ตอนที่ 6
อยู่ดีๆก็มีข่าวพาดหัวในหนังสือพิมพ์ว่าไก่ทอดกะต๊ากจะมีคู่แข่งคือซูเปอร์ชิคของนักธุรกิจรุ่นใหม่ไฟแรง ทำให้เจ้าสัวอดหวั่นใจไม่ได้ กลัวยอดขายของตนจะเป็นรอง พอได้เห็นข้อมูลจากร้านสาขาตลาดแม่ตลับตกอับเกือบเจ๊ง ไม่มีแม้เงินจะจ่ายค่าน้ำค่าไฟก็ยิ่งหนักใจ
เจ้าสัวก่นด่าโต้งให้ทนายจ๋องฟังอย่างเดือดดาล อี๊จินแอบได้ยินยิ่งรู้สึกเป็นห่วงโต้งจนทนอยู่เฉยไม่ไหว โทร.ไปขอความช่วยเหลือจากจูเลียเพราะเห็นว่าบ้านอยู่ละแวกตลาดแม่ตลับ จูเลียรับปากแต่ขอให้อี๊จินส่งรูปโต้งมาให้ทางไลน์
จังหวะนี้โต้งมาส่งไก่ทอดที่บ้านจูเลียพอดี เมื่อได้เห็นรูปถ่ายจากอี๊จิน จูเลียไม่คาดฝันว่าจะเป็นคนเดียวกับไอ้หนุ่มส่งไก่ทอดคนนี้
จูเลียให้โต้งเข้ามานั่งคุยในบ้าน เท้าความนิดหน่อยก็เข้าใจตรงกันว่าอี๊จินฝากเธอดูแลโต้ง ส่วนโต้งก็ขอให้จูเลียเก็บเรื่องของตนเป็นความลับ เพราะตนต้องการพิสูจน์ความสามารถให้พ่อเห็น จูเลียรับปากแถมยังมอบเงินจำนวนหนึ่งให้โต้งเก็บไว้ใช้ จากนั้นก็สวมกอดกันก่อนชายหนุ่มจะไป เสธ.เจ้ยแอบมองมาจากบ้านตนเห็นเต็มตา เข้าใจผิดว่าสองคนกิ๊กกัน จึงแอบด่าว่าหญิงร้ายชายเลว จะไม่ให้ลูกสาวของตนไปยุ่งเกี่ยวด้วย
ที่แท้ไก่ทอดคู่แข่งของเจ้าสัวไม่ใช่ใครที่ไหน แต่เป็นไอศูรย์นั่นเองที่เป็นเจ้าของซูเปอร์ชิค เขาวางแผนทุกอย่างเพื่อให้เจ้าสัวล่มจมเพราะมีความแค้นฝังใจตั้งแต่เด็กที่พ่อกับแม่ของเขาประสบอุบัติเหตุขณะจะไปประชุมแทนเจ้าสัวกะทันหัน ทั้งที่แม่มีโปรแกรมพาครอบครัวไปเที่ยวทะเล
ตอนนั้นไอศูรย์ยังเด็ก ฟังพ่อกับแม่เถียงกันในรถ พ่อห่วงงานมากจนทำให้แม่น้อยใจก่อนนำไปสู่ความโมโหแย่งพวงมาลัยรถที่พ่อขับอยู่จนประสบอุบัติเหตุพุ่งชนต้นไม้ข้างถนนแล้วรถระเบิดไฟลุกท่วม โชคดีที่ไอศูรย์คลานออกมาได้ก่อนหน้านั้น
ลีน่าให้ความร่วมมือกับไอศูรย์เพราะหลงรักเขาและหวังจะได้เป็นเมียออกหน้าออกตาของเขาในอนาคต ไม่ว่าชายหนุ่มสั่งอะไรเธอจึงยอมทำตามทุกอย่างโดยดี รวมทั้งเรื่องล่าสุดที่ไอศูรย์ให้เธออัดโปรโมตซูเปอร์ชิคเต็มที่
หลังจากพูดคุยทำความเข้าใจกันแล้ว ลีน่ากลับออกจากห้องไอศูรย์เจอเจี๊ยบยืนอยู่ เธอระแวงว่าเจี๊ยบอาจได้ยินเรื่องที่คุยกับไอศูรย์ จึงคาดคั้นว่ามานานหรือยัง เจี๊ยบตอบกวนๆว่าตนไม่ได้จับเวลา ทำให้ลีน่าโกรธจะเอาเรื่อง แต่ไอศูรย์เปิดประตูมาขัดจังหวะเสียก่อน
