที่บอกถึงหลักปฏิบัติของการปฏิบัติงานของกองกำลังเฉพาะกิจร่วมฯ

1.ให้ความเคารพ

2.พูดภาษาคน

3.การสื่อสาร...ชัดเจน กระชับและตรงไปตรงมา

...

4.เคารพความแตกต่าง

5.งดการแบ่งแยก

6.ไม่มีแนวคิดใดเป็นแนวคิดโง่ๆ

พวกเราเป็นทีมเดียวกัน...

ถ้าจะให้พูดถึงเรื่องนี้ ต้องขอบอกว่านี่คือ “หัวใจ” สำคัญที่ทำให้การทำงานไปสู่ความสำเร็จ หรือจะพูดง่ายๆแบบนี้ก็ได้

การเริ่มต้นดีย่อมนำไปสู่ความสำเร็จได้

เพราะรู้กันดีว่า บรรดาผู้เชี่ยวชาญต่างๆ รวมถึงผู้ปฏิบัติหน้าที่ซึ่งเป็นคนไทย ซึ่งก็เท่ากับว่าเป็นความต่างชาติ ต่างภาษา ต่างความคิด มีความเชี่ยวชาญชำนาญการระดับสุดยอดฝีมือกันทั้งนั้น

ในความหลากหลายนี้ หากไม่มีการยอมรับว่าด้วยหลักการทั้ง 6 ข้อเป็นเบื้องต้นคงจะเกิดปัญหาในการทำงานอย่างไม่ต้องสงสัย

ยิ่งคนเก่งมาเจอกัน ยิ่งเป็นเรื่องยาก เพราะต่างก็เชื่อมั่นในตัวเอง ซึ่งเป็นเรื่องปกติของคนอยู่แล้ว

แต่เมื่อตัดสิ่งเหล่านี้กันได้ การทำงานเป็นทีมก็เกิดประสิทธิภาพฉับพลัน ในหลากหลายความคิด หลากหลายความต่าง แต่นำมาผสมกลมกลืนให้เป็นเนื้อเดียวกันได้จึงสำคัญยิ่ง

การยอมรับฟังความเห็นด้วยใจเปิดกว้างจึงเป็นองค์ประกอบที่เป็นเรื่องยากไม่น้อย แต่ในภาวะที่ทุกคนต่างรู้กันดีว่าอะไรเป็นอะไรไม่ต่างกันนัก

พลันก็นึกไปถึงประเทศชาติบ้านเมืองของเรา ที่ยังเกิดปัญหาขัดแย้งจนยังไม่รู้ว่าจุดจบจะเป็นอย่างไรกันต่อไป

ถ้านำเอาหลักการทำงานร่วมกันอย่างนี้มาใช้น่าจะเกิดประโยชน์บ้าง

การเมืองก็เช่นกัน ว่าไม่ใช่การชิงดีชิงเด่น แต่ทุกคนจะต้องมีส่วนร่วมกันเพื่อดำเนินการให้เดินหน้าไปสู่สิ่งที่ดีในทุกๆด้าน

อย่างน้อยในกรณีนี้ที่บรรดารัฐมนตรี โดยเฉพาะนายกฯวางตัวได้เหมาะสมกับสถานการณ์ ไม่อาศัยเหตุการณ์เพื่อ

สร้างคะแนนนิยม ปล่อยให้ผู้รับผิดชอบดำเนินการไปตามแนวทาง

นี่ถ้าอยู่ในยุค “นักการเมือง” บริหารประเทศเต็มใบก็ไม่รู้จะเกิดอะไรขึ้น.

“สายล่อฟ้า”