ตอนที่ 12
“แกสวมเขาให้ฉัน หนีไปอยู่กับไอ้นาบุญ”
“ตบเลย ตบอีก ทักจะได้ปล่อยให้คุณติดคุกเพราะตอนนี้พี่ชายนังลักษณ์มันสืบจนรู้แล้วว่าคุณน่ะขายนังนั่น”
“มันรู้ได้ไง เธอบอกมันเหรอ”
“เขาเจอเหยื่อที่เป็นพยานว่านังลักษณ์โดนแฟนขายให้แก๊งค้ากาม ถ้ามันเข้าแจ้งความเมื่อไหร่ คุณก็จอด”
“คนติดต่อกับมิสเตอร์ลีคือเธอ แต่ฉัน ตำรวจจะมีหลักฐานอะไรมาเล่นได้ ฉันจะเป็นพยานว่าเธอหึงหวงพิลาสลักษณ์เลยคิดกำจัดด้วยการส่งไปขายซ่อง”
“แก...ไอ้ชั่ว ไอ้เลว ไอ้แมงดา”
ทักษิณาทุบตีปารเมศด้วยความแค้น แต่โดนเขาผลักไปกระแทกผนังห้องอย่างแรงเจ็บจนลุกไม่ขึ้น
ooooooo
ในเมื่อปารเมศไม่คิดจะทำอะไรเพราะมีแผนเอาตัวรอดไว้แล้ว ทักษิณาซึ่งกลัวความผิดหากมีการสืบสาวมาถึงตนจึงต้องลงมือเอง ด้วยการจ้างอ่องฆ่าปิดปากติ๋มที่อยู่ในความดูแลของไผท
ส่วนนาบุญที่ไม่ต้องการให้ใครมาบาดเจ็บล้มตายอีก หลังจากต้องเสียบุหรงไปหมาดๆ เขาตัดสินใจส่งพวกสนกลับเกาะถ้ำ โดยรับปากส่งเสียฉลามลูกชายของสนกับบุหรงให้ได้เรียนต่อ แต่สนไม่ยอมกลับ ยืนยันว่าตนต้องฆ่าชุมพลให้ได้ก่อน
“ก็เพราะอย่างนี้ไงถึงไม่อยากให้อยู่ ฉันไม่อยากเห็นนายติดคุก”
“ผมรับรองว่าจะไม่ทำให้นายหัวเดือดร้อน”
“พี่สน พี่อยู่ไหนหงันอยู่ด้วยนะ”
บุหงันน้องสาวของบุหรงพูดกับสนพลางก้าวตามไป...สนไม่ยอมขึ้นรถที่นาบุญจะพาไปส่งท่าเรือเพื่อกลับเกาะถ้ำ นาบุญมองตามด้วยความกลุ้มใจ
ระหว่างนี้จำนงเดินเข้ามาหานาบุญ ยื่นถุงใบหนึ่งให้ “ของที่นายหัวอยากได้ครับ...นายหัวต้องให้ผมไปด้วยมั้ย”
“ผมมีผู้ช่วยแล้ว ไต๋ช่วยพานายสนกลับไปดูแลคุณวัลย์ก็พอ” สั่งเสร็จนาบุญเดินไปขึ้นรถพร้อมถุงใส่ของในมือ
ooooooo
นาบุญให้ติ๋มมาเป็นเหยื่อล่ออ่อง เพราะถ้าจับอ่องได้ก็จะรู้ว่าใครบงการฆ่ารัตตวัลย์และขายพิลาสลักษณ์ แต่อ่องก็หนีไปได้
ส่วนนาบุญถูกยิงบาดเจ็บ ทำให้จิราเริ่มไม่พอใจที่พี่ชายของตนกับไผทเอาชีวิตไปเสี่ยงเพื่อรัตตวัลย์ขนาดนี้ และน้อยใจที่ทั้งคู่ไม่สนใจตัวเองเลยว่าต้องเจออะไรมาบ้างตอนที่โดนแผนจับตัวไป
จิราตัดสินใจมาพูดกับรัตตวัลย์อย่างตรงไปตรงมา รัตตวัลย์เข้าใจจิราดีว่าเป็นห่วงนาบุญมากจึงตัดสินใจเด็ดเดี่ยวจะไปจากนาบุญ ขณะเดียวกันปารเมศที่กำลังย่ำแย่ทั้งโดนทวงหนี้และไม่มีเงินจ่ายเงินเดือนพนักงานก็พยายามเรียกร้องความสนใจจากรัตตวัลย์ด้วยการเล่นละครจะกระโดดจากเนินเขาลงทะเลลึกฆ่าตัวตาย










