ทอง 10
ตอนที่ 13
พ่อแม่ของจันดีพยายามขอร้องตาเผ่ให้ปล่อยตัวลูกสาวที่ถูกคุมขังแต่ไม่สำเร็จ โดนตาเผ่ตวาดใส่เสียงแข็ง
“ไม่ได้! จันดีมันเป็นเจ้าสาวของโรนิน มันหนีการบูชายัญ”
“แต่ข้าไม่อยากให้ลูกข้าตาย ไม่มีทางที่จะช่วยมันได้เลยหรือตาเผ่”
“ช่วยลูกข้าด้วยเถอะ มันรอดตายจากโรนินถึงสองครั้ง ปล่อยมันไปเถอะท่าน”
“ก็ได้...ถ้าอยากช่วยมัน เอ็งก็ต้องหาผู้ชายมาแต่งงานกับมันให้ได้ แต่ข้าเชื่อว่าคงไม่มีผู้ชายเสอปาคนไหนโง่พอที่จะยอมแต่งงานกับผู้หญิงที่มีตราบาปอย่างมันแน่”
ตาเผ่ยื่นเงื่อนไขแล้วเดินจากไป ทิ้งให้สองผัวเมียกลัดกลุ้มใจ แต่ยังพยายามจะหาผู้ชายสักคนมาแต่งงานกับจันดี แต่ไม่มีใครยินยอมอย่างที่ตาเผ่คาดไว้จริงๆ
ในวันเดียวกัน นายพลลีเกือบจะได้เก็บมีดแสงจันทร์ของคินไว้ หลังจากสมุนริบเอามาจากคินในที่คุมขัง แต่เมียงหม่องโผล่มาเห็นเลยยึดมีดนั้นไว้ โดยที่นายพลลีไม่ขัดขืน แถมยังทำให้พวกมันเห็นความโหดเหี้ยมของตนที่กระทำต่อคินราวกับไม่เคยมีความผูกพันกันมาก่อน
เมียงหม่องย่ามใจไปรายงานเฒ่าลิ้นดำว่าตอนนี้นายพลลีจับคินขังไว้กับพ่อของมันตามแผนเรียบร้อยแล้ว
“ดี...ให้มันอยู่ด้วยกันแบบนี้ดีแล้ว จริงไหมทาเคชิ”
“ครับท่านผู้เฒ่า การเอาไอ้คินไปขังกับพ่อมันแบบนี้ก็จะเพิ่มความผูกพันให้พวกมัน แล้วต่อไปถ้าเราอยากจะได้อะไรจากไอ้คิน ก็แค่จับไอ้โยชิพ่อมันมาขู่ แค่นี้มันก็ต้องยอมเราแล้ว”
“แผนของพวกคุณดูเหมือนมีความเมตตากรุณา แต่ความเป็นจริงมันสารเลวมาก ฮ่ะๆ” ตาเผ่หัวเราะชอบใจ
เมียงหม่องเสริมขึ้นด้วยความสะใจว่า “แต่คนที่เลวกว่าตอนนี้ก็คือนายพลลีครับท่านผู้เฒ่า เพราะตอนนี้นายพลลีมันโดนชาวบ้านด่าว่าเป็นคนใจร้ายไปแล้ว”
“ฮ่ะๆ ถ้าเป็นจริงอย่างงั้นก็แสดงว่านายพลลีมันเป็นพวกข้าแล้วอย่างแท้จริงน่ะสิ”
“เวทมนตร์ของท่านผู้เฒ่าวิเศษจริงๆ” ตาเผ่ชื่นชมสมใจเมียงหม่องนึกได้หยิบมีดแสงจันทร์ส่งให้เฒ่าลิ้นดำ บอกว่ามีดติดตัวของคิน เฒ่าลิ้นดำรับมาพิจารณาก่อนฟันธงว่าเป็นของดี แล้วปลีกตัวเข้ากระท่อมคนเดียวเพื่อทำสมาธิให้รู้เรื่องราวของมีดเล่มนี้แต่ไม่ชัดเจน จึงรอถึงเวลากลางคืนค่อยทำพิธีกลางลานหมู่บ้าน
“ข้าขอพลังจากดวงจันทร์บรรจุลงในมีดเล่มนี้และแสดงอิทธิฤทธิ์ให้ข้าประจักษ์ด้วยเถิด”
เฒ่าลิ้นดำกวัดแกว่งมีดไปมาเพื่อให้แสดงพลัง แต่ไม่มีอะไรเกิดขึ้นทำให้เขาหงุดหงิดหัวเสีย ขณะที่ตาเผ่สงสัยว่าจะเป็นแค่มีดธรรมดา
