เย็นย่ำวันอาทิตย์ ผมอ่านเรื่อง พระสังกัจจายน์ จากหนังสือฝรั่ง มหัศจรรย์แห่งสัญลักษณ์ เครื่องราง และเคล็ดลับนำโชค (ปิยะแสง จันทรวงศ์ไพศาล แปล สำนักพิมพ์ซีเอ็ดฯ) เป็นเรื่องสุดท้ายไปถึงงานแต่ง ได้ของชำร่วยเป็นพระสังกัจจายน์ รูปพรรณเหมือนกันเป๊ะ ถึงกับอมยิ้มเป็นเรื่องบังเอิญ แต่ก็อยากรู้ คู่บ่าวสาว เขาซ่อนนัยความคิดอะไรไว้ธรรมเนียมงานแต่งสมัยใหม่ เขาก็ฉายหนังบอกเล่าเรื่องราว...หนุ่มนุ่งกางเกงขาสั้น นัดสาวไปไหว้พระที่วัด สาวเสี่ยงเซียมซีได้ใบที่ 16 แต่ไม่รู้คำทำนาย เพราะใบเซียมซีหมดบทกุ๊กกิ๊กหนุ่มสาว เดินต่อไป เรียกเสียงหัวเราะ เสียงฮาเป็นระยะ ปมปริศนาใบเซียมซีไม่มีก็ค่อยคลี่คลาย หนุ่มเป็นนักค้นทางอินเตอร์เน็ตตัวเก่ง ช่วยเพื่อนได้สารพัดเรื่องตอนท้าย เมื่อสาวบ่นหาใบเซียมซี หนุ่มก็หยิบ “ใบที่ 16” จากกระเป๋าสตางค์ยื่นให้ “เราเคยเสี่ยงได้ใบนี้เมื่อสองปีที่แล้ว”โอกาสดีมาถึง หนุ่มออกปากขอแต่งงาน สาวอ่านใบเซียมซี ถึงบท “จะพบเนื้อคู่สู่สมภิรมย์พักตร์” ก็ “ตกลง”ไม่น่าเชื่อ ก็ต้องเชื่อ เรื่องทุกเรื่อง ช่างสมพงษ์ลงตัวได้ถึงปานนั้นหนังรักโรแมนติกในจอจบ ผมจึงนึกออก ความรักความใคร่ของบ่าวสาวคู่นี้มีขึ้นและงอกงามในวัด เขาตั้งใจเลือกพระสังกัจจายน์ เป็นสื่อเล่าอีกเรื่องกลับถึงบ้าน ผมเปิดหนังสืออ่านต่อ พระสังกัจกัจจายน์ พุทมหายาน นิกายเซน ของจีน คือพระภิกษุอ้วนพลุ้ยร่างสูงใหญ่เปลือยพุง สีหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส หัวเราะเบิกบานตลอดเวลาข้างกายมีกระสอบใบใหญ่ในกระสอบเต็มไปด้วยขนมและของหวานสำหรับเด็กๆและคนจนบางตำนานว่า ท่านคือ อันกิดาอรหันต์ จีนเรียก อาซือตัวหล่อฮั่น มีชื่อเสียงเลื่องลือในการจับงูและรีดพิษงู ก่อนที่มันจะเพ่นพ่านไปทำร้ายมนุษย์กระสอบหลายใบที่ท่านพกไปด้วย มีไว้สำหรับใส่งูความเชื่อพระสังกัจจายน์ใจดี ให้โชคลาภ ทำให้มีคนมากมาย ต้องการไปลูบท้องอ้วนใหญ่ของท่าน ขอให้ความสุขทั้งหลายเข้าไปสู่ตัวความเชื่อเรื่องท่านช่วยจับงู ป้องกันภัย ก็ลูบท้องขอให้ความทุกข์ทั้งหลายทะลักไปเข้ากระสอบข้างตัวท่านเรียกว่า ขอได้ทั้งขึ้นทั้งล่องพุทธนิกายมหายานจีน เรียกท่าน “ปู้ไต้” ญี่ปุ่นเรียก โอเทอิ ถือเป็นหนึ่งใน 7 เทพเจ้านำโชคทางตะวันตก เรียกท่านว่า พระพุทธรูปหัวร่ออ่านเรื่องพระสังกัจจายน์จบ...ผมจึงต้องประเมินบ่าวสาวคู่นี้ใหม่...ผมรู้จักเจ้าบ่าวตั้งแต่ยังเล็กๆ ชื่อเล่นโจ้ ชื่อจริงเปิดการ์ดเชิญดู ธัชชัย ภิรมย์อนุกูลมีเหตุผลด้านดวงดาวตำราพยากรณ์จีน ดูเหมือนจะเป็นเรื่องชง ผู้พ่อจูงมือมาไหว้ผมปีละครั้ง สั่งให้เรียกผมว่าพ่อ ผมจึงมีลูกชายที่ไม่ต้องเลี้ยงเอง อีกหนึ่งคนไม่แปลกใจแล้ว... มุกเซียมซีใบที่ 16 ไม่ทิ้งลายสายเลือด น.นพรัตน์ นักแปลนิยายจีนระดับตำนาน หาของชำร่วยมงคลวันแต่งงาน ให้ความรู้สึกลึกซึ้งคมคายถึงใจผมจริงๆ.กิเลน ประลองเชิง
