ตอนที่ 10
แม่พาทิศก็ตรวจรายชื่อแขกที่จะเชิญมางานแต่ง ทบทวนว่าขาดใครหรือไม่ พอถามพาทิศเขากลับนั่งเหม่อ จนแม่ถามว่า
“นี่เหรอหน้าตาคนที่กำลังจะเป็นเจ้าบ่าว” พาทิศยิ้มนิดๆแต่เงียบ แม่พูดชั่งใจลูกชายว่า “ทิศ...แม่อยากให้ทิศมีความสุขนะ”
“ผมมีความสุขดีครับแม่” พาทิศฝืนยิ้ม
ฝ่ายนวียาต้องเข้าเก็บตัวนักกีฬาเพื่อจะแข่ง เธอมุ่งมั่นซ้อม เมื่อซ้อมเสร็จดูโทรศัพท์เห็นสายที่ไม่ได้รับ
จากนนทวีจึงโทร.กลับ พายอยู่กับนนทวีเป็นคนรับสายเปิดสปีกเกอร์โฟนคุยกัน พายถามว่าอาวีเก็บตัวเป็นยังไงบ้าง อ้อนว่าพายคิดถึงมากเลย
นวียาบอกว่าสนุกดีเพื่อนเต็มแคมป์เลย ทุกคนมารวมตัวเพื่อแข่งสนามสุดท้าย ตนก็จะรู้ผลว่าจะติดทีมชาติไหม บอกพายว่าตนกลัวมากขอให้พายมาเชียร์ด้วย พายบอกว่าไม่แน่ แล้วถามว่าอาวีออกจากค่ายแล้วจะมางานแต่งพ่อพาทิศกับน้าดาไหม
“อาวีคงไปไม่ได้ค่ะ ฝากขอโทษคุณพ่อด้วยนะคะ แค่นี้ก่อนนะคะน้องพาย อาวีต้องไปซ้อมต่อแล้ว”
พอวางสาย นวียาก็แหงนมองท้องฟ้ากะพริบตาถี่ๆกลืนน้ำตาไม่ให้ไหลออกมา สวมหมวกกันน็อก สูดลมหายใจลึกแล้วไปซ้อมอย่างมุ่งมั่นต่อไป
ฝ่ายกิตติพัศกำลังดูแลโรมิโอที่นอนล้ม คุยให้กำลังใจเหมือนปลอบใจตัวเองว่า
“โรมิโอ...แกต้องลุกขึ้นมานะ ตั้งแต่จูเลียตตาย แกไม่ยอมเดินเลย ขืนเป็นแบบนี้ฉันต้องพาแกไปทำ กายภาพนะ ก็แค่ม้าตัวเดียว แกจะเสียใจอะไรนักหนา มีม้าตัวอื่นอีกตั้งเยอะแยะ”
พูดจบก็ถอนใจเฮือกใหญ่เดินออกไป แต่เห็นทีวีเปิดทิ้งไว้จะไปปิด พอดีมีข่าวเปิดตัวคอลเลกชันศรุดา
นักข่าวกำลังถามศรุดาว่า “คอลเลกชันก่อน
คุณดาออกแบบเป็นลายผีเสื้อเพราะได้แรงบันดาลใจจากคุณพาทิศ แล้วทำไมครั้งนี้ถึงเลือกม้าคะ”
“ดาเลือกออกแบบลายม้าก็เพราะ...” นักข่าวถามว่าหรือว่าคุณพาทิศชอบขี่ม้า “ดาแค่...เอ่อ...เห็นว่ามันเป็นตัวแทนของครอบครัวน่ะค่ะ”
“อ๋อ...เลยออกแบบต้อนรับงานแต่งที่กำลังจะ
มาถึงใช่ไหมคะ” นักข่าวสรุปให้แล้วเชิญพาทิศมาถ่ายรูปคู่กับศรุดา ว่าที่บ่าวสาวยืนถ่ายรูปคู่กันด้วยสีหน้าเครียด
วันนี้ศรุดากับพาทิศไปดูสถานที่จัดงานแต่ง
ทุกอย่างเสร็จเกือบร้อยเปอร์เซ็นต์แล้ว ศรุดามองดูการจัดงานรู้สึกใจหายมากกว่าดีใจ พาทิศเดินเข้ามา