“ไม่จริง มีดนี้เป็นมีดวิเศษ ข้าเห็นในนิมิต แต่ข้าไม่รู้วิธีใช้”
“หรือว่าถ้าเป็นไอ้คินใช้ มันถึงจะแสดงอิทธิฤทธิ์ออกมา”
“ใช่...น่าจะเป็นอย่างงั้น” เฒ่าลิ้นดำมองมีดแสงจันทร์ด้วยความเสียดายในพลังวิเศษ
ooooooo
เช้าวันถัดมา ทาเคชิเริ่มผสมน้ำยาเคมีเพื่อใช้ราดหลังคินให้แผนที่ปรากฏ โดยให้เคนตะเฝ้าหน้ากระท่อมไม่ให้ใครเข้ามายุ่มย่าม เคนตะทำหน้าที่อย่างเคร่งครัด พอเห็นนายพลลีเดินถือปืนเข้ามาก็ปรี่ไปถามเขาว่ามาทำอะไรแถวนี้
“ข้าต่างหากที่ต้องถามเจ้า มาทำอะไรแถวนี้”
“กำลังลาดตระเวน แล้วนี่มันก็กระท่อมที่ข้าดูแล”
“ข้าก็กำลังลาดตระเวน เพราะข้าดูแลพื้นที่ทั้งหมู่บ้าน”
“งั้นก็โอเค”
แม้จะไม่ค่อยพอใจนักแต่เคนตะก็ยอมลงให้เพราะกำลังอยู่ในพื้นที่ของหมู่บ้านเสอปา นายพลลีทำทีเดินผ่านไป แต่ความจริงหาจังหวะกลับมายังกระท่อมด้วยความสงสัย
อีกกระท่อมที่คุมขังพวกผู้หญิง เคียวโกะบ่นเป็นห่วงพ่อโยชิที่ร่างกายไม่แข็งแรง เธออยากไปดูพ่อแต่คงเป็นไปไม่ได้ เพียงมาศปลอบเพื่อนรักแล้วหาวิธีปลดปล่อยทุกคนด้วยการแกล้งร้องโอดโอยปวดท้องเป็นการใหญ่
ได้ผล! พวกเมียงหม่องรีบรุดมาดู แล้วเกิดการชุลมุนต่อสู้กันของสองฝ่าย ทาเคชิสผมน้ำยาเสร็จพอดี จึงผละไปดูอยู่ห่างๆพร้อมเคนตะ นายพลลีซึ่งลอบมองการผสมน้ำยาอยู่ตลอดฉวยโอกาสนี้เข้ามาในกระท่อมเทน้ำยาทิ้งแล้วใส่น้ำเปล่าลงไปแทน
เมื่อเชลยผู้หญิงสร้างความวุ่นวาย ภูผาและกะยอจึงมาร่วมด้วยช่วยกันเพื่อหลบหนี แต่สมุนของเฒ่าลิ้นดำขัดขวางเต็มที่ โดยมีชาวบ้านพากันมามุงดูอย่างตกอก ตกใจ พ่อแม่ของจันดีและพ่อแม่ของกะยอโดดเข้าช่วยเหลือลูกของตน ทำให้เหตุการณ์ชุลมุนไปกันใหญ่
เสียงปืนดังมาจากอีกทิศทาง ก่อนที่ตาเผ่จะเดินอาดๆเข้ามาพร้อมสมุนจำนวนหนึ่ง ตามด้วยนายพลลีควบคุมตัวคินอยู่ข้างหลัง
“หยุด! ไม่งั้นข้าจะให้นายพลลีมันยิงไอ้คินทิ้งเดี๋ยวนี้แหละ”
พวกภูผาหยุดชะงัก ตาเผ่สั่งเมียงหม่องจับเชลยทุกคนมัดไว้ แล้วหันไปถามทาเคชิที่เข้ามาพร้อมเคนตะ
“ท่านพร้อมแล้วใช่ไหม”
“พร้อม”
เคียวโกะหันไปเห็นทาเคชิกับเคนตะก็นิ่งอึ้ง เพราะแม้จะเคยสงสัยในพฤติกรรมของทั้งคู่ แต่นี่เป็นครั้งแรกที่ทาเคชิและเคนตะเปิดเผยตัวตนออกมา
“มันเป็นพวกเดียวกันจริงๆ”
