ไข่มุกมังกรไฟ
ตอนที่ 13
เซียจื่อถ่ายรูปพวกแดนไทส่งให้อาหลางดู อาหลางถามอาโจวว่าเช็กได้ไหมว่าพวกนั้นเป็นตำรวจหรือเปล่า อาโจวเช็กได้ว่านักรบเป็นพวกแดนไท อาโจวคิดถึงไป่หลิงทันที
อาโจวพุ่งออกจากบ้านไปหาไป่หลิงที่รีสอร์ต เข้าไปในห้องนอนมองกราดถามว่านักรบอยู่ไหนไป่หลิง
บอกว่าคงไปขายพลอย อาโจวบอกว่าถ้านักรบกลับมาให้บอกตนทันทีแล้วเดินออกไปเลย
ที่แท้นักรบซ่อนอยู่ในห้องน้ำ พอออกมาไป่หลิงถามว่าทำไมอาโจวถึงมาคาดคั้นถามหาเขา
นักรบตัดสินใจพูดความจริงกับไป่หลิงว่าอาโจวทำธุรกิจผิดกฎหมาย ไป่หลิงตกใจถามว่าเขาเป็นตำรวจหรือ นักรบบอกว่าเป็นทหาร ที่แล้วมาไม่ได้บอกเพราะกำลังช่วยเธอ เกลี้ยกล่อมไป่หลิงที่ตกใจว่า
“อาโจวขายพลอยบังหน้า เบื้องหลังคือค้ายาเสพติด” นักรบบอกว่าเธอไม่ควรจบชีวิตตัวเองในคุกเหมือนพวกเขา ไป่หลิงบอกว่าถ้าตนทรยศต่ออาโจว อาหลาง มันฆ่าตนแน่ มันไม่คิดว่าตนเป็นน้องหรอก นักรบจึงรู้ว่าไป่หลิงเป็นน้องอาหลางแต่คนละแม่
นักรบหว่านล้อมว่าตอนนี้คนที่จะช่วยเธอได้คือตน ตนจริงใจกับเธอและไม่ทอดทิ้งเธอ ไป่หลิงมองหน้าเขาอย่างคิดหนัก
ผู้การเดชพล แดนไท นักรบ และมะกล่ำเข้าไป ในห้องดับจิต ผู้การเอ่ยกับร่างไร้วิญญาณของริมปิงว่า
“ถึงคุณจะลาออกแต่คุณก็ไม่ยอมเลิก ไม่ยอมหยุดที่จะลากคอพวกค้ายา ไม่ต้องห่วงริมปิง พวกเราที่เหลือจะไม่ทำให้คุณตายเปล่า พวกค้ายามันต้องได้รับจุดจบของมัน”
นักรบบอกว่าไป่หลิงจะช่วยเป็นพยานให้เราเอาผิดขบวนการค้ายาของอาหลาง แดนไทก็ว่ามันไม่ใช่แค่พวกอาหลาง ริมปิงยอมสละชีวิตตัวเองไปแล้วตนจะไม่ให้พวกค้ายากลุ่มไหนรอดไปได้ทั้งนั้น
แดนไทไปหาเจนเนตรที่โรงเรียนสอนภาษา เขาประณามเธอว่าค้ายาทำลายอนาคตเด็ก ฆ่าตำรวจที่ กวาดล้างยาเสพติด เจนเนตรบอกว่าตนไม่ได้ฆ่าริมปิง
“ใช่ ไข่มุกมังกรของคุณไม่ได้ฆ่าริมปิง มันเป็นฝีมืออาหลาง แต่มันจะต่างอะไรในเมื่อริมปิงเสียสละทุกอย่างเพื่อลากพวกชั่วๆอย่างคุณเข้าคุก จำไว้ชีวิตผมมีเพื่อทำลายพวกค้ายา ผมจะเอาตัวคุณกับเรย์ไปรับโทษให้ได้ หรือไม่คุณก็ต้องฆ่าผม”
“แดนไท ที่ฉันทำทุกอย่างเพราะไม่อยากให้คุณตาย”
“แต่ผมยอมตาย ชีวิตผมยอมแลกถ้าพวกค้ายาอย่างคุณกับเรย์จะตายไปด้วยกัน ถึงผมจะรักคุณมากแค่ไหน มือผมก็ฆ่าคุณได้” เจนเนตรถามว่าถ้าตนช่วยเขากำจัดอาหลางได้ล่ะ “เพื่อคุณจะได้หมดศัตรูงั้นเหรอ ผมไม่ใช่เครื่องมือของพวกค้ายา”
“งั้นคุณก็ไม่มีวันทำลายพวกเราได้ เพราะคนที่คุ้มครองเรามีตำแหน่ง มีอำนาจขนาดที่พวกคุณต้องก้มหัวให้...ร่วมมือกับฉัน ฉันจะช่วยให้คุณทำลายทุกกลุ่ม แล้วสุดท้ายเหลือแค่คุณกับฉัน เราจะแลกชีวิตกันอย่างที่คุณต้องการ” เจนเนตรมองท้าทายแดนไทที่เครียดกับข้อเสนอของตน
ฝ่ายอาหลางก็ตวาดถามอาโจว มีเซียจื่อกับอู๋กงที่ยืนสงบสำรวมอยู่ตรงหน้าว่าทำไมควานหาพวกแดนไทไม่เจอสักตัว อาโจวบอกว่าพวกนั้นต้องรู้ว่าเป็นอาหลางลงมือและกำลังรอหาทางเอาคืนให้เพื่อน
“ก็ดี ที่อั๊วเป็นคนจุดไฟแค้นล่อแมลงเม่า ไม่ว่าพวกมันมุดหัวอยู่ที่ไหน อิทธิพลของพวกเราก็ต้องลากไอ้แดนไทกับพวกออกมาตายจนได้” อาหลางหัวเราะสะใจอย่างผยอง
ooooooo
ฝ่ายผู้การเดชพลเตือนสติแดนไทว่าอย่าวู่วาม เขาวางแผนให้ตนไล่ออกเพื่อไม่อยู่ในฐานะตำรวจแล้วจะทำอะไรก็ได้ แต่ก็เท่ากับว่ากำลังของเขาก็มีแต่มะกล่ำกับนักรบเท่านั้น
แดนไทเชื่อว่าถ้าตนจะโค่นอาหลาง เจนเนตรจะมาหาพวกเรา ผู้การแย้งว่าตนไม่ไว้ใจเจนเนตรเพราะสุดท้ายกลุ่มไข่มุกมังกรจะได้ประโยชน์ที่สุด
“แต่ไม่มีใครรู้วงจรของพวกค้ายาดีเท่าพวกมันเอง ใช้ความแค้นของพวกมันเป็นประโยชน์กับเราก่อนสิครับ ให้เหลือแค่ไข่มุกมังกรกลุ่มเดียว ที่เหลือผมจะจัดการให้เองครับ” แดนไทเชื่อมั่นที่จะร่วมมือกับเจนเนตร
เข็มหอมกับยิ้มหวานวางแผนให้เจนเนตรเป็นนางแบบไปถ่ายแบบเสื้อผ้าในไร่ชาเพื่อได้เจอกับเรย์ที่นั่น เจนเนตรบอกเรย์ว่าแดนไทอยากจัดการอาหลางให้เรา เรย์ถามว่าทำไมไม่เลิกติดต่อกับพวกมันสักที เธอบอกว่าแดนไทเป็นสายให้ตำรวจ เขาจะไม่ไปจากที่นี่จนกว่าจะจัดการคนที่ฆ่าริมปิงได้
เรย์ตกใจเมื่อรู้ว่าริมปิงถูกฆ่าแต่ก็ไม่อยากให้เธอยุ่งเกี่ยวกับแดนไทเพราะเราเชื่อใจเขาไม่ได้ เจนเนตรบอกว่าตนไม่ได้เชื่อใจแดนไทแต่เรากำลังมีผลประโยชน์ร่วมกัน ตำรวจต้องการตัวอาหลาง พอได้ตัวอาหลาง เรย์พูดต่อทันทีว่า “พอได้ตัวอาหลาง แดนไทก็จะเอาตำรวจมาจับเรา”
“พี่เรย์รู้ใช่ไหมคะ อาหลางมันรับยามาจากฝั่งโน้น ที่ไหน ยังไง” พอเรย์บอกว่ารู้ เธอถามว่าบอกตนได้ไหม บอกเรย์ว่า “เราจะให้คนที่จับอาหลางเป็นแดนไท!!”
