สื่อรักสัมผัสหัวใจ
ตอนที่ 18
การแสดงครั้งนี้ได้รับเสียงปรบมือไม่ขาดระยะ ลูกข่างเองถึงกับเอ่ยอย่างแปลกใจว่า คืนนี้น้องออนซ์สวยสง่า เล่นละครดี ที่สำคัญร้องเพลงเพราะมาก
แต่แล้วก็เกิดเหตุชุลมุน เมื่อจู่ๆนางเอกวิ่งหนีออกจากบ้านไป เนตรสิตางศุ์ที่มองเห็นความจริงทุกอย่างพึมพำ...
“ใบหม่อนเล่นละครให้พวกเราดูอย่างสุดฝีมือเป็นครั้งสุดท้าย”
ใบหม่อนวิ่งไปที่หน้าผาและกระโดดลงไป พอร่างเธอลับหายไป ผีเสื้อกลางคืนตัวหนึ่งก็บินขึ้นมาอย่างสวยงาม...
เสียงปรบมือกึกก้องกับฉากสุดท้ายที่สวยงามนี้ แต่น้องออนซ์ที่นอนราบอยู่บนเวทียังงงๆ จนลูกข่างมาบอกให้ลุกขึ้นเพราะละครจบแล้ว
“ใบหม่อนไปแล้ว” เนตรสิตางศุ์เอ่ยขึ้น
“ต่อไปนี้...น้องออนซ์จะดังใหญ่นะ ฉันมองเห็นภาพเขาจะได้รางวัลอะไรที่มีเกียรติมากเลยล่ะ” ญาณินพูดเหมือนเห็น พวกเพื่อนๆต่างพากันยิ้มแย้มยินดีด้วย
ooooooo
หลังจากปิดฉากคดีใบหม่อนและช่วยเธอให้หลุดพ้นไปสู่ภพภูมิที่ดีแล้ว กลุ่มแก๊งทั้งหนุ่มและสาวก็วางแผนจัดการหมอผีสมคิดต่อทันที
ริเวอร์มูนรีสอร์ทปิดตัวอย่างไม่มีกำหนด เพราะความละโมบไม่รู้จักพอของเจ้าของ จนต้องหนีหัวซุกหัวซุนไม่มีแม้แต่บ้านจะอยู่
ส่วนติณห์กับญาณินกลับไปสร้างรีสอร์ตต่อ ติณห์ โทร.บอกแม่เขาให้กลับมาอยู่เมืองไทยได้แล้ว เพราะความจริงปรากฏแล้วว่าคุณตาไม่ได้โกงและไม่ได้ฆ่าตัวตาย เขายังอวดแม่ว่ารีบกลับมาจะได้แนะนำแฟนให้รู้จัก ญาณินย้อนถามเขินๆว่า ใครเป็นแฟน? ถามตนรึยัง?
ญาณินเตือนสติเขาว่า “คุณติณห์ เรื่องของเราไม่ใช่ประเด็นเร่งด่วน เรื่องที่เร่งด่วนสุดคือ ที่เรารีบกลับมานี่เพราะคุณต้องไปกราบขอขมาคุณตาของคุณ ป่านนี้ท่านรอจนเหงือกแห้งแล้ว ไปๆๆ” พูดแล้วเดินนำหน้าไปเลย
กำนันยังมุ่งมั่นที่จะเอาทองที่เชื่อว่าคุณหลวงฝังไว้ให้ได้ บอกคุณหลวงว่า ถึงตอนนี้เสี่ยปิงจะหนีไป แต่ยังไงเสีย ทองที่คุณหลวงซ่อนไว้ในเรือนไทยนี้ต้องเป็นของตน ถูกคุณหลวงเยาะเย้ยว่าชาตินี้ทั้งชาติกำนันก็ไม่มีวันขุดเจอทอง ทำให้กำนันโมโหคว้าหมับเข้าที่ต้นคอคุณหลวงด้วยมือที่ห่อหุ้มด้วยพลังงานอาคม จ้องคุณหลวง ยิ้มเหี้ยม แววตาร้ายกาจสุดๆ
ooooooo
ไตรรัตน์กับสุคนธรสรีบกลับไปที่บ้าน เจอเจ๊หญิงกำลังข้นเครื่องรางของขลังที่ได้จากหมอผีสมคิดออกไปทิ้ง และเตรียมเผาของใหญ่ๆให้สิ้นซาก
สุคนธรสขอให้เจ๊ใจเย็นๆ เพราะของพวกนี้มีอาคม ไฟอาจทำลายโครงสร้างได้แต่คุณไสยยังอยู่ ว่าแล้วก็เอาน้ำมนต์ที่ได้จากหลวงลุงพรม ก่อนให้เจ๊จุดไฟเผาด้วยมือตัวเองให้สมกับความแค้น
เสี่ยจำเริญขอบคุณสุคนธรสที่คอยปกป้องครอบครัวตน ชื่นชมว่าไตรรัตน์มีบุญจริงๆ ที่จะได้แต่งงานกับคนอย่างเธอ ไตรรัตน์ผสมโรงโมเมว่า
“เราจะแต่งกันให้เร็วที่สุดครับ ผมอดใจรอที่จะได้เป็นสามีภรรยากับคุณรสไม่ไหวแล้วครับเตี่ย จริงไหมจ๊ะเมียจ๋า”
“ใครเป็นเมียนาย” สุคนธรสผลักไตรรัตน์เสียจนหัวทิ่ม เลยต่างพากันหัวเราะ เสี่ยมองทั้งสองอย่างเอ็นดู
ระหว่างนั้นเจ๊หญิงเดินพุ่งออกไป ไตรรัตน์ถามว่าแม่จะไปไหน เจ๊ตอบโดยไม่หันมองว่า
“ฉันจะไปจัดการไอ้หมอสมคิด!!”
