ซีรีส (Ceres) เป็นวัตถุที่ใหญ่ที่สุดในแถบดาวเคราะห์น้อยระหว่างดาวอังคารและดาวพฤหัสบดี ค้นพบเมื่อปี พ.ศ.2344 โดยจูเซ็ปเป ปีอาซซี นักดาราศาสตร์ชาวอิตาลี ซีรีสถูกจัดเป็นดาวเคราะห์แคระ (Dwarf planets) โดยเชื่อกันมานานว่ามันเป็นหินอวกาศที่แห้งแล้ง ด้วยความที่โคจรในแถบดาวเคราะห์น้อยระหว่างดาวอังคารและดาวพฤหัสบดี ทำให้ยานอวกาศดอว์นขององค์การนาซา จับภาพพื้นผิวที่มีความละเอียดสูงของซีรีสได้ล่าสุด ทีมนักวิทยาศาสตร์จากสหรัฐอเมริกาและยุโรปได้วิเคราะห์ภาพที่จับได้จากดาวเคราะห์ดวงน้อยนี้ในระยะทางประมาณ 35 กิโลเมตร ซึ่งทีมมุ่งความสนใจไปที่หลุมอุกกาบาตออกเคเตอร์ (Occator) อายุ 20 ล้านปี และพิจารณาว่าพื้นที่ดังกล่าวน่าจะมีแหล่งกักเก็บของเหลวที่กว้างใหญ่อยู่ใต้พื้นผิว ทีมได้ค้นพบการปรากฏตัวของสารประกอบไฮโดรฮาไลต์ (hydrohalite) ซึ่งเป็นแร่ที่พบได้ทั่วไปในน้ำแข็งในทะเล แต่จนถึงขณะนี้ยังไม่เคยมีใครสังเกตเห็นจากโลกนักวิทยาศาสตร์จากสถาบันวิจัยดาราศาสตร์แห่งชาติอิตาลี ในกรุงโรม เผยว่าไฮโดรฮาไลต์เป็นสัญญาณที่ชัดเจนว่าซีรีสเคยมีน้ำทะเล และตอนนี้สามารถพูดได้ว่าดาวเคราะห์แคระซีรีสเป็นโลกแห่งมหาสมุทรเช่นเดียวกับดวงจันทร์บริวารของดาวเสาร์ และดวงจันทร์บริวารของดาวพฤหัสบดี.
