หากจะมีคำถาม ความทุกข์ของมนุษย์นั้น...อยู่ที่ไหน?
ผมพอจะค้นหาคำตอบได้จากตอนหนึ่ง ในคำอธิบายความหมายใหญ่ๆ (หนังสือเรื่องเล็กๆ ความหมายใหญ่ๆ สุริยเทพ ไชยมงคล สำนักพิมพ์อินสไปร์ พ.ศ.2553) ว่า มนุษย์มักทุกข์ใจกับเรื่องเล็กๆน้อยๆ
คำตอบสั้นนี้ มาจากผลวิจัยทางวิทยาศาสตร์ ที่ระบุว่า ความกดดันของมนุษย์เราไม่ได้มาจากเรื่องใหญ่ๆโตๆ เช่น รัสเซียยูเครน จะเลิกสงครามกันเมื่อไหร่ หรืออินเดียกำลังตั้งท่าจะก่อสงครามกับปากีสถาน ฯลฯ
หรือประเทศไทยจะตั้งรับสงครามภาษีจาก ฯพณฯ ทรัมป์แบบไหน?
แต่ความทุกข์มักเกิดจากเรื่องจุกจิกเล็กๆน้อยๆ
ฟังดูแล้ว ไม่น่าเป็นไปได้ แต่ก็ต้องยอมรับ เรื่องจุกจิกเล็กๆ มันคือศัตรูตัวร้าย ทำให้อารมณ์เสีย จนถึงขั้นกลัดกลุ้มอยู่เสมอๆ
ความกังวลเล็กๆที่ทำให้มนุษย์เป็นทุกข์ เหมือนเส้นด้ายยุ่งๆ เวลาจะตัดก็ตัดไม่ขาด ยิ่งพยายามแก้ก็พันกันยุ่งเหยิงยิ่งขึ้น
คำแนะนำ...ก็คือ การเปิดใจยอมรับมัน เป็นหนทางที่ดีกว่า เผชิญหน้ากับมัน
เมื่ออยู่ท่ามกลางความมืด ย่อมมองไม่เห็นแสงอาทิตย์ที่อยู่ด้านหลัง ขอเพียงมั่นใจกล้าเผชิญหน้า ไม่ช้า จะก้าวผ่านช่วงเวลามืดมิดของชีวิตไปได้
ไม่ต้องหวาดหวั่นเรื่องเมื่อวันวาน ขอเพียงเตรียมพร้อมทุกอย่างสำหรับวันพรุ่งนี้ ยืดอกเดินไปข้างหน้า กล้าเดินไปสู่อนาคต ก็แค่นี้ ที่เราจะสัมผัสความสุขที่เพิ่มขึ้น
เราจะมีความสุขในชีวิตได้หรือไม่? อยู่ที่มุมมองของ
เราเอง ควรคิดไว้ว่า...
ดวงตาที่น้ำตาเอ่อท้นนั้น มองความสดใสของแสงตะวันได้ไม่ชัดเจน
ฟังคำพรรณนาที่เป็นนามธรรมเหล่านี้แล้ว ยังไม่เข้าใจ
อ่านเรื่องเล่า เรื่องเล็กๆ เป็นรูปธรรมจับต้องได้ต่อไปนี้จะ...ดีกว่า
ชายคนหนึ่ง มีปกติชีวิตที่แสนจะสุขสบาย แต่หลายครั้ง เขามักกังวลว่า สักวันหนึ่ง เจ้าตัวความสุขที่มีจะหลุดลอยหายไป
...
แล้วก็ถึงวันนั้น เขาเอี้ยวตัวหันไปดูเจ้าความสุขยังอยู่ดีหรือไม่?
ทันใดนั้น เขาก็มองไม่เห็นความสุขที่เคยเห็นทุกวันอีกแล้ว
ชายคนนี้ร้อนใจมาก ทั้งเอี้ยวตัวไปซ้ายขวา ทั้งก้ม ทั้งเงย เสาะหาความสุขไปทุกที่ ภูเขา แม่น้ำ ท้องนา ไม่น่าเชื่อ เขา
ไม่เห็นมัน...แม้แต่เงา
ในเวลาที่หมดหวังวังเวง ชายคนนั้นลุกขึ้นแล้วพูดกับตัวเอง
“ชีวิตทั้งชีวิตฉัน ก็คงแต่ก้มๆเงยๆอยู่อย่างนี้...ช่างมันดีกว่า...ไม่หาแล้ว”
ปล่อยวาง ว่างจากการค้นหาความสุขเสียได้ พอเขาเงย
หน้าขึ้น...ปาฏิหาริย์มีจริง! เจ้าความสุขก็กลับมาเหมือนเดิม
ชายหนุ่มรำพึง “ความสุขนี่ก็แปลกหนา! ยิ่งตามหา ยิ่งห่างหาย
แต่พออยู่นิ่งๆ มันก็หมอบอยู่ข้างๆเรานี่เอง”
บทสรุปจากบทเรียนเรื่องนี้...ชายคนนั้น เข้าใจอย่างถ่องแท้ ความวิตกกังวลต่อการได้มา และการสูญเสีย...คือที่มาของ
ความทุกข์ เพียงแค่เขายืดอก เริ่มเดินก้าวแรกด้วยความมั่นใจ เขาก็พบความสำเร็จไปแล้วครึ่งหนึ่ง
เมื่อเปิดใจ ทบทวน และมองโลกนี้ด้วยมุมมองใหม่...
เขาก็ได้รหัสลับแห่งโชค ซึ่งจะนำเขาไปพบความสุขต่อไปอีกยาวนาน.
กิเลน ประลองเชิง
คลิกอ่านคอลัมน์ “ชักธงรบ” เพิ่มเติม