ต่อลมหายใจ...เป็นตำนานอยู่คู่การเมืองไทย ถือว่าเป็น “สถาบันการเมือง” พรรคแรกก็ว่าได้ “ประชาธิปัตย์” ที่รู้จักกันดีในฐานะพรรคฝ่ายค้านที่ยอดเยี่ยม พรรคการเมืองต่างก็กลัวทั้งนั้นแต่พอเป็นรัฐบาลกลับตรงกันข้ามคือไม่มีประสิทธิภาพนี่เป็นการฉายภาพกว้างๆ เพื่อจะได้เห็นบทบาทในทางการเมืองที่ได้เห็นและคุ้นตาจากพรรคที่โด่งดังจนใกล้จะดับชีพนักการเมืองในสังกัดที่มีชื่อเสียงต่างพากันลาออกไม่ก็เลือกไปสังกัดพรรคอื่น เหลือแต่ผู้เฒ่าที่ยังรักษาความเป็นเลือดสีฟ้าได้อย่างคงทนเท่านั้น“เฉลิมชัย ศรีอ่อน” หัวหน้าพรรคคนล่าสุด ได้ยื่นใบลาออกจากตำแหน่งอ้างว่าสุขภาพไม่ดีแต่เหตุผลจริงๆนั้นมิอาจทราบได้...แม้ว่าจะทำให้ได้ สส.ชุดปัจจุบันจำนวน 25 คนได้ แต่ภาพลักษณ์ของพรรคก็ไม่ดีขึ้นเนื่องจากเกิดปัญหาด้าน “อุดมการณ์” ทำให้มีการลาออกจากพรรคไปหลายคนพูดชัดๆก็คืออยู่ในภาวะ “ขาลง” ที่หาทางฟื้นตัวได้ยาก“เฉลิมชัย” ถ้าว่ากันตามสภาพที่เป็นจริง เขาเป็นนักการเมืองประเภทลูกทุ่งใจถึงแต่เมื่อในสนามลูกกรุงเขายังเป็นรองนักการเมืองคนอื่นๆอีกเยอะโอกาสที่จะนำพาพรรคให้โตไปกว่านี้คงยาก!นี่ก็น่าจะเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เขาต้องเปิดทางให้คนอื่นๆ มาทำหน้าที่แทน“ประชาธิปัตย์” นั้นพ่ายแพ้ระบอบ “ทักษิณ” มาตลอดไม่สามารถชนะการเลือกตั้งได้ แต่วันนี้ระบอบ “ทักษิณ” กำลังจะหมดลมหายใจจึงน่าจะเป็นโอกาสดีที่ “ประชาธิปัตย์” จะปรับกระบวนพรรคกันใหม่แบบ “ยกเครื่อง” ทั้งหาหัวหน้าพรรค ทีมบริหารและนโยบายที่ต่างออกไปจากเดิมแม้จะยึด “อุดมการณ์” ได้อย่างมั่นคงแต่ก็ต้องปรับแนวคิดให้ทันสมัยสอดคล้องกับสภาพสังคมที่เปลี่ยนไป เพราะแม้ว่าจะมีความพยายามที่จะดึงคนรุ่นใหม่เข้าพรรคแต่แนวทางยังเหมือนเดิมก็ไปไม่รอดนี่จึงเป็นโอกาสดีที่จะเริ่มต้นกันใหม่!คำถามก็คือแล้วจะให้ใครเป็นคนนำพรรคต่อไปกองเชียร์คงมองไปที่ “อภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ” อดีตหัวหน้าพรรคและอดีตนายกรัฐมนตรีที่น่าจะหวนคืนกลับมานำพรรคอีกครั้งหนึ่งประเด็นสำคัญก็คือนอกจากได้หัวหน้าพรรคคนใหม่แล้วทำอย่างไรจึงจะดึงคนเก่าที่มีความรู้ความสามารถกลับมาเป็นฟันเฟืองสำคัญได้อีกทั้งจะต้องระดมสมองเพื่อสร้างนโยบายใหม่ๆที่สามารถสร้างคะแนนนิยมเพื่อแข่งกับพรรคการเมืองอื่นเหลือเวลาอีกไม่มากนักจะมีการยุบสภาเพื่อเลือกตั้งใหม่วันนี้ต้องยอมรับว่าพรรคการเมืองที่จะชิงชัยกันในสนามเลือกตั้งนั้นคือพรรคประชาชน พรรคภูมิใจไทยและพรรคเพื่อไทยแต่ดูเหมือนว่าสังคมกำลังมองหาและต้องการได้พรรคการเมืองใหม่ที่พอจะพึ่งหวังได้ในทางเลือกที่จำกัดแค่นี้คือเป็นพรรคที่ได้รับการยอมรับทั้งคนรุ่นเก่าและรุ่นใหม่ที่สำคัญคือไว้วางใจได้ไม่โกงไม่กินพัฒนาประเทศให้เจริญก้าวหน้าต่อไปได้!“สายล่อฟ้า”คลิกอ่านคอลัมน์ “กล้าได้กล้าเสีย” เพิ่มเติม