ไตรรัตน์กับสุคนธรสรีบตามไปด้วยความเป็นห่วง พอถึงสำนักหมอผีสมคิดก็ช่วยกันล็อกตัวเจ๊ไว้ หว่านล้อมให้ใจเย็นๆ จะจัดการคนอย่างหมอผีสมคิดต้องคิดให้รอบคอบกว่านี้ ชี้ให้เห็นว่าสาวกของหมอผีมากมายขนาดนี้ขืนบุกเข้าไปไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ เจ๊หญิงจึงใจเย็นลง
ส่วนติณห์ที่ตั้งใจไปขอโทษคุณตาที่เข้าใจท่านผิดตลอดมา ทั้งจะขอโทษแทนแม่ที่อยู่อเมริกาด้วย แต่หาคุณหลวงไม่เจอ คิดน้อยใจว่าท่านคงโกรธ ญาณินจึงถอดจิตออกมองหาก็ไม่เจอ บอกติณห์ว่าเหมือนคุณหลวงไม่ได้อยู่ที่นี่
โกลเด้นฯทำเป็นช่วยหา แต่แอบหัวเราะคิกคัก “ฮิๆๆ แหม คุณตานี่ใจเด็ดจริงๆ แกล้งทำเป็นงอนได้แนบเนียนมาก นี่คุณตาคงจะแกล้งทรมานความรู้สึกหลายชายเล่นๆ ให้สะใจ แล้วค่อยกลับมาล่ะสิ หึๆๆ หนูฉลาดเดาออก และจะช่วยคุณตาบิ๊วต์อีกแรงด้วย ฮิๆๆ”
ooooooo
ที่บริษัทซิกซ์เซ้นส์ มีการประชุมเครียดโดยมีสุคนธรสปลุกระดมเพื่อนๆอย่างขึงขังมาก โดยมีเพื่อนสาวอีก 3 คน และสามหนุ่มอันมีณัฐเดช ไตรรัตน์ และก๊อง นั่งฟังกันอย่างตื่นเต้น
“หมอสมคิดพยายามจัดคอร์สอบรมธรรมะให้กับตัวแทนจากโรงเรียนต่างๆทั่วประเทศ เพราะอะไร เพราะมันรู้น่ะสิว่า ถ้าควบคุมความคิด ความเชื่อของคนเหล่านี้ได้ คนกลุ่มนี้ก็จะไปแพร่พันธุ์ความคิดผิดๆ ให้กับเด็กๆรุ่นต่อไป...แล้วอะไรจะเกิดขึ้นกับประเทศของเรา” สุคนธรสบรรยายเป็นฉากๆ เนตรสิตางศุ์ฟังแล้วเสริมว่า
“อำนาจพิเศษ มันควรเอามาใช้เพื่อช่วยคน เป็นความเมตตากรุณา ช่วยชีวิตและวิญญาณทั้งหลายให้พ้นทุกข์ ไม่ใช่เอามาใช้เพื่อความโลภ เพื่อประโยชน์ ส่วนตัว”
“เมื่อมีไสยศาสตร์ที่รับใช้เงินและอำนาจ มันก็จะกลายเป็นหายนะของสังคม ของประเทศ ของโลก เงินที่ได้จากการรับบริจาค ก็จะถูกฟอกให้สะอาดโดยการเอาไปลงทุนซื้อ-ขายหุ้น หลังจากนั้นก็นำมาขยายอำนาจและบารมีให้ตนเองและพวกพ้อง” กรรณาอารมณ์ขึ้น
“ต่อไป คนเราก็ไม่ต้องพากเพียรทำความดี พัฒนาตัวเองให้เป็นที่พึ่งแห่งตนอีกแล้ว แต่หันมาพึ่งอำนาจไสยศาสตร์ เพื่อความสำเร็จทุกอย่าง ใช้ไสยศาสตร์เป็นทางลัด เพื่อให้ได้สิ่งที่ต้องการ” กรรัมภาแทรกขึ้น
“แค่คิดแบบนี้ก็ผิดแล้ว เพราะผู้ที่ทำอย่างนี้ก็จะโดนกรรมสนองอย่างรุนแรงในที่สุด ไม่มีศาสตร์ไหนที่จะเอาชนะศาสตร์ของกฎแห่งกรรมได้” เนตรสิตางศุ์ผู้เห็นวิญญาณหลากหลายเสริม
“เพราะฉะนั้น เข้าใจแล้วใช่ไหมทำไมเราต้องรีบจัดการไอ้หมอสมคิดโดยด่วน” สุคนธรสสรุป
ณัฐเดชที่ปิดคดีใบหม่อนได้สำเร็จและได้รับความไว้วางใจจากผู้การ ขอเป็นแบ็กอัพให้พวกน้องๆ ยินดีสนับสนุนทีมงานและอุปกรณ์ทุกอย่างเต็มที่
ไตรรัตน์ไม่เห็นด้วยที่จะให้สุคนธรสกับเพื่อนๆ ไปเสี่ยง เสนอให้ตำรวจเข้าไปทำเอง ถูกสุคนธรสถลึงตา ปรามว่า
“นายไม่รู้เรื่องอะไรก็หุบปากไป คดีนี้มันเป็นเรื่องของอาคมคุณไสย ถ้าอยากจะปิดได้ก็ต้องให้พวกเราชาวซิกซ์เซ้นส์จัดการ เพราะฉะนั้น อย่ายุ่ง!! พี่ณัฐไม่ต้องไปสนใจเสียงคนนอกแถวนี้ งานนี้เราไม่ได้ทำเพื่อธุรกิจหรือผลประโยชน์ส่วนตัว แต่เพื่อประเทศชาติ เพื่อส่วนรวม เพื่อโลกนี้ และอีก 3 โลก” พูดแล้วเดินเชิดไปเลย ไตรรัตน์รีบตามไป
งานนี้ ก๊องพยายามจะขอเอี่ยวด้วย แต่ไม่มีใครยอมให้ไป กลัวจะไปทำแผนแตกพังหมด เลยบ่นออดว่า
