ตอนที่ 1
อีหล่าขัดคอว่าที่ไม่มีเป็นตัวเป็นตนก็เพราะไม่มีผู้สาวเอาต่างหาก ทำเอาแสวงเสียหน้าขู่...เดี๋ยวปั๊ดเหนี่ยว! แต่ออกท่ามากไปมือปัดชามข้าวต้มร้อนๆหกรดเป้ากางเกงผู้ใหญ่จนร้องจ๊ากว่า ไข่ข้าสุกหมดแล้ว ป่องเข้ามาพอดีหัวเราะสมน้ำหน้าที่ท้าทายเมียดีนักก็ต้องได้รับโทษอย่างนี้แหละ
อีหล่าบ่นแม่ว่าไม่สงสารพ่อเลย พ่ออุตส่าห์เสียสละความสุขส่วนตัวทำเพื่อหมู่บ้านเรา ป่องเสียงเขียวว่าความสุขส่วนตัวของพ่อเจ้าแล้วความสุขในเรือนเราล่ะ ไม่เคยสนใจว่าแม่จะอยู่กินกันยังไง บ่นไม่พอใจว่านับสิบปีแล้วที่แม่ต้องทนดูพ่อเจ้าเอาแต่ช่วยชาวบ้านแต่ไม่เคยสนใจแม่ว่าจะกินอยู่ยังไง ถ้าแม่ไม่ได้ขายที่ดินปู่ย่ามาออกเงินกู้ ป่านนี้เจ้ากับพี่เจ้าได้ตายอดตายอยากไปแล้ว
“แต่โคกอีเกิ้งเป็นแผ่นดินเกิดข้อย ปู่ของปู่ข้อยที่เป็นนายฮ้อยพาชาวทัพควายอพยพหนีความแห้งแล้งมาตั้งบ้านเฮือนหม่องนี่ มันเลยเป็นหน้าที่ของข้อยที่ต้องฮักษาเอาไว้ให้ได้” ผู้ใหญ่แย้งทั้งที่เข้าเฝือกไปทั้งตัว
ป่องหาว่าผู้ใหญ่ให้ท้ายลูกบ้านถึงได้มีแต่พวกงอมืองอตีนหันไปค้ายาจนถูกฆ่าตาย ผู้ใหญ่โต้ว่าบักคมต่างหากที่เป็นพวกค้ายา ป่องเถียงว่าอ้ายคมเป็นคนดี ถ้าไม่ได้อ้ายคมช่วยซื้อที่มรดก แนะนำให้ตนเอาเงินมาปล่อยกู้ ตนจะลืมตาอ้าปากอย่างนี้ไม่ได้แน่
“หา!! ที่แท้เงินที่เจ้าเอามาปล่อยกู ก็เงินบักห่านั่น...เจ้าให้มันจูงจมูกได้จังได๋ อีป่อง!!!”
“เซาโลดเลยอ้าย อ้ายคมแนะนำแต่เฮื่องดีๆ เพิ่นถึงได้ร่ำรวยเป็นคนดีศรีอีสาน มีแต่คนนับหน้า ถือตา”
ขณะป่องกับผู้ใหญ่กำลังเถียงกันหน้าดำหน้าแดงนั่นเอง พ่อใหญ่คมก็มาร้องเรียกป่องบอกว่ามาเยี่ยม ป่องขานเสียงใสหน้าชื่นมื่นขึ้นทันที ผู้ใหญ่ปั้นมองเมียอย่างขัดใจนัก
ที่แท้ป่องเคยคบหากับพ่อใหญ่คมมาก่อนแต่สุดท้ายป่องก็เลือกผู้ใหญ่ปั้นทำให้พ่อใหญ่คมบาดหมางใจ กับผู้ใหญ่ปั้นมาตลอด เมื่อพ่อใหญ่คมมาหาป่องถึงบ้านและคุยกันอย่างถูกคอถูกใจ ผู้ใหญ่ปั้นที่เข้าเฝือกเกือบทั้งตัวอุตส่าห์ให้แสวงประคองถือปืนออกมายิงขู่พ่อใหญ่คม ถูกป่องด่าว่าทำบ้าอะไร สั่งเอาปืนไปเก็บเดี๋ยวนี้ ด่าว่าหึงตะพึดตะพือเป็นหมาหวงก้างอยู่ได้
พ่อใหญ่คมทำเป็นสุภาพบุรุษขอร้องอย่ามีเรื่องกันเพราะตนเลย บอกว่าที่มาเพราะมีเรื่องสำคัญที่รู้มาจากผู้ใหญ่ในจังหวัดจะมาเตือนผู้ใหญ่ปั้นเรื่องที่ลูกบ้านตายเพราะค้ายาเสพติด นายอำเภอสอบสวนแล้วว่าผู้ใหญ่บกพร่องในหน้าที่ ปกปิดการทำผิดของลูกบ้านและกระทำการเกินหน้าที่ผู้ใหญ่บ้าน










