ยุคตำนานปรัมปราราว 4-6 พันปีที่แล้ว ชาวจีนเล่าขานต่อๆกันมา 3 เรื่อง แลหลังแดนมังกร ตำนานเหตุการณ์และบุคคลสำคัญในประวัติศาสตร์จีน (ถาวร สิกขโกศล แปล สำนักพิมพ์นานมี พ.ศ.2533)หวงตี้พิชิตซือหยิว ยี่ยิงดวงอาทิตย์เก้าดวง โลดโผนโจนทะยานเกินจะจินตนาการครับ เรื่องที่สาม กุ่นและหยูขจัดอุทกภัย...ฟังแล้ว เป็นเรื่องจริงจัง จับต้องได้สมัยพระราชาตี้เหยา เกิดอุทกภัยเสมอ ราษฎรต้องอุ้มลูกจูงหลานหนีน้ำกันทั่วทุกหนทุกแห่งบางคนก็หนีไปอยู่ในถ้ำตามภูเขาสูง บางคนก็ปีนขึ้นไปขัดห้างอยู่บนต้นไม้ งูเงี้ยวและสัตว์ร้ายนานาก็ออกมาทำร้ายเสมอๆ ราชาผู้ทรงธรรมร้อนรนใจยิ่งนัก ปรึกษาขุนนางหาคนดีมีปัญญามาแก้ปัญหา“กุ่น” เป็นคนแรกที่ถูกเลือกให้ไปทำงานนี้ เขาสร้างเขื่อนกั้นน้ำทั้งสี่ทิศ แต่พอด้านนี้กั้นน้ำไว้ได้ ด้านโน้นน้ำก็ไหลทะลักเข้ามา กุ่นทำเช่นนี้อยู่เก้าปี ก็ยังไม่สามารถขจัดอุทกภัยได้“ซุ่น” ผู้ตรวจราชการของพระราชา...ออกไปตรวจราชการพบว่า ในงานเกณฑ์คนมากมหาศาลสู้อุทกภัยนั้น กุ่นฉวยโอกาสขูดรีดเอาทรัพย์สินของราษฎร ซุ่นโกรธมาก สั่งประหารกุ่นทันทีที่ภูเขาหยู่ซานเมื่อซุ่นได้ครองราชย์ต่อจากราชาตี้เหยา ก็ได้ทรงปรึกษาเหล่าขุนนาง เลือกหาคนเก่งคนดีไปแก้ปัญหาอุทกภัย ขุนนางทั้งหลายเสนอหยู บุตรชายของกุ่นผู้ถูกประหารหยูท่องเที่ยวไปทั่วแผ่นดินจีน ตรวจดูสภาพภูเขา แม่น้ำ ลำคลอง ห้วยหนอง คลองบึงอย่างละเอียด แล้วจึงคิดหาวิธีแก้ปัญหาน้ำท่วม เขาใช้วิธีการไม่เหมือนกันบางทีก็ให้สร้างเขื่อน บางทีก็ขุดลอกคลอง บางทีก็ขุดโค่นภูเขา เพื่อให้น้ำไหลผ่านไปได้สะดวกหยูบากบั่นมุ่งมั่นทำงานโดยไม่ได้คิดถึงตัวเอง จนอายุล่วงสามสิบปี จึงได้หญิงแซ่ถูซานเป็นภรรยาแต่งงานได้สามวัน ก็ต้องจากบ้านไปแก้ปัญหาน้ำท่วมต่อ เขาสู้กับปัญหาน้ำท่วมสิบสามปี เดินผ่านบ้านตัวเองสามครั้ง แต่ไม่มีเวลาแวะเข้าบ้านเลยแม้ได้ข่าวภรรยาคลอดลูก ก็ติดพันงานไม่ได้กลับไปดูแล ใจจดจ่ออยู่กับทุกแง่เงื่อนปัญหาที่ประเดประดังเข้าหา ในที่สุดหยูก็สามารถขจัดอุทกภัยได้สำเร็จทุกแม่น้ำลำคลองไร้เกาะแก่งกีดขวางทางน้ำไหล หนองบึงไม่ตื้นเขิน น้ำจากทางน้ำทุกสายไหลลงทะเลได้ราบรื่นในพื้นที่ที่เหมาะสม หยูแนะนำราษฎรให้ปลูกพืชพันธุ์ธัญญาหารและหม่อน เมื่อดินอุดม ชลประทานดี ผลิตผลการเกษตรจึงก้าวหน้าประชาชนอยู่เย็นเป็นสุข ชนเผ่าต่างทั่วทุกทิศต่างพากันมาสวามิภักดิ์ หันไปทางไหนทั่วประเทศจีนเห็นแต่ภาพความเจริญรุ่งเรืองครั้นพระราชาซุ่นชราลงก็ทรงมอบราชสมบัติให้หยู หยูก็ปฏิบัติตามแบบตี้และซุ่น โดยทรงเลือกอี้ ผู้มีความรู้ความสามารถดีเป็นรัชทายาทสิบปีต่อมา หยูออกตรวจราชการไปยังดินแดนรอบนอกห่างไกล ไปสิ้นชีวิตอยู่ที่ตำบลหุ้ยจี่ก่อนพุทธศักราช 1663 ปี ขนบการตั้งพระราชาจากความสามารถก็พลิกผัน ฉี่ลูกชายของหยูขัดคำสั่งพ่อ จับอี้ฆ่าแล้วตั้งตัวเองเป็นกษัตริย์ สถาปนาราชวงศ์แรกของจีน คือ ราชวงศ์เซี่ยนับแต่นั้นระบบการเลือกคนเก่งคนดีมาแก้ปัญหาอุทกภัย แล้วให้ขึ้นปกครองบ้านเมืองก็เปลี่ยนมาเป็นจากพ่อมาสู่ลูก อาจเป็นเพราะระบบเลือกคนเก่งคนดี...หมดไปตั้งแต่สมัยนั้นล่ะกระมัง...บ้านเมืองทั้งโลกในวันนี้ก็ยังมีปัญหาอุทกภัยอยู่ไม่ขาดบางบ้านเมืองที่เพิ่งเห็นๆกันมากับตา...ชาวบ้านเขาเห็นๆกันว่า ผู้นำท่านดันทุรังเลือกใครก็ไม่รู้ไปทำงาน...เคราะห์หามยามร้าย เลยเหมาลงชาวบ้าน นี่ยังเถียงกันไม่จบเลยครับ บางคนว่าตายแค่ร้อย บางคนว่าตายเป็นพัน.กิเลน ประลองเชิงคลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม
