ล่มจนต้องเลื่อน...นับเป็นครั้งที่ 2 ที่ทำให้การประชุมเพื่อเลือกหัวหน้าพรรคและกรรมการบริหารพรรคชุดใหม่ของประชาธิปัตย์เกิดปัญหาเมื่อองค์ประชุมไม่ครบ...เหตุการณ์ลักษณะนี้เกิดขึ้นมา 2 ครั้งติดต่อกันก็เพราะฝ่ายที่รู้ตัวว่า หากปล่อยให้มีการประชุมจะทำให้ฝ่ายตนพ่ายแพ้ก็เลยเล่นเกมให้มันยุ่งเข้าไว้เผอิญเวลานี้อยู่ในช่วงที่มีการจัดตั้งรัฐบาลชุดใหม่ ซึ่ง “เพื่อไทย” กำลังดำเนินการอยู่ “ประชาธิปัตย์” เป็นพรรคหนึ่งที่มีโอกาสเข้าร่วมด้วยประกาศตัวในลักษณะที่ต้องการจะเข้าร่วมด้วยคือ กลุ่มของทีมที่จะชนะเลือกหัวหน้าพรรคจึงถูกอีกฝ่ายหนึ่งฉวยโอกาสโยง 2 เรื่องให้เป็นเรื่องเดียวกันเน้นย้ำ “อุดมการณ์” ที่จะไม่ร่วมกับพรรคที่มีประวัติเรื่องโกงกินในความหมายก็คือ “เพื่อไทย” ที่เคยเป็นคู่แข่งกันมาตลอดเลยเอาเรื่องนี้บวกกับเรื่องภายในพรรคเพื่อโน้มน้าวใจให้คนในพรรคหันมาสนับสนุนอีกฝ่ายหนึ่งแต่คงประเมินแล้วว่าไม่ประสบความสำเร็จจึงเบี้ยวประชุมทำให้ทุกอย่างดำเนินการต่อไม่ได้ก็นี่แหละพรรคเก่าแก่ระดับ “สถาบัน” การเมืองของไทยที่กำลังตกต่ำขนาดหนัก ทำท่าหาทางฟื้นตัวเข้าสู่ความเป็นปกติไม่ได้หลังพ่ายแพ้การเลือกตั้งอย่างหลุดลุ่ยแบบไม่คาดคิดมาก่อนภายในพรรคที่มีปัญหาอยู่แล้ว จึงมีสภาพระส่ำระสายอย่างชัดเจนแกนนำอาวุโสพยายามจะเรียกความเป็น “เอกภาพ” เพื่อฟื้นฟูด้วยการสร้างความสามัคคีเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันยึด “อุดมการณ์” ให้มั่นคงเพื่อผลักดันแต่เมื่อเข้าสู่สถานการณ์ที่เป็นจริงกลับเกิดปัญหาขัดแย้งเลือกข้างเลือกฝ่าย จนสร้างรอยร้าวให้หนักเพิ่มมากขึ้นไปอีก“ชวน หลีกภัย”-“บัญญัติ บรรทัดฐาน” ผู้อาวุโสแทนที่จะวางตัวตนให้เหมาะสมเพื่อเป็น “หลัก” ให้พรรคแต่กลับไปถือหางอีกฝ่ายสนับสนุนบุคคลที่คิดว่าจะแก้ปัญหาได้!เป็นเรื่องกินใจกันมานานแล้วเพียงแต่ไม่เอ่ยชื่อตรงๆเท่านั้น แต่ละไว้ในฐานะเข้าใจว่าใครเป็นใครปัญหาในประชาธิปัตย์ทำท่าจะเป็นหนังเรื่องยาวไม่ต่างไปจากการตั้งรัฐบาลสักเท่าใด แต่ครั้งนี้ถือว่าหนักเอาเรื่องแม้แต่ปูชนียบุคคลทรัพยากรที่มีค่าของพรรคก็อยู่ในวังวนนั้นด้วย ก็เพราะความที่หลงคิดติดว่า “พรรคของกู” จนลืมสภาพความเป็นจริงที่อ้างความเป็นประชาธิปไตยนั้นก็แค่ลมปากเท่านั้นเพราะปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ใช่วิถีทาง แต่เป็นเรื่องของความ“ยึดติด” มากกว่าแม้เคยสร้างจนเป็นบุญคุณให้พรรคอย่างใหญ่หลวง แต่การไม่ปรับเปลี่ยนให้เกิดสิ่งใหม่ๆเพื่อการพัฒนามันก็ชำรุดได้ยิ่งการเมืองได้เปลี่ยนไปสู่ฉากทัศน์ใหม่ๆก้าวตามไม่ทันก็มีแต่จะต้องล้มหายตายจากได้!“สายล่อฟ้า”คลิกอ่านคอลัมน์ "กล้าได้กล้าเสีย" เพิ่มเติม