ทาเคชิจ้องหน้าเคียวโกะ เย้ยว่าหมดเวลาที่ตนจะเล่นละครเป็นคนดีแล้ว เคียวโกะจ้องตอบเขาด้วยสายตาแค้นเคือง ก่อนจะตกใจไปพร้อมกันกับพวกของตน เมื่อได้ยินตาเผ่สั่งนายพลลีให้พาคินไปลานกว้างกลางหมู่บ้านซึ่งเฒ่าลิ้นดำและองครักษ์รออยู่
เมื่อเชลยทุกคนถูกควบคุมตัวมา ชาวบ้านต่างพากันหลั่งไหลเพราะอยากรู้ว่าวันนี้จะมีพิธีอะไรอีก ทาเคชิเดินมาหยุดยืนตรงหน้าเฒ่าลิ้นดำด้วยสีหน้าท่าทีมั่นใจ
“ข้ารอเวลานี้มานาน”
“สิ้นสุดการรอคอยแล้วท่านผู้เฒ่า คนของข้ากำลังกลับไปเอาน้ำยาเคมีมาที่นี่”
“ขอให้ได้ผลเถอะ”
“ได้ผลแน่นอน เมื่อวานท่านก็เห็นการทดลองแล้วนี่”
“น่าเสียดายที่ไอ้คินมันจะต้องจบชีวิตลงในวันนี้”
พวกเพียงมาศตกใจมองกันเลิ่กลั่ก เคียวโกะขอร้องเฒ่าลิ้นดำไว้ชีวิตพี่ชายของตน
“งั้นก็บอกมาสิว่าถ้ำขุมทรัพย์อยู่ที่ไหน”
“ฉันไม่รู้”
“มันเป็นโชคดีของเธอที่ไม่รู้ ฮ่ะๆๆ”
“แล้วมันก็เป็นโชคดีของพ่อเธอที่บ้าไปซะก่อน ฮ่ะๆ”
เฒ่าลิ้นดำกับทาเคชิประสานเสียงหัวเราะ เคียวโกะแค้นใจและเสียใจมากที่โดนทาเคชิหลอกมาตลอด
“ฉันนึกไม่ถึงเลยทาเคชิว่าแกจะทำกับพวกเราแบบนี้ พ่อฉันรักแล้วก็ไว้ใจแกมากที่สุด แต่แกกลับมาทรยศหักหลังพ่อของฉัน”
“ก็พ่อเธอมันโง่ รู้ทั้งรู้ว่าทองอยู่ที่ไหนแทนที่จะมาขุดกลับไป แต่กลับจะปล่อยทิ้งเอาไว้ไม่ยอมให้ใครแตะต้อง”
“ก็คุณโยชิเขารู้น่ะสิว่าถ้าขุดทองออกมามันจะไปกระตุ้นสันดานเลวๆของคนอย่างแก”
“ปากดีนักนะนังเพียงมาศ อยากจะพิกลพิการอย่างไอ้โยชิใช่มั้ย”
“นี่แสดงว่าเป็นแกใช่ไหมที่ทำให้พ่อฉันเป็นแบบนี้”
“ก็ใช่น่ะสิ ฮ่ะๆ จะมีใครซะอีก แกเห็นที่แผ่นหลังของไอ้โยชิใช่มั้ย นั่นน่ะข้าเอาน้ำยาเคมีราดลงไปเพื่อหาแผนที่ เหมือนกับที่ข้ากำลังจะทำกับแกในวันนี้ไง ไอ้คิน”
“ไอ้สารเลว!” คินคำรามออกไปอย่างคั่งแค้น ขณะที่เคียวโกะรู้สึกไม่ต่างกัน ประกาศว่าจะฆ่าทาเคชิให้ได้
“เอาตัวเองให้รอดก่อนเถอะนังหนูน้อย” ทาเคชิยอกย้อนแล้วเดินไปรับขวดน้ำยาจากสมุนคู่ใจมาอวดทุกคนอย่างลำพองใจ
ทาเคชิคาดหวังเต็มที่ว่าน้ำยาเคมีที่ผสมเองกับมือต้องสร้างความฮือฮาและหวาดกลัวแก่ผู้คนทั้งหมู่บ้าน แต่ขณะที่เขากำลังจะราดน้ำยาลงบนแผ่นหลังเปลือยเปล่าของคินนั้น จู่ๆจันดีก็วิ่งพรวดเข้ามากอดคิน เอาตัวเองรับแทนและร้องบอกว่าตนยอมตายเพื่อคนที่ตนรัก
นาทีนั้นทุกคนคาดไม่ถึง ตะลึงไปตามกัน ลุ้นว่าจันดีจะเป็นยังไง!
ปรากฏว่าทุกอย่างปกติไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลง จันดีเหมือนโดนน้ำเปล่าราดรด ตาเผ่กับเฒ่าลิ้นดำหัวเสียสุดๆจะเล่นงานทาเคชิให้ได้
“มันต้องมีอะไรผิดปกติแน่ๆ นี่ไม่ใช่น้ำยาเคมีของข้า...เคนตะ เกิดอะไรขึ้นบอกมาเดี๋ยวนี้”
ทาเคชิคาดคั้นอย่างฉุนเฉียว เคนตะยืนยันว่าตนหยิบขวดน้ำยาตามที่นายบอก ไม่ได้ทำนอกเหนือคำสั่ง
“โกหก! ถ้ามันเป็นน้ำยาที่ข้าผสมไว้ มันต้องไม่เป็นแบบนี้ มันต้องมีอะไรผิดพลาดแน่ๆ”
ทาเคชิอับอาย โวยวายแล้วชกหน้าเคนตะเพื่อระบายแค้น เฒ่าลิ้นดำผิดหวังตวาดลั่นอย่างเหลือทน
“หยุดได้แล้ว! ทาเคชิ...แกมันไม่ได้ความ...จัดการมัน”
สมุนทุกคนของเฒ่าลิ้นดำเล็งปืนใส่ทาเคชิและเคนตะ...สองคนคุกเข่าลงทันใด ทาเคชิหน้าซีดเผือดลนลานหาทางรอด
“ท่านผู้เฒ่า...ข้าขอโอกาส”
“นี่เป็นครั้งที่สองแล้วที่เจ้าทำให้ข้าผิดหวัง”
“มันต้องมีหนอนบ่อนไส้ในนี้แน่ๆ มันสลับขวดน้ำยาของข้า มันไม่มีเหตุผลอะไรที่ข้าจะทำแบบนี้ ข้าเองก็ต้องการทอง ข้าอยากเห็นแผนที่เช่นเดียวกับท่าน ถ้าท่านได้ทองข้าก็จะได้ส่วนแบ่ง ยังไงข้าก็ต้องช่วยท่านอยู่แล้ว”
“ก็ได้ ข้าจะให้โอกาสอีกครั้งเดียว ถ้ายังพลาดอีก เจ้าต้องตาย”
ประกาศกร้าวแล้วเฒ่าลิ้นดำผละไปทันที โดยมีตาเผ่และพวกองครักษ์ก้าวตาม นายพลลีลอบยิ้มก่อนเข้ามาคุมตัวคินกลับที่คุมขัง เช่นเดียวกับเชลยคนอื่นที่ถูกพวกเมียงหม่องคุมตัวไป
ทาเคชิเสียหน้า อับอาย และแค้นใจ พอกลับที่พักก็ระบายอารมณ์ใส่เคนตะอย่างหนัก ทั้งด่าทั้งทำร้ายร่างกาย โดยที่เคนตะเต็มใจไม่ปริปากร้องแม้เจ็บปวดแสนสาหัส
ทางด้านพ่อแม่ของจันดี เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้ทั้งคู่ไม่สบายใจ นึกไม่ถึงว่าจันดีจะทำเรื่องน่าอับอายเอาชีวิตตัวเองปกป้องคิน แต่หลังจากทบทวนไปมาพ่อก็มองเห็นทางรอดของลูกสาว วิ่งนำหน้าเมียไปร้องเรียกตาเผ่ถึงหน้ากระท่อม บอกว่าตนหาทางล้างตราบาปให้จันดีได้แล้ว
“แสดงว่าเอ็งหาผัวให้นังจันดีได้แล้ว มันเป็นใคร”
