บอบช้ำหนัก

เสถียรภาพของ รัฐบาล พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในยามหน้าสิ่วหน้าขวาน ที่ต้องรับมือกับ สถานการณ์แพร่ระบาดของโควิด-19 แต่เพียงผู้เดียว ตกอยู่ในสภาพสะบักสะบอม โดยเฉพาะมาตรการทางด้านสาธารณสุขกับมาตรการเยียวยาที่ได้รับผลกระทบ จาก มาตรการควบคุมการแพร่ระบาดของโควิด-19 ในระดับสูงสุด การรับมือไม่ใช่เรื่องล้อเล่นอีกต่อไป แต่เป็นงานช้างที่กระทบกับ ภาวะผู้นำ อย่างชัดเจน

แต่ถ้าจะถามหานักการเมือง หรือพรรคร่วมรัฐบาลในสถานการณ์แบบนี้ก็คงเป็นแบบตัวใครตัวมันมากกว่า การที่ พล.อ.ประยุทธ์ ต้องตัดสินใจรวบอำนาจเอาไว้ ไม่ว่าจะเป็น การเยียวยา หรือ การ บริหารจัดการวัคซีน ก็คงเป็นเพราะเหตุนี้

เกิดความไม่ไว้วางใจกันในหมู่พรรคร่วมรัฐบาล คนระดับแกนนำก็คงพูดอะไรไม่ออก แต่ระดับลิ่วล้อ วิ่งสู้ฟัดชนิดไม่ลืมหูลืมตา ซึ่งถ้า พล.อ.ประยุทธ์ ได้เพื่อนร่วมทางที่เป็น บัณฑิต อย่างที่ พล.อ.ประยุทธ์ เปรยๆเอาไว้ ก็คงไม่ลำบากขนาดนี้

ต้องยอมรับว่า 4 ปีในฐานะรัฐบาล คสช.และในเวลาเกือบจะ 3 ปี ในฐานะรัฐบาลผสม พล.อ.ประยุทธ์ บอบช้ำทั้งขึ้นทั้งล่อง ยิ่งมาเจอวิกฤติประเทศจาก โควิด-19 ด้วยแล้ว เป็นใครก็ต้องหน้ามืดไปแปดด้าน

นอกจากไม่ช่วยยังมาฉุด

ในมุมการเมือง ก็อาจจะมองถึงเรื่องการสกัดจุด การเตะตัดขา หรืออะไรก็ตาม อย่างที่รู้กันอยู่ การเมืองไทยไม่มีมิตรและศัตรูที่ถาวร อยู่แล้ว เรื่องของอำนาจและผลประโยชน์จะต้องมาก่อน

การเปลี่ยนม้ากลางศึก โบราณจะถือเป็นข้อห้ามที่สำคัญ แต่ก็ต้องคิดไว้ล่วงหน้าว่า ถ้าม้าศึกไปไม่รอด จะแก้ปัญหากันอย่างไร เพราะถ้าเกิดสุญญากาศ หรืออำนาจรัฐล้มเหลว ขึ้นมากลางคัน มีหวังจอดไม่ต้องแจว

การลาออก ไม่ใช่คำตอบสุดท้าย แต่การจะผ่านด่านโควิด-19 ไปได้ ก็ไม่ใช่เรื่องเล่นๆเช่นกัน ผลกระทบที่จะตามมาหลัง
โควิด-19 ที่เป็นวิกฤติของโลก หนักหนาสาหัสขนาดไหนยังประเมินไม่ได้

ร่างกายจิตใจของ พล.อ.ประยุทธ์ไม่ได้ทำด้วยเหล็ก สถานการณ์ของประเทศไทยต่อไปนี้อยู่ในช่วงที่แหลมคมทางการเมือง นักมวยต่อให้แชมป์ขนาดไหน ถ้าขึ้นเวทีชกทุกวันก็พลาดได้ ประเทศไม่ใช่สนามเด็กเล่น

เรียนผูกก็ต้องเรียนแก้เอาไว้ด้วย.

หมัดเหล็ก
mudlek@thairath.co.th