เจี๊ยบนำเอกสารการร้องเรียนของลูกค้ามาส่งไอศูรย์ เสร็จแล้วก็กลับออกไป ส่วนลีน่าโดนไอศูรย์ตำหนิด้วยสายตาที่ทำตัวมีพิรุธอาจทำให้คนอื่นสงสัย
ooooooo
เจ้าสัวกับทนายจ๋องร่วมชิมไก่ทอดสูตรใหม่ที่นักวิจัยของบริษัทเพิ่งคิดค้น ระหว่างนี้เจี๊ยบเดินผ่านหน้าห้องได้กลิ่นสมุนไพรจึงแอบดูผ่านประตูที่ปิดไม่สนิท
ทนายจ๋องเหลือบเห็นเธอเข้าจึงเป็นเรื่อง เจี๊ยบโดนเรียกมาคาดคั้นจับผิดเพราะเจ้าสัวคิดว่าเธอแอบดูสูตรไก่ไปทำขายหรือเป็นสายสอดแนมให้บริษัทคู่แข่ง
เจี๊ยบตกใจมาก อธิบายความจริงว่าตนชอบสมุนไพรเมื่อได้กลิ่นจึงหยุดดู เจ้าสัวพิสูจน์คำพูดของพนักงานสาวด้วยการให้นักวิจัยทุกคนออกจากห้องแล้วให้เจี๊ยบปรุงแต่งไก่ทอดสูตรใหม่ที่รสชาติยังไม่เป็นที่พอใจของตน ปรากฏว่าเจี๊ยบทำให้ไก่ทอดกรอบอร่อยลงตัวด้วยสมุนไพรไทยอย่างน่าอัศจรรย์
“นักวิจัยเราหาสูตรมาเป็นปีๆ ยัยหนูนี่ผ่านมาแป๊บเดียวได้เลย ไม่ธรรมดา”
เจี๊ยบยิ้มเขินกับคำชม จากนั้นเจ้าสัวให้ทนายจ๋องไปตามไอศูรย์มาที่นี่เดี๋ยวนี้ ไอศูรย์กับลีน่าตกใจมากคิดว่าเจี๊ยบแอบฟังเรื่องที่เราคุยกันแล้วคาบไปฟ้องเจ้าสัว ไอศูรย์ยังไม่ปักใจ แต่ไม่วายขู่ลีน่าถ้าแผนแตกเพราะเธอมีพิรุธ เขาเล่นงานเธอหนักแน่
ไอศรูย์เข้าไปในห้องทดลองอาหาร ถามเจ้าสัวว่ามีประชุมลับอะไรกันหรือเปล่า เจ้าสัวบอกว่าไม่ได้ประชุมลับแต่กำลังจะได้สูตรลับสุดยอดของไก่กะต๊าก
เจ้าสัวหยิบปีกไก่ที่เพิ่งทอดเสร็จใหม่ๆบนจานตรงหน้าขึ้นมากัดกินโชว์แล้วชื่นชมอย่างพึงพอใจสุดๆ
“นี่แหละส่วนผสมที่สุดยอด กรอบนุ่มแบบของเรา บวกกับความแซ่บแบบไทยๆ”
“หนูนี่เก่งจริงๆนะ น่าจะย้ายมาอยู่ฝ่ายวิจัย ลิ้นเทพ สุดๆ”
“นี่อาจ๋องอย่าชมมาก เดี๋ยวเด็กมันเหลิง...เอ่อ...หนูชื่ออะไรนะ”
“เจี๊ยบค่ะ”
“คุณเจี๊ยบเลขาผมไงครับท่าน”
“อ๋อ เจี๊ยบ เลขาไอศูรย์...ไอศูรย์นี่มันตาแหลม เลือกเลขาเก่งซะด้วย ฉันนี่มันชอบคนที่กล้าแสดงความคิดเห็นอย่างหนูนะ พนักงานส่วนใหญ่เข้ามายืนกุมไข่เจี๋ยมเจี้ยม ถามอะไรก็ดีครับๆ หากินง่ายไม่ลงทุน แล้วฉันมันเก่งทุกเรื่องซะที่ไหนล่ะ”
“อาจจะเป็นเพราะบางคนก็เก่งแต่ไม่กล้าแสดงออกหรือขัดคำสั่งเจ้านาย เพราะเขากลัวจะโดนไล่ออกน่ะค่ะ”