เรย์นิ่งไปอย่างคิด ตัดสินใจ ถามเธอว่าจะช่วยแดนไทแค่เรื่องจับอาหลางเท่านั้นใช่ไหม
ยิ้มหวานมาดึงเจนเนตรไปที่วิวสวย เข็มหอมได้โอกาสถามเรย์ว่าเขากับเจนเนตรไม่ใช่พี่น้องแท้ๆกันใช่ไหม และทำไมเจนเนตรถึงถูกตามฆ่า เขากับเจนเนตรไม่ได้ทำอะไรผิดใช่ไหม
“ถึงเป็นเพื่อน แต่ไม่จำเป็นต้องรู้ทุกเรื่อง เจนเนตร เป็นคนดี”
กระนั้นเข็มหอมก็ยังติดใจสงสัยว่าแค่เรื่องธุรกิจไร่ชาไม่น่าจะทำให้คนถึงกับเอาชีวิตกัน
ที่ท่าเรือ...อาหลางกำลังคุมการขนถ่ายยาบ้าที่ซุกซ่อนแอบแฝงในสินค้าอื่นลงเรือ ถูกพวกแดนไทถล่มไม่ทันตั้งตัว พวกมันหนีกันหัวซุกหัวซุนรวมทั้งเซียจื่อถีบอู๋กงที่บาดเจ็บตกน้ำแล้วหนีไป
เมื่อตำรวจควบคุมสถานการณ์ได้ก็เข้ายึดยาเสพติดและจับพวกอาหลางที่เหลือ
เซียจื่อกลับมารายงานอาหลางว่าของเราโดนจับหมด เป็นฝีมือของแดนไทกับพวก อาหลางถามว่าพวกแดนไทอยู่ที่รีสอร์ตคนหนึ่งใช่ไหม อาโจวขอเป็นคนไปจัดการเอง ไปถามไป่หลิงว่านักรบไปไหน ไป่หลิงโกหกตาใสว่าไม่รู้ อาโจวบังคับไป่หลิงให้เรียกนักรบมา
ไป่หลิงตัดสินใจจะหนี โทร.บอกนักรบให้ช่วยตนด้วย แล้วเก็บเสื้อผ้าใส่กระเป๋าจะหนีไป แต่เจออาหลางที่สระน้ำถามว่าจะไปไหน ไป่หลิงปดว่าจะไปเที่ยว อาหลางไม่เชื่อแทงไป่หลิงตกในสระน้ำอย่างเหี้ยมโหด
นักรบมาถึงเห็นไป่หลิงนอนคว่ำหน้าอยู่ในสระน้ำที่แดงไปด้วยเลือด เขาพยายามช่วยเธอแต่กลับถูกอาหลางจะฆ่าเพราะเป็นตำรวจ ทั้งสองยิงต่อสู้กันแต่ในที่สุดนักรบก็หนีออกไปได้
นักรบแจ้งแก่ที่ประชุมในเซฟเฮาส์ว่าไป่หลิงถูกฆ่า ตนไปช่วยไม่ทัน ขณะนั้นเองมะกล่ำเดินเข้ามาบอกว่าตำรวจเชิญนักรบไปสอบปากคำที่โรงพักเพราะอาโจวไปแจ้งความจากกล้องวงจรปิดว่าเขาเป็นคนฆ่าไป่หลิง เดชพลบอกว่านักรบต้องไปให้ปากคำพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของตัวเอง นักรบฝากแดนไทกับมะกล่ำก่อนไปว่า
“คุณสองคนต้องจัดการพวกมัน ไม่ว่าวิธีไหนอาหลางต้องได้รับโทษความเลวที่มันฆ่าริมปิงกับไป่หลิง”
เกาซินบอกเรย์ว่าไป่หลิงตายแล้ว เรย์ถามว่าศพอยู่ไหน เกาซินบอกว่าอยู่โรงพยาบาล ไป่หลิงตายที่รีสอร์ต ผู้ต้องสงสัยคือนักรบเพื่อนแดนไท ยังไม่รู้ว่าใครฆ่าแต่คนที่ไปแจ้งความและเอาศพไป่หลิงไปโรงพยาบาลคืออาโจวกับอาหลาง
เรย์รู้จากเกาซินว่าไป่หลิงเป็นลูกคนละแม่กับอาหลางก็ด่าตัวเองว่าโง่ที่อยู่กับลูกศัตรูมาตลอด
“มันจะไม่เกิดขึ้นอีกแล้ว เรย์...อย่าให้ผู้หญิงมาเปลี่ยนโชคชะตาของแก” เกาซินเตือนสติเรย์อีกครั้ง
ooooooo
ศึกชิงความยิ่งใหญ่และล้างแค้นกันของพ่อค้ายานับวันดุเดือดเลือดพล่าน จน “ท่าน” ที่เคยปกป้องพวกพ่อค้ายารู้ว่ามีทหาร ตำรวจ 4 คนมาฝังตัวหาเป้าหมายจะทำลายอยู่ที่นี่
“ท่าน” ร้อนตัวบอกอาโจวด้วยสีหน้าเคร่งเครียดว่า
“จำไว้ ฉันจะไม่คุ้มครองคนโง่ที่เอาความพินาศมาให้ฉัน”
