ทุกเช้าสายและยามเย็น จะเห็นผู้คนหลั่งไหลไปกราบบูชารูปปั้น “ครูบาศรีวิชัย” ณ เชิงดอยสุเทพ เชื่อกันว่า...หากตั้งจิตอธิษฐานด้วยความซื่อสัตย์และศรัทธาแรงกล้า “พร”...ที่ขอจะ...“สัมฤทธิผล” ไม่ว่าจะเป็นการเดินทางปลอดภัย สุขภาพแข็งแรง การงานรุ่งเรืองหรือ...แม้กระทั่งการพ้นเคราะห์กรรม หนึ่งในเรื่องเล่าปากต่อปากเล่าว่า...มีผู้ป่วยไข้หนัก เมื่อได้จุดธูปบูชา เอ่ยชื่อขอพรครูบา อาการเจ็บป่วยก็ทุเลาลงอย่างน่าอัศจรรย์วิธีบูชาครูบาศรีวิชัย ตามความเชื่อของชาวล้านนา มักใช้ดอกไม้สีขาว ธูป 3 ดอก เทียน 1 เล่ม พร้อมเครื่องสักการะเรียบง่าย เช่น กล้วยน้ำว้า หรือน้ำเปล่า เพียงตั้งใจถวายด้วยจิตบริสุทธิ์ ก็เชื่อว่าได้บุญกุศลแรงกล้า และ...หากมีโอกาสควรเดินทางไปกราบสักการะยังวัดบ้านปาง อำเภอลี้ จังหวัดลำพูน สถานที่เกิดและบรรจุสรีระของท่าน ซึ่งเป็นดั่งศูนย์รวมศรัทธาของชาวเหนือทั้งมวล ชาวบ้านเล่าว่า ยามใครมีเรื่องทุกข์ใจ มักพก “รูปครูบาศรีวิชัย” หรือเหรียญบูชาไว้ติดตัว เชื่อกันว่าจะช่วยคุ้มครองให้พ้นภัย ปลอดจากอันตรายทั้งปวง ขับไล่สิ่งชั่วร้าย และเป็นสิริมงคลแก่ชีวิต มีหลายเรื่องเล่า ถึงผู้รอดพ้นอุบัติเหตุอย่างไม่น่าเชื่อ จนยกให้เป็นปาฏิหาริย์แห่งบารมีครูบาปาฏิหาริย์ที่แท้จริงของครูบาศรีวิชัย มิใช่เพียงการดลบันดาลสิ่งอัศจรรย์ แต่คือการปลุกพลังศรัทธาให้คนธรรมดาลุกขึ้นมาร่วมแรงสร้างถนน สร้างวัด และสร้างบุญร่วมกันอย่างไม่รู้เหน็ดเหนื่อย พลังศรัทธาที่ท่านทิ้งไว้ จึงมิได้อยู่แค่ในตำนาน หากยังอยู่ในจิตวิญญาณของผู้กราบไหว้ทุกคนหากเอ่ยถึง “นักบุญแห่งล้านนา” ไม่มีใครไม่รู้จัก “ครูบาเจ้าศรีวิชัย” พระเถระผู้มีเมตตาและศรัทธามหาชนเป็นเครื่องหนุนส่ง ตลอดชีวิตท่านมิได้สะสมทรัพย์สิน หากแต่สะสมบุญกุศล สร้างวัด สร้างถนน และสร้าง แรงศรัทธาที่กลายเป็นตำนานเรื่องเล่าแรกที่ยังสะท้อนอยู่เหนือกาลเวลา คือการสร้าง ถนนขึ้นวัดพระธาตุดอยสุเทพ ถนนแห่งศรัทธาที่ไม่ได้เกิดจากแรงเงินทองของบ้านเมือง แต่เกิดจากแรงกายแรงใจมหาชน ทุกเพศทุกวัยแบกหิน แบกดิน สร้างทางขึ้นเขาสูงชันด้วยความเชื่อมั่นในบารมีครูบา มีผู้เล่าว่า... ในยามค่ำคืนแสงสว่างประหลาดลอยนำหน้าเสมอ เสมือนเทวดามาร่วมสร้างถนนบุญสายนี้ เรื่องเล่าอีกสายหนึ่ง บันทึกว่าครูบาศรีวิชัยเคยนิมิตเห็น “ชีปะขาว” พาขึ้นไปบันไดนาค ณ พระธาตุดอยสุเทพ เป็นนิมิตหมายถึงความสำเร็จของงานใหญ่และกลายเป็นที่เล่าขานว่า...