เล่ห์รักบุษบา

ดนัยจับดินแดนกับบุษบาบรรณไปขังที่บ้านหลังหนึ่ง จากนั้นก็ซ้อมดินแดนเพื่อระบายความแค้นที่มีต่อเอกภพ โดยที่บุษบาบรรณไม่เห็นเพราะอยู่กันคนละห้อง

รุ่งเช้าภูวดลกลับเข้าบ้านในสภาพเหนื่อยอ่อน เอกภพและทุกคนเป็นห่วงดินแดนกับบุษบาบรรณมาก ถามว่าตำรวจพบหลักฐานอะไรบ้างไหม รู้หรือยังว่าเป็นฝีมือใคร ภูวดลลำบากใจแต่ก็ต้องพูดออกมาว่าการหายตัวไปของสองคนน่าจะมาจากดนัย

อักษรลุกพรวดทันที เอกภพคว้าตัวเธอไว้ถามว่าจะไปไหน

“ฉันจะไปหาดนัย พูดกันให้รู้เรื่อง”

“ไม่มีทางหรอกครับแม่ พ่อไม่มีวันยอมรับและเขาจะไม่ยอมหยุด”

“แล้วเราจะทำยังไง ดินจะเป็นยังไงบ้าง แล้วแม่หนูบุษบานั่นอีก...ภู วุฒิล่ะ วุฒิว่าไงบ้าง”

“วุฒิบอกว่าดินน่าจะยังไม่เป็นอะไรสักพักนึงครับ เพราะการจะยิงดินทิ้งในพื้นที่มันเสี่ยงเกินไป เพราะใครๆ ก็รู้ว่าพ่อเลี้ยงดนัยกับดินมีเรื่องขัดแย้งกันอยู่ วุฒิบอกว่าพ่อเลี้ยงดนัยคงต้องหาทางพาตัวไปนอกพื้นที่แล้วค่อยจัดการ”

อักษรตกใจแทบเป็นลม เอกภพเข้าประคองและบอกภูวดลว่าต้องช่วยน้อง

“แน่นอนครับพ่อ ถ้าผมเอาชีวิตของผมแลกได้ ผมจะแลก”

เวลาเดียวกันนั้นพิมและพนักงานกำลังตื่นตระหนกกับข่าวนี้อยู่เหมือนกัน ทุกคนต่างภาวนาให้ดินแดนปลอดภัย สราญฉัตรเพิ่งมาถึงเห็นสีหน้าทุกคนเคร่งเครียดก็สงสัยว่ามีเรื่องอะไร

“ก็มีเรื่องน่ะสิจ๊ะ ไปไหนมาล่ะคุณสราญฉัตรถึงได้เข้างานจนป่านนี้”

“ก็ไปฝากข่าวมาค่ะ”

เมื่อพิมบอกว่าดินแดนถูกจับตัวไป สราญฉัตรทำไก๋ไม่รู้เรื่อง ถามว่าใครจับ แล้วจับไปตั้งแต่เมื่อไหร่

“เมื่อคืนนี้ หนูบุษบาก็ถูกจับไปด้วย”

“อะไรนะ นัง...แม่บุษบาก็หายไปด้วยหรือ”

“ใช่...ทั้งสำนักงานเลยวุ่นวายอยู่ตอนนี้ แต่ไม่ต้องกังวลไปหรอกนะ ฉันว่าผู้หมวดวุฒิเพื่อนคุณดินต้องพยายามหาตัวคนร้ายและคนบงการเจอจนได้ เห็นได้ยินว่ามีหลักฐานอยู่แล้วว่าใครสมคบกับใครก่อนคุณดินจะถูกจับตัวไป”

“ค่ะ แล้วคุณพิมมาบอกฉัตรทำไมคะ”

“เปล่า ไม่ได้บอกเธอ ฉันบอกทุกคนให้รับทราบไว้ ...คบคนพาลพาลพาไปหาผิด คบบัณฑิตบัณฑิตพาไปหาผล คบคนชั่วมัวเมาเฝ้าอับจน เกิดเป็นคนควรหมั่นขยันเอย...เข้าใจไหม”

“งงอยู่นิดๆค่ะ” แตนตอบแล้วเกาหัวแกรกๆ

“ถ้าไม่มีอะไรฉัตรขอตัวเอาเอกสารไปส่งข่าวก่อนนะคะคุณพิม” สราญฉัตรเลี่ยงไปอย่างมีพิรุธ

ทางด้านดินแดนที่โดนดนัยซ้อมอย่างหนักแต่เขาไม่ปริปากร้องขอชีวิตสักนิด เช้านี้ลูกน้องดนัยเอาเขามาขังรวมกับบุษบาบรรณ เธอเห็นรอยฟกช้ำบนใบหน้าของเขาก็สงสารจนร้องไห้ออกมา ดินแดนเข้มแข็งมากบอกตนไม่เป็นอะไร ขอให้เธอเชื่อใจว่ายังไงเราต้องรอด