“ทำไมใครๆก็ดูถูกก๊อง ก๊องเป็นคนดีมีประโยชน์นะ คอยดู แล้วจะเสียใจ ฮึ!” ก๊องงอนลุกไปนั่งหน้าง้ำที่อื่น
เมื่อปลุกระดมกันจนทุกคนฮึกเหิมแล้ว กรรัมภาโทร.ไปชวนญาณิน เธอรับปากทันทีว่าจะรีบมาสมทบ
ooooooo
แผนการที่สรุปได้จากการประชุมหารือกันคือ จะให้สุคนธรสเข้าไปเป็นนางนกต่อที่สำนักหมอผีสมคิด ไตรรัตน์ค้านหัวชนฝาไม่ยอมให้เธอไปเด็ดขาด เกิดโต้เถียงกับณัฐเดชอย่างตึงเครียด
ทันใดนั้น สุคนธรสในชุดสวยหวานแต่งหน้าอ่อนๆ ก็เดินลงมา เธอสวยจนแม้แต่ไตรรัตน์ก็จำเกือบไม่ได้ เธอหยิบย่ามขึ้นเตรียมไปทำงาน ก็ถูกกรรัมภากับกรรณา ช่วยกันปลดย่ามและสายรัดข้อมือออก แต่สุคนธรสยังขอเอาเบี้ยแก้ของหลวงปู่รอดวัดนายโรงไปเพื่อป้องกันตัว ณัฐเดชเอาเข็มกลัดติดให้ ก๊องถามอย่างรู้ดีว่า
“เข็มกลัดอันนี้มีกล้องซ่อนอยู่ใช่ไหม พี่ต้องบันทึกภาพในนั้นให้มากที่สุด จะได้มีหลักฐานเอาผิด แล้วถ้าเกิดเหตุฉุกเฉินให้กดปุ่ม มันจะส่งสัญญาณมาให้หน่วยจู่โจมบุกทันที ใช่ไหม”
เมื่อทุกอย่างพร้อมแล้ว ณัฐเดชประสานกับ
ส่วนที่เกี่ยวข้องเริ่มดำเนินงานทันที ไม่มีใครสนใจไตรรัตน์ที่โวยวายไม่เลิก จนณัฐเดชถลึงตามองเซ็งๆ
ญาณินรีบเดินทางมาสมทบกับน้องๆ แต่ได้ส่งโกลเด้นฯล่วงหน้ามาก่อนแล้วเผื่อมีอะไรจะให้ช่วย
สุคนธรสทำตัวกลมกลืนกับขบวนผู้ศรัทธาหมอผีสมคิด เดินตามเข้าไปในสำนัก พลันเธอก็ได้กลิ่นความทรมานมากมาย โกลเด้นฯไม่สามารถตามเข้าไปได้เพราะมีอักขระลงยันต์เต็มสำนักไปหมด
ไอ้หาญกับไอ้กล้ามองสุคนธรสอย่างจับสังเกต เธอจึงบอกว่าตนอยากให้อาจารย์ทำเสน่ห์ เพื่อให้มันเชื่อเธอเปิดคอเสื้ออวดสร้อยเพชร บอกมันว่าถ้าช่วยได้จะกำนัลด้วยเพชรงามๆสักสองดอก ไอ้กล้าจึงกวักมือให้เธอตามไป
พอสุคนธรสเข้าไปข้างในก็ขาดการติดต่อกับภายนอก ณัฐเดชไม่สบายใจ แต่ไตรรัตน์ถึงกับโวยวายไม่เลิก จนกรรณาต้องบอกว่า
“คุณเชื่อใจยัยรสเพื่อนเราหน่อยได้ไหม ยัยรสไม่ใช่คนโง่ มันฉลาดและมีไหวพริบมากกว่าที่คุณคิดเยอะ”
“แล้วจากภาพที่เราเห็นผ่านกล้องเข็มกลัดของยัยรส มันเข้าไปถึงตัวหมอสมคิดแล้ว มันกำลังจะได้หลักฐานแล้วค่ะ” กรรัมภาช่วยพูดอีกคน
หมอวรวรรธบึ่งมอเตอร์ไซค์มาถึง เขารีบไปหาเนตรสิตางศุ์ถามว่าเธอไม่เป็นอะไรใช่ไหม ตนไม่ได้มาช้าใช่ไหม ณัฐเดชถามหน้าตึงว่ามาทำไม
การเคลื่อนไหวทั้งหมดรวมทั้งการพูดคุยกันของทีมงาน ถูกเคธี่ซุ่มดูและแอบฟัง เธอยิ้มสะใจที่รู้แผนการ รีบโทร.ไปบอกไอ้หาญทันที
ไอ้กล้าพาสุคนธรสเดินไปด้านใน มันบอกให้หยุดรอตรงนั้น แล้วตัวมันเองก็ผลุบหายไปในห้องหนึ่ง สุคนธรสแอบแง้มประตูดู เธอตกใจมากเมื่อเห็นภายในห้องมีเลือดหยดเต็มไปหมด มองไล่ไปจึงเห็นผู้หญิงท้องคนหนึ่ง นอนอยู่
“ผู้หญิงท้อง...มันทำพิธีอะไรเนี่ย!”
สุคนธรสกำลังจะถอยก็พอดีหมอผีสมคิดเดินออกมา มองเธออย่างพินิจพิจารณา ไอ้กล้าบอกว่าคนนี้แหละที่จะให้อาจารย์ทำเสน่ห์
“เงยหน้าให้หมอดูชัดๆหน่อยซิ” หมอผีสั่ง เธอเงยหลบๆเอียงๆ กลัวถูกจำได้ หมอผีเอียงคอมองซ้ายมองขวาแล้วสั่ง “เดี๋ยวผมพาเข้าไป” พลางยื่นมือให้เธอจับ สุคนธรสแกล้งโง่ยกมือไหว้แทนพร้อมคำขอบคุณ
หมอผีสมคิดหัวเราะพอใจ แล้วเดินนำเข้าไป...
