ในอารมณ์กระหายไขว่คว้าหาผู้นำ...ผมเปิดหนังสือชุด ประวัติศาสตร์จีน “แลหลังแดนมังกร” (ถาวร สิกขโกศล แปล นานมีบุ๊คส์ พิมพ์ครั้งที่ 2 พ.ศ.2542) เลือกอ่าน ผู้นำยุคนิทานปรัมปรา ยุคเมื่อ 4–5 พันปีโน่น!
ก็อยากรู้...ผู้นำยุคหินใหม่ แบบไหน?
ในสามเรื่องผมเลือกเรื่องที่อ่านแค่ชื่อก็สะใจ... ยี่ยิงดวงอาทิตย์เก้าดวง
ในครั้งดึกดำบรรพ์ ตี้จุ้นเทพเจ้าแห่งสวรรค์เบื้องตะวันออกและพระชายา มีโอรสเป็นดวงอาทิตย์สิบดวง ดวงอาทิตย์ทั้งสิบผลัดกันโคจรไปในท้องฟ้า
แต่งานในหน้าที่ของอาทิตย์ทั้งสิบ นำมหันตภัยมาสู่มนุษย์ แผ่นดินร้อนระอุ ต้นไม้เหี่ยวเฉาตาย น้ำในแม่น้ำลำธารเหือดแห้ง ความร้อนระอุทำให้สัตว์ร้ายนานาออกจากป่า ถ้ำ ลำธาร และท้องทะเล มาทำร้ายมนุษย์
เดือดร้อนกันไปทั่วทุกหนทุกแห่ง
งานในโลกมนุษย์นี้เป็นหน้าที่ราชาตี้เหยาผู้ทรงธรรม แม่มดถูกมอบหมายให้ขึ้นปะรำไปทำพิธีขอฝน แต่เมื่อดวงอาทิตย์ทั้งสิบโคจรออกมา ก็แผดเผาแม่มดจนไหม้เกรียมตายคาปะรำ
เสียงร้องทุกข์คร่ำครวญของมนุษย์ดังขึ้นไปถึงสวรรค์ องค์เทพตี้จุ้นอยู่ไม่เป็นสุข จึงตัดสินใจส่ง “ยี่” ลงมายังโลกมนุษย์ เพื่อช่วยขจัดภัยพิบัติให้คนทั้งปวง
ยี่สะพายธนูวิเศษ คันธนูสีแดงลูกธนูสีขาว ซึ่งตี้จุ้นประทานให้ จูงมือฉางเอ๋อเมียรักลงมา เจอราชาตี้เหยาเล่าเรื่องความเดือดร้อน
ของประชาชนให้ฟัง ผู้คนทั้งหลายก็พากันมาวิงวอนให้ยี่ช่วยขจัดภัยพิบัติให้
ยี่ตระหนักถึงภัยพิบัติจากดวงอาทิตย์สิบดวงได้ดี จึงเอาลูกธนูพาดสาย น้าวคันธนูขึ้นขู่
แต่สิบดวงอาทิตย์ ซึ่งโอหังอวดดีเป็นนิสัย ก็ไม่แยแสสนใจ
ยี่เดินออกมายังลานกว้าง เล็งไปยังดวงอาทิตย์ดวงแรก “ขวับ” เสียงธนูลั่นออกไปจากสาย พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า แล้วก็มีนกสามขาสีเหลืองทองร่วงลงมา
...
“ขวับ ขวับ ขวับ” ยี่ยิงธนูติดต่อกันไป เห็นแต่เปลวเพลิงแดงฉานทั่วท้องฟ้า และนกยักษ์สีเหลืองทองสามขา ก็ร่วงหล่นติดๆกันลงมา
จนกระทั่งบนท้องฟ้า เหลือดวงอาทิตย์อยู่ดวงเดียว
ยี่ตั้งท่าจะยิงต่อ แต่พระราชาตี้เหยาห้ามไว้ อธิบายถึงประโยชน์ที่ดวงอาทิตย์มีต่อมนุษย์
ยี่ยิงดวงอาทิตย์เก้าดวงกำจัดภัยร้อนแล้งให้มนุษย์แล้ว ก็ออกไปกำจัดสัตว์ร้ายนานาชนิด ที่อาละวาดในดินแดนทางภาคกลางและภาคใต้
ภารกิจยี่สิ้นสุด บ้านเมืองสงบสุข ไปที่ไหนประชาชนยกย่อง
ยี่หลงตนลืมตัวกลายเป็นเย่อหยิ่ง เอาแต่เที่ยวเตร่ล่าสัตว์ นางฉางเอ๋อเห็นสามีเปลี่ยนไป กินยาอายุวัฒนะของเจ้าแม่ชีหวางหมู่ เทวีแห่งเขาคุนลุ้น อุ้มกระต่ายขาว
ตัดสินใจหนียี่ ลอยฟ่องขึ้นไปยังวิมานบนดวงจันทร์
ยี่ยิ่งเกรี้ยวกราด จนวันหนึ่ง ก็ถูกเฝิงเหมิงศิษย์คู่ใจ ที่แอบอิจฉายี่มานาน ใช้ท่อนไม้แอบตีหลังจนยี่ตาย
ยี่ผู้แกล้วกล้าลงจากฟ้ามากำจัดวิบัติภัยให้มนุษย์ แม้ชีวิตบั้นปลายเขาเปลี่ยนนิสัยฉุนเฉียวเกรี้ยวกราด จนเมียหนี ศิษย์หักหลัง...ยี่ก็ยังไม่เลวร้าย ไม่มีวี่แววเหิมเกริมแย่งชิงอำนาจพระราชา
แม้เมื่อตายแล้ว วีรกรรมที่ยี่ยิงดวงอาทิตย์เก้าดวง ยังคงเล่าขานสืบทอดกันมาจนถึงทุกวันนี้
ผมว่าของผมนะ! ไม่ว่าคนยุคหินใหม่ หรือมาเป็นคนยุคใหม่...
ก็คงเหมือนๆกัน อยากได้คนเก่งมากำจัดวิบัติภัย ซึ่งนับวันก็ยิ่งมะรุมมะตุ้มเข้าใส่ทุกทิศทุกทาง
แต่น่าเสียดาย เรายังไม่เคยเจอคนเก่งแบบยี่ เก่งขนาดยิงดวงอาทิตย์ร่วงเก้าดวง แล้วยังไม่เคยมีท่าทีมักมากอยากใหญ่ จนเหมือนบางบ้านเมือง ที่จนบัดนี้ชาวบ้านยังหาผู้นำที่เก่งๆดีๆจริงๆไม่เจอ.
กิเลน ประลองเชิง
คลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม