เรื่องของเมิ่งเสียงจุน ต้นแบบเจ้าบุญเลี้ยง นิยมเลี้ยงคนเก่งทุกชาติชั้นวรรณะ แบบร้อยพ่อพันแม่ ตั้งแต่มหาปราชญ์ ยันมหาโจร ไปถึงตีนแมว เอาไว้เลือกใช้ทุกยามที่จำเป็น เล่าต่อๆ กันมายังกะคนในนิทาน
แต่เมิ่งเสียงจุน มีตัวมีตนจริงๆ เป็นถึงมหาอุปราช เทียบอำนาจสมัยนี้ ก็นายกรัฐมนตรี
(10 ยอดผู้นำแผ่นดินจีน สุขสันต์ วิเวกเมธากร ค้นคว้าจาก 9 คัมภีร์จีน สำนักพิมพ์ ก.ไก่)
สมัยราชวงศ์โจว ราว 2,300 ปีที่แล้ว ช่วงเวลาที่ฉีซวนอ๋อง กษัตริย์ฉีตระกูลเถียนองค์ที่ 5 เสวยราชย์ ก็ได้แต่งตั้ง เถียนยิง พระอนุชาองค์สุดท้อง ขึ้นเป็นมหาอุปราช
ปีที่ 11 ของมหาอุปราช เถียนยิงมีบุตรชายแล้ว 40 คน วันที่ห้าเดือนห้าตามปฏิทินจีน ก็ได้บุตรคนสุดท้องจากภรรยาน้อย เด็กเกิดมาวันเวลานี้ หมอดูทำนายว่า ดวงชะตาจะแรงถึงขั้น ปิตุฆาต
มหาอุปราชสั่งให้เอาตัวไปฆ่า แต่เพชฌฆาตฆ่าไม่ลง เอาไปฝากคนเลี้ยงไว้ ย่างวัยรุ่น รู้จักกันในชื่อ “เถียนเหวิน” รู้ตัวว่าเป็นทายาทมหาอุปราช แทนที่จะรักตัวกลัวภัย เขาหาโอกาสขอพบบิดา
ถามซึ่งหน้า “ทำโง่ๆแบบนี้กับลูกได้ยังไง?”
“หมอดูเจ้าว่าดวงทรพี ถ้าเลี้ยงไว้จนเติบโตจนตัวสูงถึงขอบประตู ก็จะเป็นภัยแก่วงศ์ตระกูล”
เถียนเหวินไม่เพียงห้าวหาญ มีสติปัญญา ทั้งยังใจเย็น บอกเถียนยิงว่า “เป็นถึงอุปราช ไม่ควรงมงายเชื่อหมอดู แต่หากจะเชื่อ ก็มีวิธีแก้ไข พอข้าโตหัวถึงขอบประตู ก็ยกประตูให้สูงขึ้น”
มหาอุปราชพอใจมาก เปลี่ยนจากจะสั่งฆ่า มาเป็นตั้งให้เป็นทายาท เมื่อเปลี่ยนรัชกาล เมื่อเถียนยิงผู้บิดาตาย กษัตริย์องค์ใหม่ ก็ตั้งให้เป็นเมิ่งเสียงจุน ไปกินเมืองซิ
ยุคนั้นมีแฟชั่นผู้ยิ่งใหญ่ชอบเลี้ยงคน สำนัก “ซิเคอะ” แปลตรงตัว “แขกรับประทาน” ของเมิ่งเสียงจุน เลี้ยงคนไว้ถึงสามพันคน เล่าขานกันว่า ยิ่งใหญ่กว่าสำนักอื่นๆ
...
เมิ่งเสียงจุนแบ่งแขกสามระดับ ชั้นสูง ข้าวปลาอาหารสมบูรณ์ มีรถเทียมม้าประจำตำแหน่ง ชั้นกลาง มีอาหารประเภทปลาและผัก และชั้นล่าง ทุกมื้อกินผัก
กับแขกทุกคน เมิ่งเสียงจุนหัวใจทอง...มองโลกในแง่งาม ไม่ว่าจะทรามต่ำช้าแค่ไหน
แขกชั้นสูง หนุ่มรูปหล่อ ฉลาด แต่เจ้าชู้เป็นกรดคนหนึ่ง แอบตีท้ายครัวเมียน้อยแสนสวย เมิ่งเสียงจุนแทนที่จะโกรธ แต่กลับโกรธตัวเอง
“น้ำตาลใกล้มด ข้าปิดโถน้ำตาลไว้ไม่ดีเอง”
แต่เรื่องอย่างนี้ ปล่อยไว้นานผู้คนจะนินทา เมิ่งเสียงจุนแก้ปัญหา เรียกตัวไปมอบเงินทองมากมายขึ้นรถม้า แล้วใช้เส้น ฝากไปรับราชการที่เมืองเหว่ย
เรื่องเล่าต่อมา ในวันที่เมืองเหว่ยจะจับมือกับอีกหลายเมืองโจมตีเมืองฉี หนุ่มหล่อคนนั้น กุมอำนาจทหารเมืองเหว่ยไว้ในมือ...ก็ใช้บารมีเจรจากับอ๋อง ช่วยเมิ่งเสียงจุนไว้ได้
ตัวช่วยสำคัญทางการเมืองดีๆอย่างนี้ คงจะไม่มี หากเมิ่งเสียงจุนใจใหญ่ไม่พอ สั่งฆ่าเจ้ารูปหล่อกินบนเรือนขี้รดบนหลังคา ไว้ตั้งแต่รู้ข่าว
เรื่องของเมิ่งเสียงจุน เจ้าบุญเลี้ยง ยังมีต่อ...เมื่อเข้าตาจน เพราะแขกรับประทาน ชั้นล่างที่เลี้ยงด้วยผัก สองคน คนหนึ่งช่วยทำเสียงไก่ขัน...ช่วยให้รอดชีวิตในนาทีคับขัน
อีกคนเจ้าปัญญา ใช้แผนกระต่ายสามรัง...ช่วยให้รอดจากคมดาบการเมือง...เรื่องสนุกๆ โดยเฉพาะกับคนที่อยากเป็นนายกฯจำเป็นต้องอ่านอย่างนี้ เห็นทีจะต้องขอเล่าต่อ อีกสักวัน.
กิเลน ประลองเชิง