“ก็ไอ้คินไง นังจันดีมันเอาชีวิตปกป้องไอ้คิน แสดงว่าไอ้คินต้องเป็นผัวมัน”
“นี่พวกเอ็งบ้าหรือเปล่า ตอนนี้ไอ้คินมันเป็นเชลยจะไปแต่งงานกันนังจันดีได้ยังไง”
“ได้สิ ถ้าท่านผู้เฒ่าบังคับให้มันแต่ง ยังไงมันก็ต้องแต่ง เห็นใจข้าเถอะ อย่าพรากมันไปจากข้าอีกเลย จับมันแต่งงานกับไอ้คินเถอะ ข้ายอมเสียผี จะให้เสียเท่าไหร่ก็ยอม หรือจะให้ข้ากราบก็ได้ ได้โปรดเถอะตาเผ่ ช่วยบอกท่านผู้เฒ่าด้วย”
สองผัวเมียกราบกรานอ้อนวอน ตาเผ่ไม่สนใจเดินกลับเข้าไปข้างใน ตั้งท่าจะรายงานแต่เฒ่าลิ้นดำชิงพูดเสียก่อนว่าตนรู้แล้ว ตัดสินใจยังไงถึงเวลาแล้วจะบอก
ooooooo
พวกชนะชัยยังปักหลักค้างแรมในป่า เช้านี้พรานดำได้เบาะแสจากลูกน้องว่าเห็นพวกคินและทาเคชิอยู่ในหมู่บ้านเสอปา ชนะชัยเชื่อว่าทาเคชิเจ้าเล่ห์ใช้พวกเสอปาเป็นเครื่องมือ
ไรอัลไม่มีวันยอมให้ทาเคชิได้แผนที่ขุมทอง จึงวางแผนสะกดรอยตามพวกนั้นทุกฝีก้าว ถ้าได้โอกาสก็ชิงตัวคินมา พรานดำเห็นด้วย แต่ถ้าให้ดีเขาจะปลอมตัวเข้าไปสอดแนมดูความเคลื่อนไหวในหมู่บ้าน โอลิเวียรีบเสนอตัวไปด้วยเพื่องาน แต่ไรอัลรู้ทันว่าเธออยากเจอคิน จึงแสดงออกเมื่ออยู่กันตามลำพัง ทำให้โอลิเวียไม่พอใจที่เขาก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเธอมากเกินไป
“ใช่...ฉันอยากเจอคิน แล้วจะทำไม”
“ก็ไม่ทำไม แต่ฉันว่ามันไม่เหมาะสม แล้วฉันอยากจะบอกเธอว่าฉันน่ะรังเกียจ ไม่ชอบความรักข้ามสายพันธุ์แบบนี้”
“หัวโบราณ”
“ใช่ ฉันหัวโบราณ แล้วก็ทนเห็นเรื่องบ้าๆพวกนี้ไม่ได้ด้วย ฉันขอเตือนเอาไว้นะว่าอย่าให้มันเกินเลยไปมากกว่านี้”
“แกไม่ใช่พ่อฉัน ไม่เกี่ยวอะไรกับฉัน ฉะนั้นอย่ามายุ่งกับเรื่องส่วนตัวของฉัน ไปให้พ้น”
โอลิเวียหงุดหงิดส่งเสียงดังใส่ไรอัลอย่างไม่เกรงใจ แล้วผละไปเตรียมปลอมตัวเข้าหมู่บ้านเสอปาพร้อมพรานดำในคราบของชนกลุ่มน้อยเผ่าอินตาซึ่งเป็นมิตรกับพวกเสอปา โดยพวกชนะชัยอยู่ที่แคมป์แต่จะได้รับรู้ความเคลื่อนไหวจากสัญญาณจีพีเอสแล้วคอยสื่อสารพาสมุนบุกเข้ามาโจมตีเพื่อชิงตัวคิน