อาโจวก้มหน้า เครียดหนักที่เรื่องกำลังจะบานปลาย แต่เมื่อเล่าให้อาหลางฟัง อาหลางให้เอาเงินยัดปากเข้าไปอีก เมื่อได้เงินทองของเราไปแล้วจะถอนตัวง่ายๆ ไม่ได้ อาโจวปรามอาหลางว่าอย่าพูดพล่อยๆ
เพราะ “ท่าน” ไม่ใช่คนที่จะต่อรองด้วยได้ อาหลางให้หาคนอื่นแทนใครๆก็อยากได้เงินทั้งนั้น อาโจวโมโหตบปากอาหลางชี้หน้าให้หยุดพูด บอกว่าทนายของเราที่ว่าเก่ง สร้างหลักฐานปลอมแค่ไหนก็ยัดข้อหาให้นักรบไม่ได้ ทางการจะไม่ยอมให้นักรบเป็นแพะในคดีฆ่าไป่หลิง ปรามอาหลางว่า
“ถ้าแกลองดี ท่านจะตัดหางปล่อยวัดแกทันที ของเรา เส้นทางเรา ทุกอย่างจะถูกรวบได้ง่ายๆ คดีของแกทุกคดีจะถูกขุดคุ้ย หยุด...อาหลาง หยุดเรื่องไอ้แดนไทกับพวกมันไว้แค่นี้ อยู่ให้ห่างพวกมัน ถ้าแกไม่อยากถูกประหารชีวิต ก็ให้แดนไทตายด้วยมือคนอื่น”
ความเด็ดขาดของอาโจว ทำให้อาหลางทุบกำปั้นอย่างแรงด้วยความโกรธแค้น
ooooooo
เจนเนตรให้ข้อมูลการเคลื่อนไหวของอาหลางแก่เรย์ เตือนให้เขาระวังตัวให้มาก ต่างห่วงใยกัน เจนเนตรบอกเรย์ว่า “เราจะไม่ทิ้งกันและกัน”
ด้วยข้ออ้างการถ่ายแบบของยิ้มหวานกับเข็มหอมเปิดโอกาสให้เรย์กับเจนเนตรลักลอบพบกัน จนวันหนึ่งเรย์บอกเจนเนตรว่าตนไม่ใช่คนดี ตนขอแค่วันหนึ่งเธอจะเข้าใจและให้อภัยตนทุกอย่าง
เจนเนตรพยายามถามว่าหมายความว่าอะไร กระทั่งบอกว่า
“ไม่มีเรื่องอะไรที่น้องรับไม่ได้ ถ้าคิดจะร่วมชีวิตกัน วันนี้ก็อย่ามีความลับอีก”
แต่ไม่ทันที่เรย์จะพูดอะไร เข็มหอมกับยิ้มหวานก็เข้ามาบอกว่าเดี๋ยวใครมาเห็นไปบอกเจ็กหมิงเต๋อ
เรย์จึงหันหลังเดินไป ในขณะที่เจนเนตรมองตามด้วยความติดใจเรื่องที่เรย์ยังไม่พูดออกมา
แดนไท มะกล่ำกับนักรบปลอมตัวในฐานะต่างๆ ไปสืบการติดต่อค้ายาของหมิงเต๋อกับลูกค้าในโรงแรมหรูและถ่ายคลิปไว้เป็นหลักฐาน
ต่อมามะกล่ำรายงานในที่ประชุมที่เซฟเฮาส์ว่า ได้ข้อมูลจากตรวจคนเข้าเมืองแล้วว่าคนที่หมิงเต๋อคุยด้วยมาจากแถวแอฟริกา แดนไทเอารูปจากมือถือที่ถ่ายไว้ส่งไปให้เจนเนตรทันที
ฝ่ายพวกอาหลางเมื่อจิวรายงานว่าเช็กจากกล้องวงจรปิดแล้ว พวกแดนไทตามพวกเราไปที่โรงแรมจริงๆ
“ฆ่ามัน” หมิงเต๋อคำราม จิวรับคำสั่งรีบออกไปทันที
อาหลางถูกสั่งห้ามออกข้างนอก เบื่อจนทนไม่ไหว สั่งเซียจื่อให้ออกไปกับตน เซียจื่อติงว่าคุณโจวสั่งห้ามออกไปไหน ถูกอาหลางตะคอกว่า
“แกลูกน้องใคร แกลูกน้องฉันหรือลูกน้องอาโจว ขี้ขลาดตาขาว”
เซียจื่อจึงขับรถพาอาหลางออกไป ถูกแดนไทบิดมอเตอร์ไซค์ตามไปห่างๆ
อาหลางไปที่ผับของตัวเอง ดื่มกินกับสาวๆอย่างสำราญใจ ที่ประตูเรย์ก้าวเข้ามายืนหันหลังห่างๆจากอาหลาง และที่อีกโต๊ะหนึ่งแดนไทนั่งดื่มอยู่เห็นเรย์เข้ามา เขามองไม่ให้คลาดสายตา
ในความสลัวของผับ เรย์ แดนไท และอาหลาง ที่ต่างมีความแค้นแน่นอก ทุกคนอยู่ในสถานการณ์ที่พร้อมจะเข้าห้ำหั่นกัน
แต่เมื่อปะทะกันแล้ว พวกลูกน้องอาหลางรุมกันเข้ามาช่วยลูกพี่ ทั้งเรย์และแดนไทจึงต้องหนีไป
