พระผงพิมพ์สี่เหลี่ยมสององค์ ในคอลัมน์วันนี้ สำหรับนักนิยมพระ ไม่ต้องบอก องค์ไหนซ้าย-ขวา มองปราดก็รู้ว่า องค์จริง สี่เหลี่ยม...คม ขนาดองค์เล็ก และบางกว่าคือ สมเด็จอรหังพิมพ์เล็ก ไม่มีซุ้มรัศมี ด้านหลังจารยันต์อรหังเชื่อกันว่า สมเด็จพระสังฆราชไก่เถื่อน (สุก) วัดมหาธาตุฯ อาจารย์สมเด็จพระพุฒาจารย์ (โต) สร้างส่วนองค์สี่เหลี่ยมลบมุม ขนาดใหญ่กว่า หนากว่า ด้านหลังนูนเล็กน้อย...หลวงพ่ออ้น วัดบางจาก อัมพวา สมุทรสงคราม พิมพ์ประคำรอบ ก็ศิษย์สมเด็จพระพุฒาจารย์โตลำดับต้นๆเนื้อผงเหมือนสมเด็จวัดระฆัง บางขุนพรหม มีคนเอาไปปรับแม่พิมพ์ใหม่ ขายเป็นสมเด็จไปนักต่อนักดูจากภาพ สององค์นี้เท่ากัน เมื่อเอามาเรียงกัน ดูเส้นสายลายพิมพ์องค์พระ...เส้นซุ้มโค้ง-เหลี่ยม ไม่เหมือนกัน แต่มาถึงขอบพระฐานล่าง...เอ้า เหมือนกันมาก จนพูดได้ว่า ฝีมือช่างเดียวกันแต่องค์หนึ่ง เป็นอาจารย์สมเด็จโต อีกองค์ เป็นศิษย์เอกสมเด็จโต...จะใช้ช่างฝีมือเดียวกันได้ยังไง?ถ้าเป็นนักเลงพระนอกสนาม ก็คงไม่มีตบะ...กล้าทักความเชื่อนักเลงรุ่นเก่าแต่ข้อสะกิดใจข้อนี้ คุณธีรยุทธ จงบุญญานุภาพ คนวงในตลาดพระ เขียนไว้ในหนังสือ พระสมเด็จเกศไชโย และพระเครื่องของสี่ศิษย์สมเด็จโต...พิมพ์เมื่อปี 2537 ตอนหนึ่งว่าการสร้างพระของหลวงปู่อ้น...ใช้แม่พิมพ์แบบขอบบังคับ แล้วก็บังเอิญที่การสร้างพระสมเด็จอรหัง...ก็ใช้แม่พิมพ์ขอบบังคับเหมือนกันคนเล่นพระผงตระกูลสมเด็จ พอจะมีความรู้ พระหลวงปู่ภู พระครูสังฆ์ หลวงปู่ปั้น ปิลันธน์ หลวงพ่อหม่นคลองสิบสอง วัดเงิน ฯลฯ ซึ่งสร้างหลังพระสมเด็จโต...ล้วนสร้างด้วยแม่พิมพ์ขอบบังคับไล่เลียงกันดู พระสมเด็จวัดไชโยสร้างก่อน มาถึงวัดระฆัง บางขุนพรหม แม่พิมพ์มีเส้นบางๆ...ช่างทำไว้เป็นแนวตัดพระ...ติดเส้นเดียว สองเส้น และสามเส้น ถ้าติดครบสี่เส้น เรียก “กรอบกระจก”หลับตานึกภาพพิมพ์พระ เอาพระมาวางเรียงๆกัน ก็จะเห็นส่วนเนื้อพระที่อยู่นอกกรอบกระจก...น้อยบ้าง มากบ้าง...ดูรวมๆก็เห็นว่าขนาดพระไม่เท่ากัน ไม่งามตามาถึงสมเด็จกรุเจดีย์เล็ก ซึ่งผมเชื่อว่า ฝีมือช่างเดียวกับสมเด็จ แต่ช่างเปลี่ยนแนวเส้นกรอบกระจก เซาะร่องขอบพระให้ลึก แกะพิมพ์ลงในช่องว่าง...ผลที่ตามมา คือได้พระที่ขนาดเท่ากันพัฒนาการการแกะขอบบังคับ ถ้าเริ่มจากกรุเจดีย์เล็ก ซึ่งน่าจะสร้างไล่หลังพระกรุเจดีย์ใหญ่ (บางขุนพรหม) ช่างแกะแม่พิมพ์พระ ก็ใช้ตามกันต่อมาในหมู่พระตระกูลสมเด็จด้วยกันถ้ายึดหลัก...นี้ แม่พิมพ์หลวงปู่อ้น พิมพ์ประคำรอบ...ไปเทียบกับสมเด็จอรหัง พิมพ์เล็กไม่มีซุ้มรัศมี...ที่เห็นว่า น่าจะฝีมือเดียวกัน...ปัญหาจึงอยู่ที่...สมเด็จอรหัง ที่ว่าอาจารย์สมเด็จโตสร้าง...จริงแท้แน่หรือ?สมเด็จอรหังพิมพ์ใหญ่เนื้อแดง หลังยันต์โต๊ะกัง มีออกที่วัดสร้อยทอง แม่พิมพ์หน้าคล้ายกัน จึงเป็นช่องทางให้คิดไปได้... สมเด็จอรหังไม่ว่าเนื้อขาว เนื้อแดง หลังจาร หลังเรียบ หลังโต๊ะกัง ออกจากวัดสร้อยทองจะเป็นอาจารย์กุย สมภารองค์ก่อนๆ สร้าง หรือสมภารองค์ไหน ค่อยมาไล่เลียงกันอีกทีนอกจากเรื่องฝีมือช่าง...มาถึงเนื้อพระ ทั้งหลวงพ่ออ้น ทั้งอรหัง...มีทั้งเนื้อละเอียด เนื้อหยาบปนทราย...คนเล่นพระผงเป็น เอ้า! ก็เหมือนกันไปอีกนี่เป็นแค่ประเด็นสงสัย...เท่านั้น แต่ความจริงในตลาดพระ ขอให้เป็นพระแท้...สมเด็จอรหัง ราคาหลักแสน หลวงพ่ออ้น สวยเฟี้ยวแค่ไหนไปได้แค่หลักหมื่นถ้าดูพระผง...สองสำนักนี้เป็น ก็ต้องถือว่า ขึ้นบันไดชั้นสาม ออกแรงอีกก้าว ขึ้นชั้นสี่ ความหวังที่จะได้พระสมเด็จวัดระฆัง บางขุนพรหม...ก็คงไม่ไกลเกินไป.พลายชุมพล