ใช้เวลาไม่นานพรานดำกับโอลิเวียก็พบจุดคุมขังพวกคิน แน่นอนว่าชนะชัยรู้แล้วไม่รอช้า เดินทางมาพร้อมไรอัลและสมุนที่มีอยู่...ชาวเสอปาแตกตื่นเมื่อจู่ๆมีผู้บุกรุกยิงถล่มหน้าหมู่บ้าน เฒ่าลิ้นดำสั่งตาเผ่ให้ตามนายพลลีพาสมุนออกไปสกัดศัตรู ส่วนองครักษ์ทั้งสี่ให้คอยดูแลตน
เมื่อทุกฝ่ายต่างก็อยากได้ตัวคิน แน่นอนว่าต้องมีการแย่งชิง พวกชนะชัยบุกเข้ามาปะทะกับชาวเสอปาและพวกทาเคชิด้วยอาวุธหนักทั้งปืนและระเบิด
ใช้เวลานานพอดูกว่าพวกชนะชัยจะยอมล่าถอยไปเพราะต้านอิทธิฤทธิ์องครักษ์ทั้งสี่ของเฒ่าลิ้นดำไม่ได้ พรานดำเจ็บใจมากและนึกได้ว่าฤาษีนิรนามที่ตนรู้จักน่าจะเอาพวกมันอยู่มือ จึงพาชาวคณะไปพบท่าน แต่ฝรั่งอย่างไรอัลไม่เชื่อฝีมือ พูดจาลบหลู่หาว่าท่านเล่นกลหลอกลวงจนโดนเขกหัวหลายทีทั้งที่ท่านไม่ปรากฏตัวให้เห็น
ฤาษีนิรนามเป็นศัตรูกับเฒ่าลิ้นดำและต้องการกำจัดเขาอยู่แล้ว จึงถือเป็นความโชคดีของพวกพรานดำที่ไม่ต้องอ้อนวอนขอร้องอะไรกันมาก ในขณะเดียวกันเฒ่าลิ้นดำก็หยั่งรู้ได้ด้วยจิตของตนว่าศัตรูเก่ากำลังจะมา และรู้ด้วยว่าองครักษ์ของตนสู้ไม่ได้ จึงให้ตาเผ่ไปเอาตัวคินมารับมีดแสงจันทร์เก็บไว้กับตัว เพราะเชื่อว่าคินจะใช้มีดเล่มนี้ต่อสู้กับศัตรูของตนได้
คินโดนมนต์สะกดอยู่ในอำนาจของเฒ่าลิ้นดำ และจะตกเป็นบริวารอย่างเต็มตัว เป็นชาวเสอปาอย่างสมบูรณ์ด้วยการแต่งงานกับจันดีในเช้าวันพรุ่งนี้
แน่นอนว่าคินไม่เป็นตัวของตัวเองจึงทำตามความต้องการของเฒ่าลิ้นดำแต่โดยดี พ่อแม่ของจันดีพากันหมดห่วงลูกสาว ขณะที่จันดีรู้สึกแปลกใจ แต่ความดีใจมีมากกว่าเลยไม่ติดใจไต่ถาม ฝ่ายเพียงมาศเสียใจมากหลังรู้ข่าวนี้ เคียวโกะเฝ้าปลอบเพื่อนรักก่อนจะพากันไปร่วมพิธีที่ลานกลางหมู่บ้าน
กะยอสงสัยว่าคินอาจโดนมนต์สะกดเหมือนครั้งก่อน เพราะคินไม่น่าจะแต่งงานกับจันดีง่ายดายแบบนี้ ภูผาคิดเช่นเดียวกัน เฝ้าจับตามองคินและพวกเฒ่าลิ้นดำอยู่ตลอดเวลา
ขณะที่พิธีแต่งงานกำลังจะเริ่มขึ้นภายในหมู่บ้านเสอปา...คณะของพรานดำเดินทางมาถึงชายป่าใกล้