“ถูกต้อง ใช่เลย แล้วเราจะแก้ยังไงดี”
“ถ้าตามที่เคยเรียนมา ต้องกระจายความรับผิดชอบค่ะ แบ่งงานให้ทั่วถึงตามความถนัด พนักงานจะได้เกิดความภูมิใจ ไม่ใช่คิดแค่ว่าทำๆงานไปเพื่อสร้างผลประโยชน์ให้บริษัทแต่ตัวเองไม่ได้อะไรเลย บางเรื่องท่านก็ต้องยอมปล่อยให้ลูกน้องแก้ปัญหาด้วยตัวเองค่ะ”
“แต่เด็กเดี๋ยวนี้มันชุ่ย”
“อาจจะเพราะท่านยังแบ่งงานไม่ตรงความสามารถของเขาก็ได้ ถ้าให้ทุกคนทำงานตามความรักความถนัด และมีโอกาสตัดสินใจเอง แต่ต้องแน่นด้วยความรับผิดชอบ สุดท้ายท่านก็แทบไม่ต้องทำอะไรเลยนะคะ”
เจ้าสัวพยักหน้าอย่างทึ่งจัด “หนูนี่นอกจากเป็นเลขาเจ้าไอศูรย์แล้วทำงานอยู่ฝ่ายไหนนะ”
“แผนกลูกค้าสัมพันธ์ ในฝ่ายประชาสัมพันธ์ค่ะ”
“เออ งั้นก็เริ่มจากหนูเลยแล้วกัน...ไอศูรย์ มีงานไหนตำแหน่งหัวหน้าว่างมั่ง”
เจี๊ยบตกใจ แต่ไอศูรย์เห็นดีเห็นงามด้วย รีบพูดชงช่วยหญิงสาว
“ฝ่ายประชาสัมพันธ์ที่คุณเจี๊ยบอยู่นี่ก็ยังไม่มีหัวหน้ามาแทนครับ”
“เอาชื่อยัยหนูนี่ไปเสียบซะ”
เจี๊ยบแทบไม่เชื่อหูตัวเอง “หา!! อะไรนะคะ”
“ฉันตั้งให้เธอเป็นหัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์ ลองดู ให้โอกาสคนรุ่นใหม่”
“มันจะดีเหรอคะ”
“เอ๊า...ก็จะเลือกคนเก่งแบ่งงานให้ทั่วถึงแล้ว ไหงมัน เป็นซะอย่างนี้”
“แต่ตำแหน่งนี้ คุณลีน่าเขา...”
ไอศูรย์แตะแขนเจี๊ยบเป็นการปรามไม่อยากให้ขัดใจเจ้าสัว เจี๊ยบมองหน้าเขาด้วยแววตากังวลอย่างเห็นได้ชัด
“เธออยากทำอะไรฉันให้อำนาจเต็มที่ ใครหืออือมาบอกฉัน ไปเป็นหัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์เดี๋ยวนี้เลย อ้อ แล้วสูตรเด็ดไก่กะต๊ากสูตรไทยแซ่บถึงใจนี่ต้องเก็บไว้เป็นความลับ เรารู้กันแค่สามคนเท่านั้น ฉัน ทนายจ๋อง แล้วก็เธอ”
ไอศูรย์อยากรู้สูตรแต่ไม่กล้าถาม เจ้าสัวอารมณ์ดีเป็นพิเศษออกคำสั่งด้วยรอยยิ้ม
“ไอศูรย์...ให้รางวัลยัยหนูเจี๊ยบนี่ด้วย เอาไปสองหมื่นบาท ที่ช่วยคิดสูตร”
“อุ๊ย!! ไม่ค่ะ...ไม่”
เจี๊ยบปฏิเสธพัลวัน ไอศูรย์รีบกระตุกแขนเธอให้เงียบ
“ไม่อาราย...คนทำดีคนเก่งต้องได้รางวัลจะได้เกิดความภูมิใจใช่ม้าย”
เหตุผลของเจ้าสัวทำให้เจี๊ยบจำใจรับเงินรางวัลก้อนนั้น ไอศูรย์ยิ้มหวานมองหน้าเจี๊ยบ ส่วนเจ้าสัวกับทนายจ๋องนั่งกินไก่ทอดต่อไปอย่างเอร็ดอร่อย
