ดวงใจขบถ

นายพลอังกูหัวเราะหึๆ ทำเอาเจ้าขุนแสงเรืองใจคอไม่ดีจับมือเจ้าอุ่นคำอย่างลุ้นสุดใจ

“เป้าหมายที่แท้จริงของเจ้าคือการทวงบัลลังก์คืนนี่เอง”

“มันเป็นของเจ้าขุนหาญฟ้าสวามีของเฮา ไม่ว่าตำแหน่งเจ้าหลวง ทรัพย์สมบัติหรือแผ่นดินเมืองจาย แต่ถูกเจ้าแสงหน่อฟ้าแย่งชิงไป”

“เจ้าอยากเป็นเจ้าหลวงเมืองจายหรือ”

“ตอบไปสิเจ้าขุน ว่าตำแหน่งเจ้าหลวงเป็นของเจ้า อย่างชอบธรรม”

“เฮาไม่ได้อยากเป็น แต่มันเป็นของเฮามาตั้งแต่เฮาเกิดแล้ว เฮาคือเจ้าหลวงเมืองจาย”

“ได้! ถ้าเจ้าอยากจะเป็น เอาไปเลย เฮาให้เจ้าได้เป็นเจ้าหลวงสมใจอยาก แต่เฮาก็มีข้อแม้เหมือนกัน

ในเมื่อแผ่นดินคีรีหลวงเป็นของซาอู เจ้าก็จะได้เป็นเจ้าหลวงเมืองจายที่ต้องอยู่ภายใต้อำนาจของเฮา”

“ขอให้ได้เป็นเจ้าหลวง กับได้เจ้าจ้อยมาเป็นเมีย เฮายอม...ยอมทำตามเงื่อนไขของท่านทุกอย่าง”

“ไม่ได้ เฮาให้เจ้าได้เป็นเจ้าหลวงเท่านั้น แต่เจ้าจ้อย ต้องเป็นของเฮา เฮาเตรียมเรือนหอไว้รอแล้ว”

“ท่านคิดจะเอาเจ้าจ้อยไปเป็นนางบำเรอหรือ

ได้ยังไง เจ้าจ้อยเป็นคู่หมั้นของเฮา ต้องแต่งงานกับเฮา”

เจ้าขุนแสงเรืองโวยวายเสียงดัง ทำให้นายพลอังกู จ้องเขม็งอย่างไม่พอใจ

“กล้าดียังไงมาขวางเฮา ละโมบมากๆ ระวังเจ้าจะไม่ได้อะไรเลย”

เจ้าอุ่นคำเห็นท่าไม่ดีรีบบอกลูกชายว่า “ปล่อยให้เจ้าจ้อยเป็นของท่านนายพลไปเถอะน่า เมื่อเจ้าได้เป็นเจ้าหลวงแล้วจะแต่งงานเอาใครมาเป็นมหาเทวีก็ได้ ไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าจ้อยหรอก...ทำตามที่แม่บอก”

เจ้าขุนแสงเรืองเห็นสายตาของแม่เลยจำเป็นต้องหยุด เจ้าอุ่นคำหันมายื่นมือไปตรงหน้านายพลอังกู

“ท่านนายพลอยากจะได้ตัวเจ้าจ้อยก็เอาไปเถอะ เฮาไม่ขัดขวาง จะทำตามแผนการทุกอย่างที่ท่านวางไว้ เป็นอันว่าเฮาตกลงร่วมมือกำจัดเจ้าแสงหน่อฟ้ากับท่าน”

“ยินดีที่ได้ร่วมมือกัน” นายพลอังกูจับมือเจ้าอุ่นคำ ตกลงเป็นพวกเดียวกัน

เมื่อแยกออกมาพ้นสายตานายพลอังกู เจ้าอุ่นคำกระซิบกระซาบเจ้าขุนแสงเรืองอย่างหัวเสีย

“เกือบไปแล้วไหมล่ะ เจ้าเกือบจะทำให้เสียแผน ดีไม่ดี มันยิงเราทิ้ง ไปเถียงแย่งชิงเจ้าจ้อยกับไอ้นายพลนั่นทำไม”

“โธ่เจ้าแม่ ถึงลูกจะไม่ได้รักเจ้าจ้อยอะไรนักหนา แต่ลูกก็รออยากจะได้มาทำเมียตั้งนานแล้วนะ”

“แกหยุดเอาความโง่มาใช้เสียทีได้ไหม แกกำลังจะได้ขึ้นเป็นเจ้าหลวงโดยการแต่งตั้งของนายพลอังกู ไม่ต้องอาศัยแต่งงานกับเจ้าจ้อยอีกแล้ว พอแกได้เป็นเจ้าหลวงแล้ว แกจะเอาผู้หญิงกี่คน สวยแค่ไหนมาเป็นเมียก็ได้”

“มิน่าล่ะ ที่ผ่านมาไอ้นายพลอังกูถึงส่งคนตามล่าตัวเจ้าจ้อยอย่างเอาเป็นเอาตาย ก็เพราะมันอยากได้ตัวเจ้าจ้อยไปเป็นเมียนี่เอง”

“ไอ้นายพลมันคงโง่เชื่อคำทำนายโหรหลวงที่ว่า ถ้าใครได้เจ้าจ้อยเป็นเมียจะสมหวังมีบารมีทุกอย่าง”