ooooooo
ระหว่างที่สุคนธรสเข้าไปในห้องทำพิธีนั้น
ทุกคนที่เฝ้าติดตามการเคลื่อนไหวของเธอพากัน
ร้อนใจโดยเฉพาะไตรรัตน์โวยวายหนักขึ้นทุกที เลยถูกโกลเด้นฯทำมือเสกจนเสียงไตรรัตน์หายไป เห็นแต่ปากพะงาบๆ พวกสาวๆเห็นแล้วขำ
หมอผีสมคิดพาสุคนธรสเข้าไปในห้องทำพิธี แล้วสั่งให้เธอแก้ผ้าแล้วลงไปในอ่าง เธอต่อรองขอลงไปทั้งชุด หมอผีไม่ยอม เธอจับเบี้ยแก้ที่คอคิดถึงสาลิกาลิ้นทอง หมอผีเข้ามาคุกคาม เธอบอกว่าเปลี่ยนใจไม่อยากทำเสน่ห์แล้ว หมอผีไม่ยอม แต่ถูกขัดจังหวะเมื่อไอ้หาญวิ่งเข้ามากระซิบบางอย่าง หมอผีสมคิดพยักหน้าพูดยิ้มๆ
“พอดีมีผู้ใหญ่มาหาฉันด่วน เอางี้...ฉันจะให้ของดีกับหนูไปก่อน แล้ววันหลังหนูค่อยทำพิธีกับฉันใหม่นะ”
สุคนธรสโล่งใจ แต่ถูกหมอผีเดินเข้ามาเอามือวางบนไหล่เธอจนร้อนวูบตรงนั้น พอจะเดินหนีก็ไม่มีแรง จึงรู้ว่าตัวเองโดนของเข้าแล้ว
“แกนี่เอง แฟนไอ้ไตรรัตน์ แกนี่อวดเก่งเกินไปแล้วนะ เป็นแฟนไอ้ไตรรัตน์ดีๆไม่ชอบ อยากจะเป็นเมียฉันด้วย ฉันก็จะสนองให้” พลางหมอผีก็บริกรรมคาถามหาเสน่ห์ ครู่เดียวสุคนธรสก็เคลิ้ม หมดแรง ไร้สติสัมปชัญญะจนสลบไป
ณัฐเดชและพวกเห็นภาพสุคนธรสล้มลงและจอก็ดับมืด เขาสั่งให้ทุกหน่วยจู่โจมทันที ไม่ลืมสั่งหมอวรวรรธให้ดูแลเนตรสิตางศุ์ให้ด้วย กรรณาสั่งให้โกลเด้นฯเข้าไปช่วยพวกเขา ส่วนก๊องที่ยืนดูอยู่ หยิบแว่นดำเท่มาใส่พึมพำอย่างคะนอง
“หึๆๆ ได้เวลาไอ้ก๊องออกโรงแล้ว...”
พอลุยเข้าไปถูกสมุนหมอผีกรูมาขวาง ก๊องประกาศลั่น “หยุด! นี่เจ้าหน้าที่ตำรวจ!! พวกเราล้อมไว้หมดแล้ว”
“เฮ้ย...ไปบอกเขาทำไม” ณัฐเดชหัวเสีย เลยต้องผสมโรงปรามพวกมันว่า “พวกเราได้รับแจ้งมาว่า ที่นี่มีการทำพิธีหลอกลวงผิดกฎหมาย เราจำเป็นต้อง...”
ณัฐเดชพูดไม่ทันจบก็ถูกสมุนหมอผีควักปืนออกมายิงเฉี่ยวไตรรัตน์ไป มันประกาศว่าใครก็เข้าไปไม่ได้ ไตรรัตน์ฉวยโอกาสที่มันสนใจพวกณัฐเดชวิ่งเข้าไป
ก๊องจะตามแต่ถูกสาวกของหมอผีผลักกระเด็นออกมา พวกสาวกดาหน้าออกมาประกาศกร้าว “ศัตรูของหมอสมคิดคือศัตรูของเรา คือศัตรูของความดี เราไม่ปรองดองด้วยเด็ดขาด”
พวกณัฐเดชเจอสาวกหมอผีที่เป็นประชาชนออกมาต้านก็ชะงักไม่กล้าใช้ความรุนแรง
หมอผีสมคิดไหวตัวหนีออกจากสำนัก ณัฐเดชและไตรรัตน์วิ่งมาถึงประตูหลัง เห็นรถกระบะกำลังขับออกไป ท้ายรถมีร่างของสุคนธรสและหญิงท้องแก่อยู่ด้วย โกลเด้นฯอาสาขอตามเอง เหาะไล่รถกระบะจนแซงขึ้นไป แล้วกระโดดไปยืนที่กระโปรงหน้ารถ
หมอผีสมคิดส่งพรายดำที่ทำจากทารกหญิง
ท้องแก่คนนั้นต่อสู้กับโกลเด้นฯ มันร้ายกาจมากทำเอาโกลเด้นฯต้องออกแรงจนเหนื่อย พอจัดการมันได้ เห็นรถของหมอผีแล่นอยู่ข้างหน้า แต่พอตามไปก็หายวับจากสายตาไปแล้ว
ที่แท้หมอผีสมคิดร่ายคาถาอำพรางตัว บอกลูกน้องทั้งสองว่าให้ตายพวกนั้นก็ไม่มีวันหาเราเจอ
ooooooo
โกลเด้นฯกลับไปเจอพวกญาณินจอดรถสองคันอยู่บริเวณบ้านพักตากอากาศริมทะเล จึงรีบเข้าไปบอกว่า
“หนูพลาด รู้ว่าพี่รสอยู่แถวนี้ แต่ไม่รู้พิกัดแน่ชัดว่าอยู่ตรงจุดไหน” ไตรรัตน์โวยวายทันที โกลเด้นฯตำหนิตัวเองด้วยความเสียใจว่า “หนูไม่ดีเอง หนูมันกระจอก หนูมันเลว”
“พอๆๆ โกลเด้นฯ เธอไม่ผิดหรอก แต่หมอสมคิดมันต้องใช้คาถาอำพรางตาไว้ งั้นก็เป็นไปได้ว่ายัยรสจะต้องถูกจับเอาตัวไว้ที่ไหนสักที่แถวนี้ เราต้องหาให้เจอ” ญาณินตัดบท ก๊องบ่นว่าที่ออกกว้างเราจะไปหายังไง
“ใช้เซ้นส์ของพวกเรานี่แหละ งั้นจะมีเซ้นส์พิเศษเอาไว้ทำไม พวกเราลุย!” กรรณานำทุกคนลุยทันที
