ใต้ปีกปักษา

วางโทรศัพท์จากอังคารแล้วเอมอรพึมพำน้ำตาคลอ...

“ทำไม...ทำไมเรื่องในอดีตมันต้องตามมาหลอกหลอนฉันตลอด...ทำไมกัน???”

อยุทธกอดแม่อย่างสงสารเห็นใจ เอมอรกอดลูกชายร้องไห้คิดถึงอดีตที่ตัวเองฝังใจไม่เคยลืม...

ooooooo

ป้านิ่มเปิดโอกาสให้อคินกับริศาทำอาหารกันในห้องครัว ตัวเองออกไปซื้อมังคุดในสวนซอยใกล้ๆ แม้อคินกับริศาจะมีความรู้สึกดีๆต่อกันแต่ทั้งสองก็ไม่ชิงสุกก่อนห่ามอย่างที่ผู้ใหญ่สอน ช่วยกันทำอาหารกุ๊กกิ๊กๆไปตามประสาหนุ่มสาว

ผีอัศนีมาเห็นก็บ่นอย่างหมั่นไส้ เมื่อป้านิ่มกลับมา อคินทำน้ำจิ้มสำหรับปลานึ่งสมุนไพรที่ริศาเป็นคนทำ ป้านิ่มบอกว่าน้ำจิ้มนี่สูตรของคุณย่าริศาเลยนะ คุณอังคณาเป็นคนทำอาหารเก่งมาก เสน่ห์ปลายจวักเป็นที่หนึ่งในอำเภอเลย ริศาบอกว่าตนเคยเห็นแต่รูปของคุณย่าอังคณา

“ก็คุณย่าเสียไปตั้งแต่ก่อนหนูจะเกิด แต่ป้าจำได้แม่นเลย โดยเฉพาะวันแต่งงานของน้าสันติกับน้าอังคณา เพราะวันนั้นน้าอังคณาสวยมาก สวยจนใครๆก็ตะลึง”

ป้านิ่มเล่าถึงอดีตว่า น้าสันติตอนหนุ่มๆหล่อมาก ใครๆก็ไม่อยากเชื่อว่าน้าสันติจะสละโสด ทุกคนแปลกใจที่จู่ๆน้าสันติก็ลุกขึ้นมาประกาศแต่งงานทั้งที่คบกับน้าอังคณาได้แค่ไม่กี่เดือน เขาลือกันว่าน้าสันติอกหักจากสาวคนอื่นเลยมาลงเอยแต่งงานกับน้าอังคณา

“มันจะอกหักจากใครได้ถ้าไม่ใช่แม่อนงค์ของฉัน ไอ้เพื่อนทรยศ” ผีอัศนีโพล่งขึ้น แล้วก็สะกดจิตริศาให้เข้าสู่วันงานแต่งงานของตนในอดีต ส่วนป้านิ่มไม่รู้อีโหน่อีเหน่จู่ๆก็ฟุบหลับไปคาโต๊ะอาหาร

อคินกับริศาหลุดเข้าไปในโลกอดีต ทั้งสองอยู่ในชุดพื้นบ้านภูไทมาร่วมงานของอัศนีกับอนงค์ ผีอัศนีเล่าประกอบบรรยากาศว่า ในวันแต่งงานของตน สันติพาแฟนมาเปิดตัวเป็นครั้งแรก งานจัดพิธีแบบอีสาน

อัศนีมีแม่มานั่งอยู่ แต่อนงค์มีหญิงวัยกลางคนนั่งข้างๆ เพราะคุณแม่เธอไม่เห็นด้วยกับการแต่งงานนี้ทะเลาะกันรุนแรงจึงไม่มางาน อัศนีเล่าว่า

“อนงค์เป็นคนใจเด็ด ตัดสินใจอะไรแล้วไม่มีอะไรเปลี่ยนใจเธอได้”

สันติพาอังคณามาเปิดตัวในงานนี้แต่เขาไม่ได้ใส่ใจเธอเลย สายตาและความสนใจจดจ่ออยู่กับอนงค์ตลอดเวลา จนอังคณาน้อยใจเดินหนี อัศนีบอกให้ตามไปก็บอกว่า “เดี๋ยวเขาก็กลับมาเองแหละ”

บรรยากาศงานครึกครื้นรื่นเริงด้วยประเพณีอีสานจนอคินกับริศาที่หลุดไปในโลกอดีตชวนกันออกไปเซิ้งกันสนุกสนาน

สันติดื่มจนเมาแล้วแต่งกลอนสดให้อัศนีในงานว่า

“เก็บดอกไม้ทั้งป่ามาโปรยปราย เก็บดาวรายทั้งฟ้ามาส่องแสง ในงานแต่งอนงค์-อัศนี นั่นสตรีในฝันนั่นก็เพื่อน ไม่ลืมเลือนสัญญาและหน้าที่ วันใดเพื่อนบินลับไปไม่ไยดี จะดูแลคนดีแทนเพื่อนเอย”