วิภา...หญิงวัยกลางคนท่าทางเจ้ายศเจ้าอย่างในชุดดำไว้ทุกข์ยืนอยู่กลางบ้านสุกัญญาภรรยาอีกคนของสามี โดยมีน่านฟ้าทำหน้าหน่ายโลก ดึงดันไม่ขอรับคำสั่งจากวิภาหรือแม่ใหญ่ที่ยัดเยียดตำแหน่งประธานบริษัทคนใหม่ให้เขา

“แกไม่มีสิทธิ์ขัดคำสั่งฉัน ไอ้น่านฟ้า ในเมื่อคุณโชคสั่งให้ฉันมอบตำแหน่งนี้ให้แก แกก็ต้องรับ”

จากเหตุการณ์เมื่อวันวานที่โดนน่านฟ้าล่อหลอกจนหลงกล...เช้าวันนี้มัศยาจึงเดินทางมาพร้อมต๋องเพื่อรับตัวน่านฟ้าไปทำงาน โดยได้รับความเห็นชอบจากสุกัญญาแม่ของเขา

ระหว่างทางน่านฟ้าหลับตลอด กระทั่งรถจอดหน้าโรงงานก็ยังไม่ยอมตื่น มัศยาต้องมาเขย่าตัวอยู่ครู่หนึ่งกว่าเขาจะลืมตาถามว่าพามาที่ไหนเนี่ย?

เสียง​ดนตรี​เร้า​ใจภายใน​ผับ​ประจำ​ของน่านฟ้า... นิร​ชา​เยื้องกราย​เข้า​มา​ด้วย​ใบหน้า​เปื้อน​ยิ้ม ยิ่ง​ทำให้​เธอ​ดู​มีเสน่ห์​ชวน​หลงใหล​ยาก​เกิน​ที่​น่านฟ้า​จะ​ห้ามใจ

สุกิจ​กับ​ภู​ริ​ชล​อบ​มอง​นิร​ชา​กับ​น่านฟ้า​จีบ​กัน​ไป​มา​อย่าง​พอใจ ไม่​ช้า​ฝ่าย​ชาย​ก็​ชักชวน​ฝ่าย​หญิงออก​จากผับ เพื่อ​หา​ที่​สงบ​เงียบ​โรแมนติก แต่​ไม่ทัน​จะ​เดินทาง​ฝัน​ของ​น่านฟ้า​ก็​มลาย​หาย​สิ้น ​เพราะ​วิภา​พรวด​เข้า​มา​พร้อม​มัศยาและ​นาย​ต๋อง

วิภาเรียกประชุมด่วนผู้ถือหุ้นบริษัทมีโชคซึ่งมากันพร้อมหน้า รวมทั้งสุกิจและภูริชที่ดูแลต้อนรับทุกคนและร่วมพูดคุยในระหว่างที่ยังรอวิภาปรากฏตัว

ผู้ถือหุ้นทุกคนเป็นกังวลในคำพูดน่านฟ้าที่เหมือนต้องการให้บริษัทไปไม่รอด อย่างนี้ให้สุกิจบริหารไม่ดีกว่าหรือ