ooooooo
ใช้คาถาอำพรางตาแล้ว หมอผีสมคิดคุกคามข่มขู่สุคนธรสว่าเธอหนีไม่พ้นเงื้อมมือตนแล้ว เสนอให้มาร่วมมือกันโดยตนกับเธอจะเป็นราชาและราชินี เราจะเริ่มต้นกัน ใหม่มีเงินทอง อำนาจ บารมี อย่างที่ไม่เคยคิดฝันมาก่อน
สุคนธรสพยายามท่องคาถาแต่ไม่สามารถเรียกคาถาอะไรได้เลย เมื่อหมอผีมาหว่านล้อม เธอพูดใส่หน้าว่า
“เพ้อเจ้อ ความดีกับความชั่วไม่มีวันอยู่ข้างเดียวกันได้” หมอผีหัวเราะเยาะว่าจนป่านนี้ยังปากแข็ง พูดผิดพูดใหม่ได้ “คนเราถ้าต้องยอมก้มหัวให้กับความชั่วเพียงเพราะกลัวตาย มันก็ไม่ต่างอะไรกับตายไปแล้วนั่นแหละ”
เมื่อสุคนธรสไม่ยอมจำนน หมอผีตรงเข้ากระชากเธอเข้าไปบอกว่าวิธีทำให้พวกคนเล่นของผู้หญิงเสื่อมมันไม่ใช่เรื่องยาก ออกจะสนุกด้วยซ้ำ แล้วโน้มตัวเข้าไปหาเธอ สุคนธรสจะชก ถูกมันจับหมัดไว้ตบด้วยมืออีกข้างจนเธอกระเด็นไป
ฝ่ายญาณินถอดจิตออกหาสุคนธรสก็ไม่เจอ แต่จู่ๆเนตรสิตางศุ์ก็กรีดร้องด้วยความหวาดกลัวเมื่อเธอเห็นหญิงท้องคนหนึ่งยืนอยู่ โกลเด้นฯรีบไปดู จำได้ว่าเป็นหญิงท้องแก่ที่ถูกหมอผีเอาศพใส่รถไปด้วย
หญิงท้องคนนั้นเอามืออุ้มท้องตัวเองร้องขอความช่วยเหลือ โดยไม่รู้เลยว่าลูกในท้องถูกหมอผีควักไปทำกุมารดำแล้ว!
เวลาเดียวกันนั้น หมอผีสมคิดก็บริกรรมคาถามหาเสน่ห์ทำให้สุคนธรสหลงใหล เฝ้าคลอเคลียอย่างรุ่มร้อนราคะ
ฝ่ายผีหญิงท้องแก่ทำร้ายญาณินที่ถอดจิตเข้าไปหว่านล้อม ติณห์ทนไม่ได้ฝากกายหยาบของญาณินไว้กับหมอวรวรรธ แล้วพุ่งเข้าไปช่วยญาณินที่ถูกผีท้องแก่บีบคอ พระรอดที่คอเขาทำให้ผีท้องแก่ปล่อยมือผละถอยไป และจิตญาณินก็รีบเข้าร่าง
ผีท้องแก่ยังอาละวาดหนัก โกลเด้นฯเข้าไปกล่อมว่าถ้าบอกที่ซ่อนของสุคนธรสให้ก็จะช่วยเอาลูกมาคืนให้ ผีท้องแก่จึงพาไปชี้ให้ดูเซฟเฮาส์ของหมอสมคิด ชี้รถที่เอาร่างตนกับสุคนธรสมา
ระหว่างนั้น เนตรสิตางศุ์กับกรรัมภาเห็นผีนายธรรมยืนถมึงทึงเฝ้าหน้าเซฟเฮาส์อยู่ ไตรรัตน์มุ่งแต่จะหาสุคนธรส เดินดุ่มๆเข้าไป บอกเพื่อนๆอย่างมั่นใจว่า “คนดี พระย่อมคุ้มครอง”
บรรดาเพื่อนๆพากันเกาะหลังต่อๆกันเดินตามไตรรัตน์ที่ชูพระรอดนำหน้าเข้าไป ผีนายธรรมถอยหนีจนร่างเลือนหายไป
หมอผีสมคิดกำลังกระสันกับการยั่วยวนของสุคนธรส พลันก็สลัดลุกพรวดขึ้นคำรามอย่างแค้นใจ
“พวกมัน...หน็อย! ไอ้พวกแมลงหวี่แมลงวัน สร้างความรำคาญไม่รู้จักจบสิ้น วันนี้พวกแกไม่ได้ตายดีแน่” หันไปตะคอกสุคนธรสที่ยังตามนัวเนีย “หยุด ไปนั่งตรงนั้น” แล้วสั่งไอ้หาญกับไอ้กล้าเฝ้าเธอไว้ให้ดี ตัวเองรีบเดินออกไปที่เฉลียงเร่งบริกรรมคาถา ดังขึ้น...ดังขึ้น
ผีนายธรรมที่ซีดจางหายไปถูกปลุกให้มีพลังขึ้นมาอีกครั้ง มันลุกขึ้นร้องอย่างเจ็บปวดทรมาน
“โอ๊ย...หยุดสวด...ได้โปรด หยุด...” มันหันไปทางพวกที่บุกเข้ามา “ไอ้พวกบุกรุก แกทำให้ข้าต้องถูกทรมานอีกแล้ว พวกแก...พวกแกต้องตาย!!!” พลันผีนายธรรมก็หายวูบไปที่ระเบียง พยายามเข้าขัดขวางทำร้ายไตรรัตน์
แม้พระรอดที่คอไตรรัตน์จะปกป้องคุ้มครองเขา แต่ผีนายธรรมก็ยื่นมือฝ่าพลังสีทองของพระรอดเข้าไปจนแขนไหม้ กระชากตัวไตรรัตน์เหวี่ยงไปกระแทกพวกที่เดินตามมาจนล้มทับกันเป็นทอดๆ
หมอผีสมคิดบริกรรมคาถา สั่งผีนายธรรม “ฆ่ามัน...ๆๆ” ผีนายธรรมพุ่งเข้าทำร้าย แต่ถูกญาณินดึงมีดหมออาคมจากย่ามของสุคนธรสออกไปขวาง กล่อมผีนายธรรมว่าอย่าสร้างเวรสร้างกรรมอีกเลย ผีนายธรรมบอกว่าถ้าตนไม่ทำก็ต้องถูกทรมาน “ทางเดียวที่ฉันจะรอด คือกำจัดพวกแกทุกคน!!”