สิ่งศักดิ์สิทธิ์บนสวรรค์ยังคอยปกปักคุ้มครองปาฏิหาริย์ไม่ได้หยุดอยู่แค่การสร้างถนนหรือวัดวาเท่านั้น หลายคนเล่าขานว่า เมื่อตั้งจิตอธิษฐานขอพรต่อครูบา ไม่ว่าจะเรื่องการเดินทาง การงาน หรือสุขภาพ ต่างสัมฤทธิผลดั่งใจประสงค์ บางคนเจ็บไข้เรื้อรัง เมื่อมากราบสรีระครูบาที่วัดบ้านปาง อาการกลับทุเลาลงราวกับมีมือแห่งบุญเยียวยาแม้ในยามที่ครูบาศรีวิชัยยังดำรงขันธ์ ท่านก็เผชิญแรงกดดันจากอำนาจรัฐ ถูกคุมขังถูกห้ามปฏิบัติศาสนกิจ แต่ทุกครั้งที่ออกพ้น เรือนจำ ประชาชนยังแห่มารอรับดุจพญาแผ่นดิน แสดงให้เห็นว่าศรัทธามหาชนเหนือกว่าโซ่ตรวนใดๆทุกวันนี้ ภาพครูบาศรีวิชัย ณ เชิงดอยสุเทพ ยังคงต้อนรับผู้คนไม่ขาดสาย รูปปั้นท่านคือ สัญลักษณ์แห่งเมตตาและศรัทธา ชาวบ้านเชื่อว่า เพียงเอ่ยนามท่านก็เสมือนมีเกราะคุ้มครองภัย ปาฏิหาริย์ของครูบาศรีวิชัยจึงไม่ใช่เพียงเรื่องเหนือธรรมชาติ แต่คือการจุดประกายให้ผู้คนสามัคคี รวมพลังศรัทธาเป็นสิ่งจับต้องได้ ...ไม่มีสิ่งใดจะยิ่งใหญ่ไปกว่า “แรงบุญ” และตำนานครูบาศรีวิชัย นักบุญแห่งล้านนา คือเครื่องยืนยันว่า ปาฏิหาริย์มีจริง หากหัวใจเต็มเปี่ยมด้วยศรัทธาศรัทธาตอกย้ำขอพร “ครูบาศรีวิชัย” ในสิ่งที่ตนปรารถนา...ไม่ว่าจะเป็นเรื่องสุขภาพ หน้าที่การงาน การค้าขาย หรือแม้แต่ความร่มเย็นเป็นสุขของครอบครัว เชื่อกันว่าเมื่อเอ่ยคำอธิษฐานต่อหน้า “นักบุญแห่งล้านนา” สิ่งศักดิ์สิทธิ์ก็จะดลบันดาลให้สมหวังเรื่องเล่าปาฏิหาริย์มากมายส่งผ่านสืบต่อมารุ่นแล้วรุ่นเล่า ชายหนุ่มผู้เจ็บป่วยเรื้อรังกลับมีแรงยืนขึ้นได้หลังจากไปกราบขอพร หญิงชาวบ้าน ผู้ค้าขายฝืดเคืองกลับทำมาค้าขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์หลังได้บนบานไว้หรือ...แม้แต่คนเดินทางไกลที่เอ่ยชื่อครูบาศรีวิชัยในยามเคราะห์ร้าย ก็เล่าว่ารอดพ้นภัยพิบัติมาได้ราวมีมือแห่งบุญช่วยคุ้มครองในสายตาของผู้ศรัทธา การบูชาครูบาศรีวิชัยไม่ใช่เพียงการกราบไหว้ แต่คือการยึดเหนี่ยวทางใจ...การเดินตามรอยท่าน ผู้ซึ่งยืนหยัดในความเพียร ไม่หวั่นไหวต่ออุปสรรคทั้ง “ทางโลก” และ “ทางธรรม” เสียงกระซิบแห่งศรัทธายังคงดังสะท้อน “ขอให้ครูบาช่วยคุ้มครองลูกหลานให้พ้นภัย ให้รุ่งเรือง ให้สมหวัง” และก็ยังมีผู้เล่าถึงปาฏิหาริย์ที่เกิดขึ้นจริงในชีวิตตนเองอย่างไม่ขาดสาย เพราะสำหรับชาวล้านนาแล้ว... ครูบาศรีวิชัยไม่เคยจากไปไหน แต่ยังคงอยู่ในใจของทุกคนตราบนานเท่านาน“ครูบาศรีวิชัย”...นักบุญแห่งล้านนาไทย ชื่อที่ลูกหลานชาวเชียงใหม่รู้จักกันเป็นอย่างดี แม้เวลาจะผ่านไปเกือบร้อยปีแล้วก็ตาม ความเลื่อมใสศรัทธาไม่เคยลดลง ยิ่งผ่านไปนานเท่าไหร่ ศรัทธายิ่งเพิ่มมากขึ้นทุกที...ทุกที ดูได้จากการที่มีผู้คนมาสักการบูชา “อนุสาวรีย์ครูบาศรีวิชัย” อย่างไม่เคยขาดสาย“ศรัทธา”...นำมาซึ่งปาฏิหาริย์? เชื่อไม่เชื่อโปรดอย่าได้...“ลบหลู่”.รักยมคลิกอ่านคอลัมน์ “เหนือฟ้าใต้บาดาล” เพิ่มเติม
