คืนหนึ่ง...ในห้วงยามวาระเวลาแห่งความโศกาลัยล้นพ้นยิ่งนักนี้ รายการ “ครั้งนั้นของฉันกับในหลวง รัชกาลที่ ๙” ได้นำเด็กสาววัย 23 ปี และหนุ่มน้อยวัย 15 ปี มานั่งบอกเล่าถึงเรื่องราวที่เป็นไปในช่วงชีวิตที่ผ่านมา...สุดซาบซึ้งแสนประทับชีวิตด.ช.นที บุญยสุขานนท์ นักเรียนชั้น ม.4 อายุ 15 ปี และ น.ส.ฟ้า ณัฐธิดา สมงาม บัณฑิตปริญญาตรี เกียรตินิยมอันดับ 2 อายุ 23 ปี ในบุคลิกเรียบร้อย สุภาพ สุขุม หนักแน่น พูดจาชัดถ้อยชัดคำ ชัดเจน และชัดกระจ่างนที (แอบ) เขียนจดหมายถวายฎีกาในหลวงตั้งแต่อายุได้ 7 ขวบ เมื่อได้ทราบจากคำบอกเล่าของแม่ว่าพระองค์ท่านคือ “เทวดาเดินดิน” จากการได้เห็นพระองค์ในภาพปฏิบัติพระราชกรณียกิจต่างๆทางโทรทัศน์“แม่บอกผมว่าท่านเป็นพระมหากษัตริย์ ท่านเป็นเทวดาเดินดิน คอยช่วยเหลือประชาชน”ในฉับพลันทันใด เด็กน้อยจึงตัดสินใจเขียนจดหมายด้วยดินสอเล่มน้อย ลายมือบรรจงสวยงาม แล้วใส่ซองติดแสตมป์ จ่าหน้าซองถึง “ในหลวง อ.เมือง จ.กรุงเทพฯ”บอกเล่าถึงความทุกข์เรื่องที่อยู่อาศัย และความป่วยไข้เรื้อรังที่ไม่ยอมไปรับการรักษาของลุงผู้เป็นเสมือนพ่อ เพราะกลัวจะไม่มีเงินให้เขาไปโรงเรียนส่วนฟ้า ณัฐธิดา ในวัย 11 ขวบขณะนั้น เขียนจดหมายถวายฎีกา บอกเล่าถึงความยากจนของตนกับยาย กลัวไม่ได้เรียนหนังสือสูงๆ เพื่อตอบแทนพระคุณยายทั้งสองได้รับจดหมายตอบรับจากทางสำนักพระราชวัง ได้รับความช่วยเหลือจาก “พระองค์ท่าน” อย่างทันท่วงทีพ่อลุงของนที ได้รับการส่งตัวไปรักษาที่โรงพยาบาลรามาธิบดี เป็นเวลายาวนานถึง 8 ปีเต็ม บ้านที่นทีอยู่อาศัยก็ได้รับการสร้างให้ใหม่ทั้งนทีและฟ้าได้รับทุนการศึกษา เป็นนักเรียนนักศึกษาในพระบรมราชานุเคราะห์ ตราบจนถึงวันนี้ความใฝ่ฝันในวันข้างหน้าของนที คือการได้เป็น “ทหารม้ารักษาพระองค์” และพร้อมสละชีพได้ทุกเมื่อเพื่อราชวงศ์ทุกพระองค์นี่คือ “สองก้อนดิน” ในหลายแสนก้อนที่ “เทวดาเดินดิน” พระองค์นี้ได้หลอมสร้างอย่างเต็มเลือดเต็มเนื้อ ด้วยพระคุณอันหาที่สุดมิได้เลย.“ดร.ศาสตร์ธนิก จุลมณี”แจ๋วริมจอjaewrimjor@gmail.com