“ยังมีทางอื่นอีก คุณต้องสู้กับหมอสมคิด อย่าให้อาคมดำของมันมีอำนาจเหนือคุณได้” ญาณินหว่านล้อม
กรรณาบอกให้ตั้งจิตระลึกถึงพระพุทธคุณ แล้วพวกตนจะช่วยแผ่กุศลให้
“คุณต้องปลดปล่อยตัวเอง ไม่มีอะไรจะกักขังวิญญาณคุณไว้ได้ ถ้าคุณไม่ยอมแพ้” กรรัมภาชี้ทางออกให้อีกคน
ผีนายธรรมพยายามต้านอำนาจของหมอผีสมคิด แต่ต้านไม่อยู่ มันพุ่งเข้าใส่ญาณินจนมีดหมอหล่น แต่ถูกกรรณา เนตรสิตางศุ์และกรรัมภาเข้าขวาง พนมมือสวดแผ่เมตตาให้ผีนายธรรมจนมันถอยไป ไตรรัตน์อาศัยช่วงเวลานั้น คว้ามีดหมอวิ่งเข้าไปข้างในทันที ณัฐเดช
วิ่งตามเข้าไปด้วย
แต่ณัฐเดชถูกผีนายธรรมที่หมอผีสมคิดปลุกขึ้นมาใหม่ คว้าเหวี่ยงไปกระแทกเสาหิน เนตรสิตางศุ์ตกใจร้องสุดเสียง
“พี่ณัฐ! อย่าทำอะไรพี่ณัฐนะ!!”
ooooooo
ระหว่างนั้นสุคนธรสรู้สึกตัวขึ้นมา เธอมองไปรอบๆ เห็นไอ้หาญกลับไอ้กล้าจ้องตาเป๋งอยู่ เธอพยายามอ่อย แต่มันเตือนกันว่า นั่นคือเด็กของอาจารย์ เลยได้แต่มองตาเป็นมัน กลืนน้ำลายเอื๊อกๆ
เมื่ออ่อยแล้วมันสองคนไม่กล้าเข้ามา สุคนธรสจึงเดินไปหามันเอง แทรกตรงกลางจับมือมันคนละข้างมาโอบเอวโอบไหล่ตนนัวเนีย พอมันเคลิ้ม ก็จับหัวมันโขกใส่กันร่วงไปทั้งคู่ เธอเตะซ้ำจนมันน็อกคาที่ พูดเยาะก่อนเดินไปว่า
“ฮึ่ย...หยะแหยง...คิดว่าอาคมกระจอกๆของหมอสมคิดจะทำอะไรฉันได้เหรอ ดูถูกกันเกินไปแล้ว”
ณัฐเดชยังถูกผีนายธรรมเล่นงานไม่หยุด พวกสาวๆ จึงช่วยกันสวดแผ่เมตตา หนุ่มๆก็ประสานเสียงพร้อมกันว่า
“จงเป็นสุขๆเถิด อย่าได้พยาบาทเบียดเบียนซึ่งกัน และกันเลย” และ “จงเป็นสุขๆเถิด อย่าได้มีความทุกข์กาย ทุกข์ใจเลย” เมื่อสาวๆสวดแผ่เมตตาเสร็จ ทั้งหมดก็พูดพร้อมกันว่า
“จงมีความสุขกาย สุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นนี้เทอญฯ”
ระหว่างนั้น ผีนายธรรมหอบฮั่กๆ ตัวสลับสี เดี๋ยวแดง เดี๋ยวน้ำเงิน หอบถี่ขึ้นทุกทีจนเหมือนหายใจไม่ทัน...
ooooooo
ขณะที่หมอผีสมคิดบริกรรมคาถาอยู่อย่างเร่งรีบ พลันก็ชะงักเมื่อไตรรัตน์ถือมีดหมอวิ่งพรวดเข้ามากระโดดแทงทันที พลางปากก็ร้องถามว่าเอาสุคนธรสไปไว้ไหน
หมอผีสมคิดหลบมีดหมอได้อย่างคล่องแคล่วว่องไว ซ้ำยังต่อยไตรรัตน์คืนไปหลายที จนสุดท้ายไตรรัตน์ถูกถีบกระเด็นไป หมอผีเดินตามไปคำราม
“แก...ไอ้ไตรรัตน์ แกกล้ามากที่ลองดีกับฉัน อยากจะเจอนังสุคนธรสใช่ไหม ได้...แกได้เจอแน่ แต่แกจะยังมีสติจำกันได้รึเปล่า” ว่าแล้วก็ท่องอาคมใส่ไตรรัตน์จนเขามึนงง หงายตึง พลันก็เห็นภาพหลอนเป็นเสี่ยจำเริญกับเจ๊หญิงเข้ามาหา
ที่แท้หมอผีเอาผีมาหลอนไตรรัตน์ให้เห็นเป็นเสี่ยจำเริญกับเจ๊หญิง เขาถูกผีรุมทำร้าย แต่เขาคิดว่าเป็นป๊ากับม้าจึงไม่กล้าตอบโต้ได้แต่ปัดป้องร้องขอ หมอผีหัวเราะสะใจที่เห็นไตรรัตน์ดิ้นรนโวยวาย ล้มเอง กระเด็นเองอยู่คนเดียว
ขณะหมอผีสมคิดหัวเราะสะใจกับอาการของไตรรัตน์นั่นเอง สุคนธรสก็โผล่เข้ามากระโดดถีบจนมันคะมำ แล้วจะวิ่งเข้าไปหาไตรรัตน์ แต่ถูกไอ้หาญกับไอ้กล้าวิ่งเข้ามาไล่ยิง จนทั้งสองต้องวิ่งหนีเอาตัวรอดกันไปคนละทาง
“ตามไปฆ่าพวกมันให้หมด” หมอผีสมคิดตะโกนสั่ง ไอ้หาญกับไอ้กล้าจึงแยกกันวิ่งไล่ล่าทั้งสองไป
ระหว่างนั้น หมอผีสมคิดก็บริกรรมคาถา สั่งไอ้หาญกับ ไอ้กล้าว่าไม่ต้องตามอีก เพราะทั้งสองคนจะออกไปไหนไม่ได้แล้ว เพราะถูกกำแพงสวนสนหนาทึบกั้นล้อมไว้
“คาถาชูชกหลงเขาวงกต...” สุคนธรสรู้ทัน “ต้องใช่แน่ๆ หลวงลุงเคยพูดให้ฟังว่ามันเป็นอาคมชั้นสูง
น้อยคนนักที่จะใช้อาคมนี้ได้สำเร็จ”
ไตรรัตน์ถามอย่างกังวลว่าแล้วหลวงลุงบอกไหมว่าต้องแก้อย่างไร สุคนธรสบอกว่าไม่เคยมีใครหลุดออกไปได้เลย
ไม่เพียงเท่านั้น หมอผียังใช้อาคมพรางตา
ไม่ให้ทั้งสองเห็นกันด้วย ได้แต่ตะโกนคุยกัน ไตรรัตน์ตะโกนบอกว่า
“มันต้องมีทางออกสิ มันอาจจะมีเคล็ดลับบางอย่างที่เราต้องแก้ไข แล้วมันจะนำเราไปสู่ทางออก...ผมจะต้องหาให้เจอ” แล้วเขาก็วิ่งหาทางออก แต่วิ่งไปวิ่งมาก็วนกลับมาที่เดิม
“ไม่ๆๆ เราต้องไม่หลงกลกับภาพลวงตาของเขาวงกตตรงหน้า เราต้องคิด มันต้องมีวิธีที่จะออกจากที่นี่ได้...กลิ่น...ใช่...ต้องมีกลิ่นที่นำพาฉันออกไปจากเขาวงกตนี้ได้” เธอตะโกนบอกไตรรัตน์อย่างตื่นเต้น
เมื่อหลับตาใช้เซ้นส์ของตัวเองดมกลิ่น ครู่เดียวเธอลืมตาชี้ไปทางหนึ่งแล้วเดินตามกลิ่นไป เดินวนไปวนมาจนถึงปลายทาง เธอถึงกับผงะเมื่อเจอหมอผีสมคิดยืนรออยู่ที่ปลายทาง!
“ตามกลิ่นฉันมาถึงนี่เลยนะแม่หมอ หึๆๆๆ” หมอผีสมคิดหัวเราะเยาะหยัน
ooooooo
พวกญาณินยังคงพนมมือสวดแผ่ส่วนกุศลให้ผีนายธรรม จนสุดท้ายมันปล่อยญัฐเดชร่วงลงไปกองกับพื้น ส่วนตัวมันเองยืนเกร็ง มือกำ ตัวสั่น ส่งเสียงฟืดฟาดๆคำรามตลอดเวลา
ญาณินให้สัญญาว่า ทันทีที่ไปช่วยสุคนธรสได้ เราจะทำพิธีปลดปล่อยวิญญาณของเขาให้พ้นบ่วงพันธนาการนี้และไปสู่สุคติ
“ไป...รีบไปหาไตรรัตน์กับคุณรสเถอะ” ติณห์เร่ง ทุกคนจึงพากันวิ่งไป
ผีนายธรรมมองตามยิ้มอย่างมีเลศนัย...
ฝ่ายไอ้กล้ากับไอ้หาญ พอได้สติขึ้นมาก็ชวนกันไปช่วยอาจารย์ แต่พอมันขยับก็ถูกผีสาวท้องกลมมาเผชิญหน้า
“พวกแกฆ่าลูกฉัน พวกแกต้องชดใช้” ผีตายท้องกลมแยกเขี้ยวคำรามใส่ มันสองคนวิ่งหนีกันกระเจิงพอนึกได้ว่าหนีผิดทาง มันก็พากันหันวิ่งไปหาหมอผีสมคิด
ไอ้กล้าวิ่งเตลิดไป ถูกผีตายท้องกลมมายืนตาโปนจ้องดัก มันร้องจ๊ากหมดสติไป
ส่วนไอ้หาญวิ่งไปไม่นานก็ถูกพรายดำตามหลอน และถูกผีตายท้องกลมตามมาจับหัวจนหน้าหงาย มันร้องได้อ๊ากกก...เดียวก็หมดสติทั้งยืน
ooooooo
สุคนธรสเจอหมอผีมาดักถึงกับยืนจังงัง หมอผีเดินเข้าหาอย่างคุกคาม ถามว่า คิดว่าตนจะปล่อยให้เธอหนีไปหรือ
ทันใดนั้น สุคนธรสท่องคาถาพริบตาเดียวร่างเธอก็แยกออกเป็นสิบๆร่าง หมอผีสมคิดพึมพำ
“คาถาพรหมพันหน้า หึๆ ฝีมือไม่ธรรมดาเหมือนกันนะ” ว่าแล้วหมอผีก็ท่องคาถาชูมือขึ้น พริบตาเดียวอีกาตัวหนึ่งก็มาบินวนเหนือสุคนธรสทั้งหมดที่ยืนสลอนอยู่ ในที่สุดอีกาก็หาตัวจริงของเธอเจอ มันตรงเข้าจิกอย่างแรง ทำให้สุคนธรสล้มลง อาคมหมดฤทธิ์ไปทันที
ไตรรัตน์ได้ยินเสียงอีกาก็ตกใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับสุคนธรส หมอผีสมคิดบอกว่าหมดเวลาเล่นสนุกแล้วต่อไปนี้คือของจริง พลันก็กางมือขึ้นฟ้า พริบตาเดียวท้องฟ้าก็มืดทะมึนเพราะกาจำนวนนับไม่ถ้วนบินมาเต็มท้องฟ้า
สถานการณ์คับขันเช่นนี้ สุคนธรสรู้ว่าขืนสู้ก็ไม่รอดแน่ ตัดสินใจโกยแน่บ กาทั้งฝูงก็ยังบินตามไล่จิกสุดฤทธิ์
ด้วยความเป็นห่วงสุคนธรส ไตรรัตน์คว้าพระรอดที่คอขึ้นพนม ตั้งจิตอธิษฐาน
“ข้าพเจ้าขอน้อมกระแสพระพุทธเจ้า พระพุทธศาสนา พระพุทธคุณ อำนาจ และสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ได้โปรดช่วยคุ้มครองคุณรสให้ปลอดภัยด้วยเถอะ ช่วยคุณรสด้วย...”
