เช้าตรู่...

ที่สะพานปลา จังหวัดระนอง บรรยากาศคึกคักจ้อกแจ้กจอแจทั้งจากชาวประมงที่เอาเรือเข้ามาจอดเต็มไปหมด และบรรดาพ่อค้าแม่ค้าที่มาเลือกซื้อปลา

คืนเดียวกันนี้ พิภัชใจลอยจนทำตะเกียงน้ำมันตกแตกกระจายที่พื้น ผ่องตกใจถามว่าเป็นอะไรหรือเปล่า ถ้ายังรู้สึกไม่ดีคืนนี้ไม่ต้องออกเรือก็ได้

พิภัชบอกว่าไม่มีอะไรแค่ตนใจลอยไปหน่อย ครั้นผ่องถามว่าเรื่องอะไรหรือ พิภัชยิ้มเศร้าๆส่ายหน้าพิมพำว่าคนหาเช้ากินค่ำอย่างเราจะมีเรื่องอะไรนอกจากเรื่องปากท้อง

ที่บริษัทของน้ำฝน โปรดิวเซอร์และทีมงานต่างหน้าเสียเมื่อเห็นเทปบันทึกรายการที่ตลาดระนองเสียหายเพราะเหตุวุ่นวายกันในตลาดวันนั้น

น้ำฝนเดินเข้ามาดู ถามว่ามีอะไรหรือ เอาเทปไปดูถามอีกว่าเทปที่ระนองใช่ไหม

น้ำฝนพูดแซวพี่สาวแล้วเห็นทั้งสิตาและชนนท์ต่างเขินด้วยกันทั้งคู่ เลยยิ่งแน่ใจว่าทั้งสองมีใจให้กัน

ดังนั้น เมื่อแม้นมาศผู้เป็นแม่บอกน้ำฝนให้หันมาสนใจช่วยงานของสิตาบ้าง อย่ามัวแต่สนุกกับการทำรายการทีวี น้ำฝนบอกแม่ว่าไม่ต้องห่วงว่าสิตาไม่มีคนช่วยและยิ่งไม่ต้องห่วงว่าพี่สาวจะขึ้นคานทอง