วิกฤติถึงรู้สึก...น้ำท่วมใหญ่ภาคใต้โดยเฉพาะที่หาดใหญ่ถึงรู้อะไรเป็นอะไรทั้งสาเหตุและอารมณ์ที่อ่อนไหวเมื่อยามทุกข์ ขนาดว่าบรรดาอาสาสมัครที่เสียสละยังต้องหนีตายเพราะความเข้าใจผิดก็ต้องให้อภัยในภาวะจิตใจที่ไม่ปกติเช่นนั้นที่ต้องพูดถึงก็คือนักการเมืองที่เข้ามาบริหาร หากไม่รู้ก็ต้องหาคนรู้มาทำมาแก้ปัญหาไม่ใช่งูๆปลาๆไปเรื่อย“หาดใหญ่” นั้นมีปัญหาที่ไม่มีทางระบายน้ำออกโดยเร็วได้ทำให้น้ำท่วมหนัก ดังนั้นจึงต้องแก้ไขที่ต้นตอคือช่องทางระบายน้ำเพื่อให้น้ำไหลออกอย่างรวดเร็วความเจริญของเมืองที่ปราศจากการวางแผนอย่างเป็นระบบ สิ่งก่อสร้างที่เกิดขึ้นภายหลังจึงปิดทางน้ำทำให้น้ำท่วมอย่างรวดเร็วจนเกิดปัญหาไม่ต่างไปจากบรรดาเกาะต่างๆที่เป็นแหล่งท่องเที่ยวความเจริญจึงแผ่ขยายอย่างรวดเร็ว สิ่งก่อสร้างใหม่ๆจึงเกิดขึ้นเต็มไปหมดโดยเฉพาะโรงแรมที่ติดทะเลติดชายหาดโดยเจ้าของกิจการไม่ได้คิดอะไร ก่อสร้างตึกอาคารจนปิดทางเดินน้ำที่ไหลลงสู่ทะเลทำให้น้ำท่วมถนนท่วมเมืองตามมามารู้อีกทีก็พินาศไปแล้ว!นี่จึงเป็นบทเรียนของผู้คนที่อาศัยอยู่บนพื้นที่ที่เกิดปัญหาโดยเฉพาะแหล่งท่องเที่ยวต่างๆที่ความเจริญทำให้เกิดความเปลี่ยนแปลงไม่ต่างกับนักการเมืองที่คิดว่าตัวเองรู้ทุกเรื่องจึงรู้จริงบ้าง ไม่รู้จริงบ้าง แต่ก็ต้องทำเป็นรู้ มิฉะนั้นเสียฟอร์มหมดหรือบรรดามีที่จบวิศวะมาก็เถอะ หากไม่ตรงกับสาขาที่เรียนมาก็หาใช่ว่าจะรู้ได้ทุกเรื่อง โดยเฉพาะเรื่อง “น้ำ” ต้องรู้จริงจึงเข้าใจธรรมชาติของมันได้เมื่อรู้ไม่จริงก็ทำให้ประเมินสถานการณ์ผิดพลาด“เอาอยู่” อย่างสมัยนายกรัฐมนตรีหญิงคนหนึ่งว่าไว้ที่ไหนได้น้ำท่วมหนักที่สุดกรุงเทพฯก็ยังโดนเลยอย่างคราวนี้ก็ไม่ต่างกันเพียงแต่ขอบเขตพื้นที่ไม่มากนักนอกจากหาดใหญ่และจังหวัดใกล้เคียงก็โดนกันระนาวที่เคยแก้ปัญหาได้แต่มาเจอเรื่องนี้ก็ทำอะไรแทบไม่เป็นบริหารจัดการได้ห่วยแตก ตั้งคณะกรรมการรับผิดชอบล่าสุดก็ไม่ถูกต้องตามเนื้องานการสั่งการจึงว่ากันไปคนละทิศละทางปล่อยให้ชาวบ้านต้องติดแหง็กแทบอดตายเพราะส่งอาหารไม่ได้เข้าไม่ถึงนี่เป็นบทเรียนที่เอาชีวิตคนไปสุ่มเสี่ยงอย่างน่าเวทนา“อนุทิน ชาญวีรกูล” หากอยากเป็นนายกรัฐมนตรีต่อไปคงได้บทเรียนจากงานนี้ไปมากพอสมควร และรู้ว่าอะไรควรทำอะไรที่ต้องทำไม่ใช่แค่พูดว่าต้องแก้แบบยั่งยืนแต่ไม่รู้วิธีทำที่ชัดเจนอย่างหาดใหญ่สั่งการล่วงหน้าได้เลยว่าต้องหาช่องทางที่จะทำให้น้ำไหลลงทะเลอย่างรวดเร็วซึ่งเป็นทางเดียวที่จะแก้ปัญหาได้ถ้าไม่ทำตั้งแต่วันนี้น้ำก็จะท่วมทุกครั้งยิ่งสถานการณ์สภาพอากาศที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วโลกร้อนมากขึ้น น้ำก็จะมากขึ้น ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแม้แต่ประเทศไทยยังอาจจะจมน้ำหายไปจากแผนที่ได้!"สายล่อฟ้า"คลิกอ่านคอลัมน์ “กล้าได้กล้าเสีย” เพิ่มเติม