แต่ทุกอย่างยังหยุดนิ่ง เขาพนมมือภาวนา...
“อย่าปล่อยให้คนดีๆอย่างคุณรสมีอันเป็นไป ให้ผมตายแทนเสียยังดีกว่า...ได้โปรด ผมไม่เคยเชื่อ ไม่เคยศรัทธาในพุทธศาสนา ไม่เคยคิดจะบวช...เมตตาคนบาปอย่างผม ด้วยการปกป้องคุณรส...ผมขอแค่นี้”
ทุกอย่างยังสงบนิ่ง ไตรรัตน์แทบจะสิ้นหวัง อ้อนวอน “ผมขอแค่คุณรสปลอดภัย...แค่นี้จริงๆ”
ทันใดนั้น พระรอดเปล่งประกายเกิดลำแสงสีขาวนวลส่องสว่างเป็นทางจากองค์พระพุ่งไปที่แนวต้นสน ทำให้ภาพลวงตานั้นเลือนหายไป เปิดทางให้ไตรรัตน์เห็นสุคนธรสกำลังล้มและถูกฝูงการุมจิกทึ้ง
“คุณรส!!!” ไตรรัตน์พุ่งเข้าคว้าตัวเธอดึงไปสุดแรงทำให้พ้นจากปากฝูงกาที่รุมจิกทึ้ง เขากอดเธอไว้แนบแน่นอย่างปกป้องด้วยชีวิต กระซิบบอก “คุณปลอดภัยแล้วคุณรส...ขอบคุณพระพุทธคุณและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลาย ขอบคุณจริงๆ”
“ไปจิกกินมัน อย่าให้เหลือแม้แต่กระดูก” หมอผีสมคิดสั่งฝูงกา
“รีบหนีเถอะคุณ...เร็ว!!”
ทั้งสองจูงมือกันวิ่งหนีสุดฝีเท้า...
ooooooo
เวลาเดียวกันนั้น พวกญาณินที่อยู่ภายนอกแนวสน ต่างปรึกษากันว่า สวนสนกว้างใหญ่ขนาดนี้จะหาเจอได้อย่างไร
ทันใดนั้น ทุกคนดีใจสุดขีดเมื่อเห็นสุคนธรสกับไตรรัตน์วิ่งออกมา ต่างเข้าไปแสดงความยินดี สุคนธรสบอกว่าไม่ต้องสนใจตนให้ทุกคนรีบหนีไปก่อน
ไม่ทันสิ้นเสียงสุคนธรส ฝูงกาก็บินมามืดฟ้ามัวดิน ตรงเข้าโจมตีทั้งกลุ่มอย่างบ้าคลั่ง ทุกคนถูกจิกกันเลือดสาด
“หึๆ พวกแกไม่มีวันรอดกลับไปได้ ไอ้พวก
ซิกซ์เซ้นส์” หมอผีเดินมาหัวเราะเยาะ
มีกาหลายตัวบินเข้ามาจิกย่ามของสุคนธรสที่ญาณินสะพายอยู่แล้วมันก็พากันบินหนี ญาณินฉุกคิดได้ โยนย่ามให้สุคนธรสบอกว่าของในนี้ปราบพวกมันได้
สุคนธรสรับย่าม หยิบเขี้ยวเสือไฟออกมาโยนให้เพื่อน ทุกคนรับแล้วชูขึ้นร้องพร้อมกัน
“เขี้ยวเสือไฟ!!”
ในที่สุด เขี้ยวเสือไฟก็ทำลายกาทั้งฝูงกลายเป็นละอองฝุ่นสลายไปในอากาศ
“อาคมพวกมันแก่กล้ามาก ฝากไว้ก่อน!!” หมอผีสมคิดหันหลังวิ่งหนีไปทันที
ไตรรัตน์เห็นดังนั้นวิ่งตามไป แต่พอไล่ตามและเข้าต่อสู้กัน กลายเป็นเขาต่อสู้กับเคธี่ไป ไตรรัตน์รู้ทันไม่ยอมให้เคธี่เข้าใกล้ เขาถอยพลางภาพในอดีตก็มาเตือนความจำ...ที่เขาถูกเคธี่สวมเขาแอบพาฝรั่งมานอนจนเขาจับได้คาห้อง...
ระหว่างนั้น หมอผีในร่างเคธี่ก็แอบหยิบมีดหมอขึ้นมาจะจ้วงแทงไตรรัตน์ สุคนธรสเห็นเข้าตะโกนบอกเขา ทำให้ไตรรัตน์จับมือที่ถือมีดหมอไว้แน่น บิดมือนั้น
หันไปแทงที่ไหปลาร้าหมอผีสมคิด เขากดมีดฝังลงในไหปลาร้าหมอผีทีละนิด...ทีละนิด
สุคนธรสร้องห้ามกลัวจะเป็นบาป เขาบอกว่า “ไม่ตายหรอก แค่ไหปลาร้าเท่านั้นเอง ไกลหัวใจเยอะ”
กดมีดเข้าไปจนมิดด้ามแล้วกระชากออกมา ถามเยาะ “เป็นไง...มีดหมอหลวงพ่อเดิมของศักดิ์สิทธิ์นะโว้ย” แล้วต่อยเปรี้ยงเข้าที่หน้าอีกทีจนหมอผีหมดสติไป...
สุคนธรสถอนหายใจเฮือกใหญ่กับเหตุการณ์หน้าสิ่วหน้าขวานที่แทบจะเอาชีวิตไม่รอด...
ooooooo
