สัมปทานหัวใจ
ตอนที่ 13
รัตตวัลย์ถือตะกร้าผลไม้เพื่อมาแสดงน้ำใจกับเนตรนภา แต่เมื่อเข้ามาในห้องพบเพียงพยาบาลที่บอกว่าสามีของคนป่วยพาเธอไปเดินเล่นที่สวนหย่อม
คำว่า “สามี” ทำให้รัตตวัลย์ยุติที่จะพบเนตรนภา ได้แต่ฝากตะกร้าผลไม้ไว้ให้แล้วขอตัวกลับออกมาด้วยสีหน้าเศร้าสร้อย สวนกับเดวิดสามีของเนตรนภาที่ถือช่อดอกไม้ตรงมา สองคนเกือบชนกัน ต่างขอโทษแล้วเดินไปคนละทาง
เวลานั้นนาบุญกับเนตรนภาคุยกันด้วยดี เขาไม่อยากให้เธอแจ้งความเพราะจะเสียแผน เขาจำต้องเปิดเผยความในใจว่าตัวเองรักรัตตวัลย์ แต่ที่จีบทักษิณาเป็นเพียงเล่นละครตบตาเธอกับปารเมศเพื่อหาคนจ้างวานฆ่ารัตตวัลย์และช่วยพิลาสลักษณ์น้องสาวของเพื่อนรักจากแก๊งค้ากาม
รัตตวัลย์ไม่รู้ว่าสองคนคุยอะไรกัน แต่เห็นท่าทีและได้ยินคำพูดไม่กี่คำก็คิดว่าทั้งคู่คืนดีกันแล้ว ทั้งที่พวกเขาตกลงกันว่าจะกลับมาเป็นเพื่อนกัน
นาบุญกลับมาที่โรงแรมเห็นจิรากับไผทกำลังงอนกัน พอจิราเหลือบเห็นพี่ชายก็รีบเดินจากไป
“ทะเลาะอะไรกันอีก ยัยน้องถึงได้งอนตุ๊บป่องไปอย่างนั้น”
“ฉันว่าน้องแกดูแปลกๆไป อารมณ์เสียใส่ฉันตลอด”
“ก็แกมัวเงื้อง่าราคาแพงอยู่ จะจีบก็รีบจีบสิวะ เดี๋ยวไม่ยกให้ซะเลย”
“ฉันยังหายัยลักษณ์ไม่เจอจะมีแก่ใจจีบผู้หญิงหรือวะ”
“ตกลงเนตรจะไม่แจ้งความนะ เขาอยากช่วยเราให้ตามหาลักษณ์ให้เจอ แล้วสายข่าวของแกว่าไง”
“ยัยลักษณ์เคยพักอยู่ที่เพนต์เฮาส์ของปารเมศ เราอาจเจอร่องรอยที่สาวไปถึงแก๊งที่ซื้อตัวลักษณ์ไป”
“เพนต์เฮาส์มันอยู่ที่ไหน”
“โรงแรมบุรินทร”
นาบุญคิดจะไปหาดใหญ่เพื่อสืบหาร่องรอยพิลาสลักษณ์ เป็นเวลาที่รัตตวัลย์ต้องไปบริหารโรงแรมนั้นพอดี หลังจากซื้อหุ้นทั้งหมดจากปารเมศมาแล้ว โดยจะเอาคนของตนไปทำงานด้วย
แต่ยังไม่ทันเดินทางไป นาบุญก็ถูกทักษิณาต้อนหน้าต้อนหลังพูดยุแหย่เรื่องเนตรนภาโดนทำร้าย
“บอสว่ามันมีอะไรทะแม่งๆไหมคะ”
“ไม่เห็นมีนี่ มันก็เป็นแค่อุบัติเหตุ หรือคุณคิดว่ามีคนตั้งใจทำร้ายเนตร”
“รัตตวัลย์อาจเล่นละครตบตาคน ขังคุณเนตรไว้ในห้องซาวน่าแล้วทำเป็นเข้าไปช่วยออกมาให้ดูดีเป็นนางฟ้าก็ได้”
“คนไม่ได้เป็นศัตรูกันทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย”
“อุ๊ย! บอสไม่รู้หรือคะ นายเก่าของทักเคยจีบคุณเนตรนภา เมียหลวงอย่างคุณวัลย์น่ะเห็นนิ่งๆติ๋มๆอย่างนั้นร้ายลึกน่ากลัวยิ่งกว่างูพิษอีก ขนาดพิลาสลักษณ์เมียเก็บอีกคนของนายปารเมศยังหายตัวไปอย่างลึกลับเลยแม่นี่แหละอยู่เบื้องหลัง”
“เลวมาก...” นาบุญโกรธแทนรัตตวัลย์ เผลอตัวด่าแรงจนทักษิณาสะดุ้ง ถามว่าเป็นอะไร “ขอโทษด้วย ผมโมโหจนลืมตัว ไม่คิดว่าคนเราจะมีจิตใจร้ายกาจได้ถึงขนาดนี้ คุณเองก็ต้องระวังตัวนะ ผมส่งเนตรนภากลับเมืองนอกไปแล้ว เขาจะได้เลิกมาวุ่นวายกับเราสักที”
“ไปแล้วหรือคะ น่าเสียดายทักเลยอดไปเยี่ยมเธอเลย”
“มาสนใจเรื่องของเราดีกว่า เราควงกันไปเที่ยวบ้างดีไหม”
ทักษิณาดีใจมากนึกว่าเขาจะพาไปเมืองนอก...แต่นาบุญคิดไว้ในใจว่าจะเอาทักษิณาไปบังหน้าเพื่อไปพักที่โรงแรมบุรินทร
ooooooo
