อังคาร 21 ธันวาคม 2564 ผมนั่งประชุมในกรุงเทพฯ กับคนลาว 3 คน และคนรัสเซีย 3 คน ทั้งลาวทั้งรัสเซียไม่สบายใจที่มีสื่อไทยโจมตีรถไฟลาว-จีน คนโจมตีอาจจะรู้สึกว่าสิ่งที่ตัวเองเผยแพร่ออกไปเป็นเรื่องเล็ก ทว่าสำหรับคนลาวที่นั่งประชุมอยู่ด้วยกัน คิดว่าเป็นเรื่องที่ไม่ธรรมดาวันอาทิตย์ที่ 19 ธันวาคม 2564 สถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งชาติลาวแพร่คลิปวิดีโอความยาว 12.30 นาที หัวข้อ “สายตาอคติของนักข่าวไทยบางคนต่อรถไฟลาว-จีน” ซึ่งคนที่ดูและฟังคลิปนี้จะทราบว่า ลาวโต้ตอบสื่อมวลชนบางคนของสถานีวิทยุโทรทัศน์แห่งประเทศไทย หรือ สทท. หรือ NBT กรมประชาสัมพันธ์ ซึ่งเป็นสื่อของรัฐบาลไทย“หลังจากทางรถไฟสายนี้เปิดใช้แล้ว คนลาวจะไม่มีปัญญาได้ขี่ เพราะคนลาวมีเงินเดือนน้อย แต่ราคาตั๋วรถไฟแพง จะทำให้รถไฟขาดทุนเพราะมีผู้โดยสารน้อย และรัฐบาลลาวจะไม่สามารถใช้หนี้ที่กู้ยืมมาจากจีนได้”การวิเคราะห์ของสื่อรัฐบาลไทยทำให้คนลาววิจารณ์กันในสังคมออนไลน์อย่างกว้างขวาง บางคนถึงขนาดบอกตรงๆว่า สื่อไทยคนนี้ไม่มีปัญญาที่จะให้คนมาชมรายการของตนเอง จึงโจมตีและดูถูกประชาชนของประเทศเพื่อนบ้านด้วยวิธีสกปรก เพื่อดึงให้คนชมรายการสถานีวิทยุกระจายเสียงแห่งชาติลาวอธิบายว่า ทางรถไฟลาว-จีน เป็นโครงการยุทธศาสตร์เพื่อเปลี่ยนจากประเทศที่ไม่มีทางออกทะเลไปสู่การเชื่อมโยงกับภูมิภาค โดยสอดรับกับข้อริเริ่ม 1 แถบ 1 เส้นทางของจีน ถ้ารัฐบาลลาวไม่คิดละเอียดรอบคอบ ก็คงจะไม่กล้าตัดสินใจลงทุนร่วมกับรัฐบาลจีนสร้างทางรถไฟสายนี้นายพันคำ วิพาวัน นายกรัฐมนตรี สปป.ลาว ให้สัมภาษณ์สถานีวิทยุสากลแห่งประเทศจีน (CRI) ประจำลาว ก่อนการเปิดใช้ทางรถไฟว่า... “สื่อมวลชนบางประเทศพยายามบิดเบือนความจริงเกี่ยวกับเส้นทางรถไฟลาว-จีน ซึ่งถือว่าเป็นการไม่หวังดีต่อประชาชนลาวและรัฐบาลลาว”...“เขาบอกว่าจีนเข้ามายึดลาวหมดแล้ว ลาวเป็นหัวเมืองขึ้นทางด้านเศรษฐกิจของจีนหมดแล้ว อันนี้คือข่าวบิดเบือน เพราะจริงแล้ว นี่เป็นความต้องการของประชาชนลาว ข้าพเจ้าเคยบอกว่าเอาไหม 5 ประเทศที่อยู่รอบๆลาว ถ้าเส้นทางรถไฟสายนี้สำเร็จ ก็จะเป็นเส้นทางรถไฟสายแรกที่เกิดอยู่ใน 5 ประเทศซึ่งได้รับความสำเร็จไปด้วย และเป็นความมุ่งมาดปรารถนาของประชาชนลาวที่อยากมี แล้วถ้าเราอยากมีทางรถไฟ มันผิดตรงไหน ทางรถไฟรับใช้มนุษย์ รับใช้การขนส่งสินค้า รับใช้ผลประโยชน์ทางด้านการค้า การท่องเที่ยว”นายกรัฐมนตรีลาวยังพูดต่ออีกว่า...“ยังมีผู้โจมตีอีก บอกว่ารัฐบาลลาวเป็นหนี้สินจีนมหาศาลจากทางรถไฟ ซึ่งก็ไม่ถูก ผู้ที่เป็นหนี้คือบริษัททางรถไฟลาว-จีน เมื่อบริษัทเป็นผู้ติดหนี้ บริษัทก็ต้องเป็นผู้หาเงินมาใช้หนี้ โดยได้รับการอุ้มชู สนับสนุนของสองรัฐบาลลาว-จีน”จากการสัมภาษณ์ตัวแทนประชาชนและสื่อมวลชนลาว ทุกคนเห็นตรงกันว่าสื่อของรัฐบาลไทยคนนี้เสียมารยาทที่ดูถูกและไปยุ่งเรื่องของลาวโดยที่ไม่รู้ข้อเท็จจริง...“เรายังไม่เคยยุ่งเรื่องของประเทศไทย ไม่เคยพูดดูถูกคนไทย แต่ทำไมจึงมาดูถูกคนลาว ไม่มีมารยาท”...“ถ้าลาวเป็นหนี้จีน เขามาเดือดร้อนอะไรด้วย เขาก็ไม่ได้มาช่วยลาว ใช้หนี้ให้ด้วยนี่”สื่อของรัฐบาลลาวบอกว่า นักข่าวของสถานีโทรทัศน์ของรัฐบาลไทยบิดเบือนความจริง ดูหมิ่นคนลาว และนี่ไม่ใช่เกิดขึ้นเป็นครั้งแรก มีการใส่ร้ายป้ายสีรัฐบาลลาวและคนลาวมาจนนับครั้งไม่ถ้วน เมื่อถูกทักท้วงก็จะไปขอโทษที่สถานทูตลาวประจำไทย หรือขอโทษผ่านรายการของตนว่า ไม่ได้ตั้งใจ หรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์ผมอยากขออนุญาตแนะนำคนไทยให้ช่วยกัน “ถนอม” น้ำใจเพื่อนบ้าน โดยเฉพาะเพื่อนบ้านที่มีพรมแดนประชิดติดกับไทย ท่านใดที่รู้ตัวเองว่ายัง “อ่อน” ประสบการณ์ในประเทศใด ก่อนจะวิพากษ์วิจารณ์อะไร ก็ควรจะเดินทางไปสัง “เกต” ด้วยตนเองว่าประชาชน “พล” เมืองของประเทศนั้น มีทัศนคติในเรื่องที่เราจะนำมาบอกเล่าเก้าสิบกับผู้อ่านและผู้ชมของเราอย่างไร.นิติการุณย์ มิ่งรุจิราลัยsonglok1997@gmail.com
