ฉากผ่านทางการเมืองนับแต่วันที่ 22 พ.ค.57 ที่ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา สมัยเป็น ผบ.ทบ.ได้ยึดอำนาจจากรัฐบาล “ยิ่งลักษณ์” มาถึงวันนี้ก็ 9 ปีเต็มๆแต่วันนี้เพิ่งพ้นผ่านการเลือกตั้งไปเมื่อวันที่ 14 พ.ค.66 ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันด้วยจิตปรารถนาของคนไทยที่ไปใช้สิทธิเลือกตั้ง“ก้าวไกล” ที่มี “พิธา ลิ้มเจริญรัตน์” เป็นหัวหน้าพรรคและแคนดิเดตนายกรัฐมนตรีกำลังจัดตั้งรัฐบาลชุดใหม่บริหารประเทศจะสำเร็จหรือไม่...ยังคาดเดาไม่ได้เหตุเพราะข้อกฎหมายกำหนดให้ต้องใช้เสียง 376 เสียงกึ่งหนึ่งของสมาชิกรัฐสภาจำนวน 750 เสียงจึงจะไต่บันไดไปสู่เก้าอี้นายกรัฐมนตรีได้ปรากฏที่จับมือกันได้แม้จะเกินครึ่งของสภาผู้แทนฯแต่ยังไม่ถึงกึ่งหนึ่งของสมาชิกรัฐสภาทำให้เกิดปัญหาผลจากการเลือกตั้งทำให้การเมืองไทยพลิกโฉมบรรดา ส.ส.เก่าๆที่เคยสอบได้โดยผ่านหัวคะแนนภายใต้การควบคุมของ “บ้านใหญ่” สอบตกกันเป็นแถวนั่นทำให้พรรคของ “2 ลุง” หมดราคาไปทันที“พลังประชารัฐ” ของ พล.อ.ประวิตร วงษ์สุวรรณ และ “รวมไทยสร้างชาติ” ของ พล.อ.ประยุทธ์ รวมกันแล้วยังไม่ถึง 100 เสียงผ่าน 25 เสียงขึ้นมาอย่างเฉียดฉิวนั่นทำให้ขั้วรัฐบาลเก่ารวมเสียงกันแล้วสู่ขั้วฝ่ายค้านเก่าไม่ได้จึงตกอยู่ในฐานะฝ่ายค้านได้แต่รอว่าอีกฝ่ายจะตั้งรัฐบาลได้หรือไม่?รอ “ส้มหล่น”...ว่างั้นเถอะ!ทว่า ภาวะของ “2 ลุง” ในทางการเมืองนั้นแทบจะหมดหนทางหรือทางปิดไปเสียแล้ว เนื่องจากพรรคการเมืองอีกขั้วหนึ่งประกาศตอนหาเสียงแล้วว่า “มีลุงไม่มีเรา” ก็หมายความว่าแม้โอกาสของ 2 พรรคจะได้ร่วมรัฐบาลแต่ต้องไม่มี “2 ป.”การตัดสินใจเล่นการเมืองต่อของ “บิ๊กตู่” นั้นไม่ว่าเหตุอะไรก็ตามถือว่าคิดผิดด้วยคงเชื่อมั่นในตัวเองสูงมั่นใจว่าประชาชนส่วนใหญ่ยังให้การสนับสนุน8 ปีบนเก้าอี้นายกรัฐมนตรีแม้จะสร้างผลงานเอาไว้พอสมควรแต่ลืมไปว่าไม่ใช่เวลาประเดี๋ยวประด๋าวทำให้เกิดความรู้สึก “เบื่อ” แม้แต่กองเชียร์ก็ยังคิดอย่างนั้นทั้งผลงานที่ทำไว้อยู่ในระดับกลางๆไม่ได้โดดเด่นหรือมีความจำเป็นต้องทำต่อไปทิ้งความเป็น “รัฐบุรุษ” เอาไว้ข้างทางอย่างที่คนโบราณเคยสอนสั่งเอาไว้อย่าไปฟังคำเยินยอ สรรเสริญจากคนที่หวังประโยชน์จนเป็นเหตุให้เห็นผิดเป็นชอบได้วันนี้จึงตกที่นั่งเป็น “เสือลำบาก” จะเลิกก็ไม่ได้จะเดินหน้าต่อก็มีแต่ทางตันกลืนไม่เข้าคายไม่ออกผิดกับ “พี่ใหญ่” ที่สนุกสนานเฮฮาเพราะไม่ได้คาดหวังอะไรมากมายได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เสียหายอะไรเพื่อสนองความอยากก็...เท่านั้นอย่างน้อยก็ได้เป็น “ลูกพี่” นายกรัฐมนตรีที่มีอำนาจบารมีแผ่กระจายไปทั้งแผ่นดินจนถึงที่สุดก็ยังทิ้งชื่อเอาไว้เป็นตำนาน “แป๊ะยิ้ม” ทางการเมือง!“สายล่อฟ้า”