สาวเจี๊ยบยังแอบกังวลเรื่องที่เธอได้เป็นหัวหน้าโดยไม่ทันตั้งตัว ไอศูรย์เบือนหน้าไปทางอื่น รอยยิ้มเขาเหือดหายกลายเป็นบึ้งตึงไม่พอใจที่ไม่รู้สูตรลับไก่ทอด แสนอร่อยนั้น
ooooooo
โดม ผู้จัดการร้านกะต๊ากสาขาตลาดแม่ตลับจัดงานเลี้ยงวันเกิดตัวเองครบ 32 ปี โดยให้ป๋อง
กับอ้นชวนชาวตลาดมาร่วมงานแต่ต้องมีของขวัญมาให้เขาด้วย
งานเลี้ยงเป็นไปอย่างกันเอง ทุกคนสนุกสนานเฮฮา ยกเว้นโต้งที่คอยบริการแขกและยังต้องทำอีกสารพัดอย่างตามคำสั่งของโดมที่ตั้งใจกลั่นแกล้งเพื่อเอาใจไอศูรย์
ที่บัญชามาอีกทอด
แต่ที่ไอศูรย์ไม่รู้ก็คือโดมใช้ข้าวของและเงิน
ในร้านจัดงานเลี้ยงให้ตัวเอง โต้งรู้เห็นจึงไม่แปลกใจว่าทำไมร้านสาขานี้ถึงจะเจ๊งอยู่รอมร่อ ส่วนป๋องก็เอาแต่ยกยอปอปั้นเอาใจโดม ขณะที่อ้นไม่ชอบแต่ทำอะไรไม่ได้ นอกจากสงสารโต้งที่โดนผู้จัดการโขกสับเป็นว่าเล่น
เบิ้มมาเห็นอ้นห่วงใยใกล้ชิดโต้งก็โมโหหึง
แอบเอาสิ่งของขว้างเข้ามาโดนถังน้ำแข็งล้มกระจาย
น้ำนองพื้น เป็นจังหวะที่โต้งถือเค้กวันเกิดของโดมมาพอดี เขาลื่นล้มเพราะพื้นเปียก เค้กในมือคว่ำลงที่ใบหน้าโดมเต็มเปา แถมโดมยังเซไปชนเจ๊เพ็ญ ลูกชิด มะลิ ล้มหงายเป็นโดมิโนกระแทกโต๊ะคว่ำอาหารกระจัดกระจาย
เบิ้มตกใจไม่คิดว่าจะไปไกลขนาดนั้น รีบชิ่งหนีออกไปทางหลังร้าน ปล่อยให้โต้งรับชะตากรรมคนเดียว โดมสั่งพักงานโต้งห้าวันแล้วโทร.รายงานไอศูรย์ด้วยความสะใจ
ส่วนที่ออฟฟิศกะต๊าก ลีน่ายังทำใจไม่ได้เรื่องที่เจี๊ยบได้เป็นหัวหน้าฝ่ายประชาสัมพันธ์ พอรู้เห็นว่า
เย็นนี้ไอศูรย์อาสาไปส่งเจี๊ยบ ลีน่ายิ่งแค้นหาว่าเจี๊ยบแผนสูง ทั้งที่ความจริงเจี๊ยบไม่ได้คิดอะไรกับไอศูรย์เกินเจ้านายกับลูกน้อง
เจี๊ยบกลับบ้านคนเดียวโดยไม่รอสมจิตรมารับ ก่อนถึงบ้านเธอเจอโต้งโดยบังเอิญ โต้งกำลังหมดอาลัย ตายอยากเพราะเพิ่งโดนสั่งพักงาน แต่เขาช่วยเจี๊ยบ
ไม่ให้โดนรถมอเตอร์ไซค์เฉี่ยวชน หญิงสาวจึงตอบแทนด้วยการพาเขาไปกินขนมสายไหมและพูดให้กำลังใจจนชายหนุ่มรู้สึกดีขึ้น
สมจิตรกลับมาบอก เสธ.เจ้ยว่าหาเจี๊ยบไม่เจอ เธอไม่มาตามนัด เสธ.เจ้ยเป็นห่วงลูกสาวมากเกินเหตุ บ่นเป็นคุ้งเป็นแควจนจูเลียที่อยู่ข้างบ้านได้ยินแล้ว
อดปากยื่นปากยาวไม่ได้ สองคนเลยทะเลาะวิวาทกันอีกตามเคย










