เล่ห์รักบุษบา
ตอนที่ 1
“อย่าร้องไห้สิบุษ แกต้องเข้มแข็งนะ ไม่ต้องกลัว เรายังมีทางสู้ ฉันรู้จักทนายเก่งๆหลายคน แกต้องฟ้องร้องเอาเงินคืนจากไอ้โภคิน เอาให้มันติดคุกติดตะรางกันไปเลย ฉันว่าแกคงไม่ใช่คนแรกที่โดนมันหลอก...มันคงทำแบบนี้กับผู้หญิงคนอื่นมาตลอดนั่นแหละ”
อังคณาโมโหฮึดฮัด บุษบาบรรณนิ่งเงียบ สีหน้าเครียดคิดหนักเมื่อได้ยินเพื่อนรักพูดถึงการฟ้องร้อง
ooooooo
ตกเย็นดินแดนนั่งรถไปกับกลุ่มคนงานที่ได้เวลาเลิกงาน ส่วนสริยาที่อยู่สำนักงานเตรียมตัวกลับบ้าน แต่ขณะเดินผ่านห้องทำงานของภูวดลเห็นไฟยังเปิดอยู่จึงเดินเข้าไป
ภูวดลทักสริยาด้วยความดีใจ แต่เกรงใจเมื่อเธออาสาช่วยงานที่เขายังทำไม่เสร็จ พอสริยาจะไปจริงๆ เขากลับเรียกเธอไว้ ยอมให้ช่วยงานสักพักก่อนจะกลับออกมาพร้อมกัน...
ทางด้านบุษบาบรรณที่โดนแฟนหนุ่มหลอกต้มจนเปื่อย เธอกำลังกินขนมหวานอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะเชื่อตามเว็บหนึ่งว่าเป็นวิธีที่ทำให้คนอกหักรู้สึกดีขึ้น แต่อังคณากลับท้วงว่า
“ฉันว่าถ้าแกทำตามเว็บนี้ ฉันคงจะมีเพื่อนเป็นหมูเข้าสักวัน”
บุษบาบรรณหยุดกินทันที กลับมาซึมเศร้าเหมือนเดิม
“ฉันว่าฉันคงต้องหางานประจำทำให้เป็นเรื่องเป็นราวแล้วล่ะ จะได้มีเงินส่งไปใช้คืนให้พ่อ เป็นฟรีแลนซ์แบบนี้คงไม่ไหว”
“เออ...ก็ดี”
“ฉันว่าจะกลับบ้านสักสองสามวันนะอัง จะไปดูพ่อหน่อยไม่รู้จะเป็นไงบ้าง”
บุษบาบรรณกลับไปหาพ่อในวันถัดมา แทนที่จะเห็นพ่อเศร้าเสียใจ กลับได้เห็นพ่อหัวเราะเอิ๊กอ๊ากซะอย่างงั้น
“ฮ่าๆๆ โดนมันหลอกเหรอลูก....ฮ่าๆ โอ๊ย...ตกลงโดนมันหลอกสินะ”
“บุษขอโทษค่ะพ่อ”
“เฮ้ย ไม่เอาน่า อย่าคิดมาก ถ้าจะมีใครผิด ก็ไอ้คนที่มันโกงเรานั่นแหละผิด” ว่าแล้วกำนันมองรอบบ้านที่โล่งโจ้ง “บ้านมันโล่งๆไปหน่อยนะลูก แต่พ่อว่าดีนะไม่ต้องนั่งหรอกโซฟงโซฟา นั่งกับพื้นนี่แหละสบายนอนเล่นได้ด้วย 555”
กำนันหัวเราะงอหาย นอนกลิ้งไปกลิ้งมากับพื้นสบายใจเฉิบ แต่ใบบัวไม่เชื่อหันไปพูดกับแม่ว่า
“พ่อเขายังโอเคใช่ไหมเนี่ย”
“พี่กำนันไม่ต้องมาตลกให้ดู ไม่ขำนะ”
กำนันลุกขึ้นนั่งหลังจากแสดงละครเพื่อไม่ให้ลูกสาวคนโตเสียใจและรู้สึกผิด สั่งเมียไปทำกับข้าวให้ลูกกิน แล้วบอกบุษบาบรรณให้นอนค้างสักคืน
เมื่ออยู่กันสองคนพี่น้อง บุษบาบรรณถามใบบัวว่านอกจากขายที่ดินแล้วพ่อไปเอาเงินมาจากไหนอีก
“พ่อเขาไปเบิกเงินที่เก็บไว้ออกมาหมดเลยพี่บุษ รวมถึงเงินที่เตรียมไว้ให้ใบบัวใช้เรียนมหาวิทยาลัยด้วย”
“พี่...พี่ขอโทษนะบัว”
“ไม่เป็นไรหรอกพี่บุษ เราเป็นครอบครัวเดียวกันนะ ไม่ว่ายังไงก็ตามเราจะดูแลกันอยู่เสมอนะพี่”
“ไม่ต้องห่วงนะบัว...พี่จะพยายามหาทางแก้ไขให้ได้”
“สู้ๆนะพี่บุษ” น้องสาวให้กำลังใจเต็มที่...สองพี่น้องกอดกันด้วยความรัก
