พลายศักดิ์สุรินทร์ เข้าสู่การกักโรควันที่ 15 ในศูนย์อนุรักษ์ช้างไทย จ.ลำปาง หลังเดินทางถึงไทยมีการไลฟ์สดให้ชมอิริยาบถของควาญและช้าง มีผู้ติดตามชมหลายพันคน และมีแฟนคลับให้ความเอ็นดูกับช้างไทยที่เคยถูกส่งไปเป็นทูตสันถวไมตรีกว่า 22 ปี ขณะแพทย์ที่ร่วมเดินทางกลับมาพร้อมกัน ได้เดินทางไปเยี่ยม ประเมินว่าขาหน้าที่งอเข่าไม่ได้ ต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญหลายศาสตร์ เพื่อช่วยให้มีการฟื้นฟูร่างกายของช้างได้รวดเร็ว
16 ก.ค. 2566 แอดมินเพจ ศูนย์อนุรักษ์ช้างไทย จ.ลำปาง ไลฟ์สดการกักโรควันที่ 15 ว่า ภาวะการนอนหลับเมื่อ 15 ก.ค. ที่ผ่านมา พลายศักดิ์สุรินทร์ ล้มตัวลงนอน 3 รอบ รวมเวลาการนอนทั้งสิ้น 2 ชั่วโมง 30 นาที ส่วนแผลฝีบริเวณหลังดีขึ้นไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง และมีการทำแผลทุกวัน ขณะเดียวกันวันนี้มีแฟนคลับส่งกระดิ่งมาให้ ซึ่งทางควาญได้นำมาแขวนไว้ให้ที่คอ และขอขอบคุณแฟนคลับที่เอ็นดูน้องตลอดการกลับมายังไทย
สำหรับการให้น้ำ ทางทีมควาญมีการให้ตามช่วงเวลา เช้า กลางวัน เย็น การให้อาหารมื้อใหญ่สุดเวลาสองทุ่มครึ่ง ช่วงเวลาก่อนหน้านี้จะมีการให้อาหาร แต่ไม่มากนัก เนื่องจากต้องมีการควบคุมน้ำหนักเพื่อไม่ให้มีผลกระทบต่อสุขภาพ
...
นายสัตวแพทย์ สิทธิเดช มหาสาวังกุล ผู้เชี่ยวชาญด้านสัตวแพทย์ องค์การอุตสาหกรรมป่าไม้ ที่เดินทางไปตรวจสุขภาพช้างที่ศรีลังกา และเดินทางกลับมาพร้อมพลายศักดิ์สุรินทร์ เล่าให้ทีมข่าวเจาะประเด็น ไทยรัฐออนไลน์ ฟังถึงสุขภาพ พลายศักดิ์สุรินทร์ หลังจากกลับมาพักฟื้นที่ไทยพบว่าร่างกายมีความสมบูรณ์มากขึ้น จากการประเมินสภาพภายนอกยังไม่มีปัญหาอะไรน่าเป็นห่วง ฝีทั้งสองข้างบริเวณหลังเริ่มมีอาการดีขึ้น ทีมแพทย์มีการล้างแผลทุกวัน แต่ฝีดังกล่าวไม่น่าจะยุบได้ง่าย เนื่องจากฝีพัฒนาเป็นในลักษณะแคปซูลที่เป็นเนื้อตายอยู่ภายใน ต่อจากนี้แผลฝีอาจยุบลงอีกบางส่วน แต่ผิวหนังบริเวณดังกล่าวจะไม่ราบเรียบเหมือนเดิม
ส่วนขาหน้าด้านซ้ายที่ไม่สามารถงอเข่าได้ ค่อนข้างรักษาให้หายเป็นปกติได้ยากมาก หลังการกักตัวคาดว่าทางทีมแพทย์จะมีการเอกซเรย์ อัลตราซาวนด์ วารีบำบัด และฝังเข็ม โดยแผนการรักษามีการกำหนดหลังจากผ่านการกักตัวไปแล้ว ให้ช้างได้มีการฟื้นฟูขาหน้าที่บาดเจ็บ ต้องใช้ผู้เชี่ยวชาญโดยเฉพาะเข้ามาดูแลร่วมด้วยอีกครั้ง เพื่อไม่ให้มีผลต่อการใช้ชีวิตในระยะยาว เนื่องจากขณะนี้ช้างอายุประมาณ 30 ปี แล้ว
สำหรับสุขภาพจิตของช้าง ค่อนข้างดีขึ้นอย่างต่อเนื่อง เพราะการย้ายมายังประเทศไทย ช้างได้กินอาหารที่หลากหลายและอุดมสมบูรณ์มากขึ้นกว่าเดิม ทำให้แววตา การแสดงท่าทางมีความร่าเริงมากขึ้น เพราะเมื่อตอนอยู่ที่ศรีลังกาต้องอยู่ในคอกตลอด ขณะที่การนอนค่อนข้างลำบาก เนื่องจากถูกล่ามโซ่ขาหลังทั้งสองข้าง ทำให้การนอนลำบาก.