หมู่บ้านแล้ว ทุกคนมีอาวุธครบมือ พรานดำสั่งสมุนกระจายกำลังออกไป หากได้ยินสัญญาณเมื่อไหร่ให้โจมตีพร้อมกัน เป้าหมายคือคินและทาเคชิ
สมุนทุกคนกระจายกำลังกันออกไป เหลือเพียงไรอัล ชนะชัย โอลิเวีย และพรานดำ จู่ๆฤาษีนิรนามปรากฏตัวบอกว่าตนเห็นมีดเล่มหนึ่งมีอานุภาพมาก ให้ทุกคนช่วยกันค้นหา
“มีดอยู่ที่ไหนครับอาจารย์” ชนะชัยถาม
“อยู่กับผู้ชาย”
คำตอบของฤาษีนิรนามทำให้โอลิเวียนึกถึงมีดที่คืนคินไป จึงบอกเล่าลักษณะของมีดเล่มนั้น ปรากฏว่า ใช่จริงๆ ซึ่งต้องไปเอาจากคินมาให้ได้...
ณ กลางลานพิธีในหมู่บ้านเสอปา ผู้คนหนาตา
เฒ่าลิ้นดำเป็นประธาน ส่วนตาเผ่รับบทบาทคนดำเนินพิธีการ
“เปิดตัวบ่าวสาว”
สิ้นเสียงของตาเผ่ เสียงปี่กลองประโคมดังระรัว
คินปรากฏตัวพร้อมจันดีเข้ามานั่งในปะรำพิธีซึ่งจัดเตรียมไว้สำหรับบ่าวสาว
“ขอเชิญท่านผู้เฒ่าเจิมชาดมงคลให้ทั้งคู่”
เฒ่าลิ้นดำเดินไปหาบ่าวสาวเอาชาดสีแดงป้ายหน้าผากคินและจันดี จากนั้นก็ร่ายเวทมนตร์เป่าลงไปที่ศีรษะ พร้อมๆกับเสียงสวดมนต์ของพวกองครักษ์นักบวช ดิน น้ำ ลม ไฟ ดังขึ้นกระหึ่ม ทำให้บรรยากาศน่ากลัวและมีพลัง
นายพลลียืนมองการกระทำของเฒ่าลิ้นดำอยู่เงียบๆ ทันทีที่เขาป้ายหน้าผาก จันดีมีอาการสั่นเทาก้มหน้าลง และเมื่อเงยหน้าขึ้นมาสายตาของเธอก็เปลี่ยนไป เพราะเธอตกเป็นทาสของเฒ่าลิ้นดำไปอีกคนเช่นเดียวกับคิน
เฒ่าลิ้นดำยิ้มสมใจ หันไปหยิบดอกไม้มาโปรยใส่บ่าวสาวก่อนเดินกลับมานั่งที่เดิม จากนั้นพ่อแม่ของจันดีโปรยดอกไม้ ตามด้วยเพื่อนๆในหมู่บ้าน นายพลลีได้โอกาสให้พวกภูผาเข้าไปโปรยดอกไม้อวยพรคิน เหมือนต้องการจะสื่อสารบางอย่าง
ภูผา กะยอ เพียงมาศ เคียวโกะ มดแดง พากันเดินไปยังจุดวางดอกไม้ หยิบมันมาโปรยอวยพรทีละคน
“ข้าไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับแกนะคิน รู้แต่ว่าวันนี้แกจะแต่งงานกับจันดี ยังไงก็ขออวยพรให้มีความสุขทั้งคู่ก็แล้วกัน”
กะยอกล่าวจบก็ถอยออกมา คนต่อไปคือภูผา เขาเพ่งมองคินแล้วถามว่า
“นายจำเราได้ไหม”
คินนิ่งเฉย จันดีก็เช่นกัน ไม่พูดไม่จากับภูผา...แสดงว่ามีความผิดปกติอย่างแน่นอน
ooooooo
